Heel veel sterkte voor jou en je familie!
Verschrikkelijk zo veel slecht nieuws achter elkaar. De moed niet opgeven..hoe moeilijk ook , hoop doet leven.
Ook al zo'n roller coaster van emoties. Wat zijn er toch veel mensen die tegenwoordig onder enorme druk staan!!
Ik heb voor mezelf niet eens een gouden regel om er doorheen te komen, al zou ik die graag met je willen delen.
T enige wat ik doe is blijven staan en op zoveel mogelijk momenten de mooie dingen zien.
Eventjes mijn persoonlijke opladertje in t stopcontact. Al is t maar voor dat ene procentje opladen.
Zo kun je er ook zijn voor je vader en je familie.
Ik sta open voor eventuele gouden regels. Weet zelf ook niet waar ik al die emoties moet laten, zijn er op het moment zoveel dat zeer niet eens uitkomen, dus binnenin is iets aan het groeien wat niet goed voelt. Komt nog wel de explosie gok ik, maar voor nu wil ik er zijn voor mijn vader. Straks om 8 uur de punctie en 10 dagen later ongeveer de uitslag. Hopende dat hij gewoon 10 jaar mee gaat (minimaal). Mijn moeder slaapt niet meer
Wat erg allemaal. T verbaasd mij hoezeer ik opgerekt/uitgerekt kan worden zonder compleet in te storten. Als t om je geliefden gaat, komt er een oerkracht omhoog.
Ik probeer te kijken naar wat er vlak voor mijn voeten ligt. Stapje voor stapje en vooral heel veel los laten.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet t. Maar meer heb ik ook niet.
Dikke knuf.
Over het niet slapen, bij mij kwam dat vanzelf weer op gang, na een weekje of zo, toen was mijn lichaam vrij simpel erin. Hoop dat dat voor je ma ook geldt.
En ja het gaat eruit komen, vroeg of laat maar dat is dan ok, ook al is het niet helemaal het goede moment
Ik hoop dat het bloedprikken je gemoedstoestand wat tot bedaren kan brengen. Mijn moeder is aan borstkanker overleden, en in de maanden na haar dood voelde ik ook overal pijn en knobbeltjes. Een bezoekje aan de huisarts met bijbehorend onderzoek gaf meteen geruststelling: niets aan de hand. De pijn en de knobbeltjes waren daarna ook weg. Ik hoop voor jou dat het ook zo zal gaan! Sterkte, meis!
Punctie vond mijn vader echt een tegenvaller deed heel veel pijn. Maar hij heeft het doorstaan. Knap voor iemand die echt doodsangsten heeft voor naalden. Nu 10 dagen wachten tot de uitslag.
Ik hoop ook dat het bloedprikken mij rust brengt. Ik zal wel beren zien op mijn weg die er niet zijn denk ik. Kanker heb ik al 2 keer gehad dus mijn portie wat dat aan gaat al gehad.
UItslag is binnen. Het is slechter dan gedacht. Na hun vakantie gaat hij 6 chemo kuren krijgen. Daarna zien we wel verder. Toen ze me dit vanochtend vertelden begon ik te huilen. Puur tot het besef dat hij echt niet nog 15 jaar mee gaat. Hoe lang is altijd afwachten.... Hopen doen we wel. Nu maar duimen dat het niet zo snel achteruit gaat.
, hoop doet leven.
