Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Angelique schreef: Het geeft idd nooit problemen als je nooit de link legt. Kort geleden viel er een OES net buiten de deur van de praktijk dood neer. Had niks met die enting te doen hoor, zal wel een zwak hart gehad hebben. (terwijl er even daarvoor nog gezegd was hoe prima in orde die was)tenzij ie barf at natuurlijk, dan lag het daaraan!
Angelique schreef: Maar goed, klinkt wellicht erg negatief allemaal, maar ik wil ook niet onvermeld laten dat er ook mensen zijn die wel dezelfde weg zijn ingeslagen en die wel vers zijn blijven voeren en kritisch zijn gebleven/geworden naar wat je door de buitenwereld wordt ingefluisterd als zijnde "goed".Of juist andersom, zoals in mijn geval... Niet op die manier voorgelicht, op brok gespeend etc. Maar de fokster is wel blij dat ik vers ben gaan voeren en vindt dit eigenlijk ook beter (zei ze toen ze op visite kwam bij een half jaar), maar durft het zelf niet aan
Selectie en kopers informeren blijft dus zeker nuttig. Een 100% tevredenheidsscore is nou eenmaal onhaalbaar.
Lizzy schreef: Ik zeg er ook wat van. Zo vriendelijk als ik kan. Maar ik heb dezelfde ervaring als Angelique. Dat mensen zeggen (of denken) "ja maar, de dierenarts zegt". En als je te vaak ergens wat van zegt, ben jij de azijnzeikerd en voor je het weet wordt het contact minder en hoor je niks meer. Maar goed, ja, de vraag is of je altijd maar je mond dicht wilt houden voor de goede lieve vrede. Of niet.Maar komt dat minderen van contact door jouw "gezeik" of omdat dat nou eenmaal vaak zo loopt? Misschien heb je gelijk hoor, ik heb er zelf geen ervaring mee als fokker-zijnde. Maar wel vanaf de andere kant (als nieuwe puppenbaas) en hier is het juist andersom gegaan. De fokker waar alleen heel oppervlakkig contact mee was spreek ik nooit meer terwijl ik nog wel veel contact heb met de fokker die wel haar mond open trekt mocht er wat zijn. Ik wil juist graag zo'n fokker! Ik zie het trouwens ook niet als bemoeien maar adviseren/begeleiden. Zelf vind ik dat dus wel prettig, ik weet ook niet alles. Maar als ik dat niet fijn zou vinden zou ik dat ook gewoon vriendelijk zeggen
Maar op 13 weken rabies, daar zou ik echt wel wat van zeggen! Ik zou serieus zeggen "joh, dat moet je echt niet doen, ik adviseer je met klem dat niet te doen". En ik deed daar direct een link naar een youtube filmpje van Ronald Schultz. Ofzo.
Irta schreef: Maar komt dat minderen van contact door jouw "gezeik" of omdat dat nou eenmaal vaak zo loopt? Misschien heb je gelijk hoor, ik heb er zelf geen ervaring mee als fokker-zijnde. Maar wel vanaf de andere kant (als nieuwe puppenbaas) en hier is het juist andersom gegaan. De fokker waar alleen heel oppervlakkig contact mee was spreek ik nooit meer terwijl ik nog wel veel contact heb met de fokker die wel haar mond open trekt mocht er wat zijn. Ik wil juist graag zo'n fokker! Ik zie het trouwens ook niet als bemoeien maar adviseren/begeleiden. Zelf vind ik dat dus wel prettig, ik weet ook niet alles. Maar als ik dat niet fijn zou vinden zou ik dat ook gewoon vriendelijk zeggenHet is gewoon per persoon erg verschillend. De ene is blij als je zegt..."wat je da nu doet is niet goed hoor" en de volgende ziet dat als een afkeur of kritiek omdat ze zo'n vertrouwen in die da heeft en ze enkel alles gewoon heel goed wil doen. En de ene is blij als ze bellen met "hij springt zo tegen je op" dat je een handvat geeft om dat af te leren en een ander vind dat je al snel een betweter als je een handvat geeft bij die mededeling omdat ik er dan vanuit ging dat als iemand zoiets aan me meldt dat ze dan een handvat verwachten en niet dat ik het als kennisgeving aan zou nemen.
Maar ik zou dus absoluut niet m'n mond dicht houden omdat je onzeker bent of het wel goed valt bij de ander! Waar je denk ik wel voor moet waken is dat het beschuldigend overkomt ("ik had je al eerder gezegd" en zulk soort uitspraken, dan schieten mensen alleen maar in het defensief) dus ik zou het dan wel bij de feiten houden.
Lizetta schreef: Of juist andersom, zoals in mijn geval... Niet op die manier voorgelicht, op brok gespeend etc. Maar de fokster is wel blij dat ik vers ben gaan voeren en vindt dit eigenlijk ook beter (zei ze toen ze op visite kwam bij een half jaar), maar durft het zelf niet aanZo kan het natuurlijk ook, maar menig mens in jouw positie die bij een fervent brokvoerder zijn hond kocht zou op dit moment afgeserveerd zijn inclusief vervallen garanties en de mededeling dat alles wat die hond dan eventueel gaat mankeren je eigen schuld is.
Esther Q schreef: Ik laat pups die hier weggaan helemaal los. Als mensen interesse hebben in bepaalde informatie dan weten ze me te vinden. Of als ze ergens hulp mee willen dan ben ik er. Als iemand spontaan zegt ik ga alle vaccinaties tegelijk laten zetten dan stuur ik ze (tenzij ik al weet dat het die mensen toch niet interesseert) een artikeltje over hoe het ook anders kan, maar ik ga er geen persoonlijk verhaal van maken en ik ga zeker niet in discussie.Bedoel je daarmee dat je ook geen contact met hen zoekt? En vertel je dat dan aan potentiële pupkopers, voordat ze een pup bij jou kopen?
Lizzy schreef: Bedoel je daarmee dat je ook geen contact met hen zoekt? En vertel je dat dan aan potentiële pupkopers, voordat ze een pup bij jou kopen?Ik vertel aan pupkopers dat ze altijd met vragen bij ons terecht kunnen en dat we na een jaar willen weten hoe het met de honden gaat, dat we ze daarvoor een mail sturen met vragen. Maar daarbuiten zelf contact zoeken doe ik alleen als dat spontaan zich zo ontwikkelt met iemand. En die mensen zijn na al die jaren op 1 hand te tellen. Met de ene persoon is er meteen iets meer dan alleen het kopen van een pup. Soms blijft dat, soms valt dat weg. Bij de andere persoon is er gewoon alleen die pup en meer niet. Heel soms komt er dan toch nog wat bij, meestal niet. Ik ga dus eigenlijk vooral mee met hoe de mensen zelf op mij overkomen. Heb ik het idee dat ze die pup willen en verder niet, dan krijgen ze dat. Heb ik het idee dat ze van alles willen weten, dan geef ik ook van alles (tot op zekere hoogte, er zijn maar 2 stellen waarmee een soort vriendschap is ontstaan, eentje doordat ze ook werken met de honden zoals wij en eentje omdat we buiten de honden nog van alles delen). Sommigen geven antwoord op onze vragen in de jaarling mail, de meesten niet. Ik hoop dat dit in Zweden anders zal zijn. Dat mensen wat meer informatie willen delen. Soms blijft er nav die mail weer even contact, soms niet.
Angelique schreef: Zo kan het natuurlijk ook, maar menig mens in jouw positie die bij een fervent brokvoerder zijn hond kocht zou op dit moment afgeserveerd zijn inclusief vervallen garanties en de mededeling dat alles wat die hond dan eventueel gaat mankeren je eigen schuld is.Weet je, daar heb ik serieus niet eens over nagedacht heb... Na veel uitzoekwerk is dit het beste voor mijn honden, voor beide om een andere reden, maar toch. Mij zou het dus ook niet uitmaken, want ik heb ervoor gekozen voor deze dieren te zorgen en wil dat op de best mogelijke manier doen. Kan me voorstellen dat dat niet voor ieder baasje het geval is...
Angelique schreef: Het is gewoon per persoon erg verschillend. De ene is blij als je zegt..."wat je da nu doet is niet goed hoor" en de volgende ziet dat als een afkeur of kritiek omdat ze zo'n vertrouwen in die da heeft en ze enkel alles gewoon heel goed wil doen. En de ene is blij als ze bellen met "hij springt zo tegen je op" dat je een handvat geeft om dat af te leren en een ander vind dat je al snel een betweter als je een handvat geeft bij die mededeling omdat ik er dan vanuit ging dat als iemand zoiets aan me meldt dat ze dan een handvat verwachten en niet dat ik het als kennisgeving aan zou nemen.Precies, dat was ook een beetje mijn punt, het verschilt dus per persoon. En dus zou ik vooral blijven adviseren aan pupkopers
En qua langdurig contact richting vriendschap op zeg ik altijd dat er dan meer nodig is wat overeenkomsten betreft dan enkel de relatie pupkoper/fokker. Dan moet je gewoon over van alles en nog wat lekker weg kunnen beppen.
Maar ik ken ook hele populaire fokkers die er een qua contact houden best een goed systeem op na houden. Is er een gedragsprobleem, stuur je ze naar een peut, is de hond niet lekker, dan stuur je ze naar de da, is er een onderhoudsprobleem stuur je ze naar de trimmer en verder zeg je op alles wat je medegedeeld wordt "ach en wee" of "jee wat leuk". De pupkopers vinden hun dus prettige mensen die altijd met je meeleven en altijd een goed advies geven en nooit kritiek leveren.
Het blijft voor mij dan ook iedere keer weer verrassend hoe contacten zich ontwikkelen. Bij de ene kun je meteen denken....joh, leuk lui bep bep bep en bij het 1ste het beste wat fout gaat of niet naar het zinnetje gaat kun je als fokker opfietsen en bij de volgende kun je denken, mmmmm, goed voor de hond, verder maar afwachten en dat groeit dan toch uit tot dikke mik waarbij de relatie fokker/pupkoper naar de achtergrond verdwijnt en je beiden gewoon eigenaar bent van nestgenoten.
Hoe dan ook, de behoefte om met elkaar contact te houden in meer of mindere zin moet gewoon van 2 kanten komen.
Als mensen dat niet kunnen waarderen is dat jammer maar daar zou ik me niet al te druk om maken.Lizzy schreef: Ik zweer je, voor een fokker is het het allermakkelijkste om de attitude te hebben "zooo, jij hebt betaald, hier heb je je pup, doei, veel plezier ermee! Daaaag!". En steek je zo niet in elkaar, is fokken eigenlijk gewoon ronduit een kl*te hobby.Toch blijven doen hoor! Adviseren, jezelf zijn.
