[chipjolie]

geen een ras is heilig natuurlijk he
de berners die ik ken zijn ook erg lief

van de retrievers vind ik de golden over t algemeen t leukst.. de anderen vind ik vaak te blij, te opdringerig, te druk 

[Jump]

Ja,gelukkig is pupje niet bang uitgevallen en heeft ze daarna op puppy cursus nog kennis gemaakt
met lieve Berners.

[M@rina]

Gut als ik jullie moet geloven ver de berners dan ben ik 2x per jaar het leven van mijn honden niet zeker. dan is de berner wandeling in Noordwijk en dan lopen er minstens 100, het zijn er zoveel dat je ze echt niet kan ontlopen en je ze dus de hele wandeling tegen komt, nog nooit ellende gezien.

[inouk46]

Iemand vertelde mij ooit, eens een Malamute, altijd een Malamute!
Ik geloofde dat toen niet zo. Er zijn toch zoveel meer leuke rassen?
Totdat Inouk in mijn leven kwam...
Een 'echte' malamute in hart en nieren, eigenzinnig, ondeugend, harde werker, ijzersterk, eigen wil en een top karakter.
Inmiddels begrijp ik de uitspraak, en gaat die ook voor mij op... Ik kan me geen leven voorstellen zonder haar op m'n brood, in m'n thee en in m'n bed. En zonder een eigenzinnige Malamute om me heen!!

[eelke]

Hmmmm 'mijn' ras...ik kennie kiezen nie 

[Kaela]

En vraag me eigenlijk af hoe dat met andere eigenaren zit ... Gaan jullie onvoorwaardelijk voor het ras en vinden jullie elk hond van het ras leuk, of hebben jullie ook een scheiding in het ras zoals bij bv de labrador ?

Nee, ik vind zeker niet alle mechels leuk. Ik val qua uiterlijk op de werklijnen. Forser, breder, mooiere hoofden en mooiere kleuren. Qua karakter wil ik echter geen nerveuze hond en ik vind de term "werkdrift" vaak gebruikt worden als mooi woord voor "volkomen geflipt". En dat hoeft voor mij dus echt niet, er moet wel rust in een hond te brengen zijn. En ik wil niet verplicht zijn 7 dagen per week keihard te werken met mijn hond, ik wil ook wel eens samen bankaardappel spelen en dat moet ook kunnen. Dus dat vind ik in de werklijnen wel moeilijk.
De showlijn mechels vind ik niet mooi. Veel te fijn, de hoofden worden meer kegels dan mooie herder hoofden. Ik zag op de show een reu en die vond ik qua forsheid nog nét in de buurt komen van wat ik bij een teefje het minimum vind. En toen was het een reu... Ik mis daar echt het stoere, ik zie zo'n showmechel nog niet zo snel een dikke boef in de kladden grijpen. En op behendigheid was er ook zo een, heel veel titels gewonnen, maar te lui om ook maar bij behendigheid door te willen lopen. Dat is geen mechel, dat is een look-a-like met titels. En uiteraard stel ik het nu zwart-wit, niet alle showlijnen zijn luie fijne poppetjes en niet alle werklijnen zijn nerveus en verknipt.

Ik hou dus van werklijn-uiterlijk, beetje pit, ook een beetje rust erin te krijgen. Er moet veel wil zijn om samen te werken, maar geen slaafsheid. Hondje mag ook wel eens iets humoristisch of eigenwijs doen, das alleen maar leuk.

[joel]

waarom mijn ras het leukst is....? Meer omdat het karakter van de afghanen goed bij mij past.
Heerlijk veel energie maar dan vooral buiten tijdens wandelingen en binnen geen (zenuwachtige) hond die bij alles opspringt of achterna loopt.
Lekker zijn eigen ding doet, echt superslim, en hou zelf niet zo van de will to please van sommige honden. Bij de afghaan moet je zijn liefde een beetje 'verdienen'' zeg maar. Ook de looks vind ik prachtig, hou meer van hangharige en slanke honden dan de kortharige (al ken ik een bordeaudog wat ik echt niet mijn type hond vind, maar zooooo lief..... )
Het zijn verder heel lieve zachte honden die voor het gezin heel lief en waakzaam zijn.

Voor ons is de labrador toch wel de ideale hond !! Door de gezondheidsproblemen zijn wij afgelopen jaar eens gaan kijken of we niet een ander ras zouden nemen, omdat we de "gok" bij een labrador niet meer durfde te nemen.
Er kwamen een aantal rassen naar voren die ons erg pakte, maar we bleven toch telkens weer terugkomen op de Lab !!
De labrador heeft toch meer het uiterlijk wat wij willen, hebben het karakter wat wij willen (het serieuze karakter met regelmatig de clown-acties), zijn ideale gezinshonden, zijn heerlijk baasgericht en kunnen aan de andere kant toch ook heerlijk hun middelvinger opsteken als ze ergens geen zin in hebben. Er zit dus wel een kop op wat zorgt dat hij niet gehoorzaam geboren zal worden, en daar houden wij wel van 

Hond nummer 3 gaat dus absoluut weer een lab worden, maar we zijn wel van mening dat er genoeg labjes niet de looks/het karakter bezitten waar wij voor zijn gevallen bij de lab ....
Zo zijn een aantal lijnen erg nerveus/plakkerig aan de baas, en daar hebben wij minder mee ... Wij houden meer van open honden die ook zeker zelf een stukje karakter hebben !
Ook zie je in een aantal lijnen agressie, en ook dat vinden wij geen vooruitgang.
Tenslotte de looks, daar zit veel variatie in bij de labrador .... Wij houden van het iets grovere type in bone (waarmee wij dus niet vet bedoelen!) en zien teveel honden die in onze ogen meer op hazewind honden lijken 

Dus ondanks dat de lab ons hart gestolen heeft vinden wij zeker niet alle labradors geweldig, en geeft het ons een leuke uitdaging om een lab te vinden die voor ons aansluit bij het beeld "De Labrador" 

En vraag me eigenlijk af hoe dat met andere eigenaren zit ... Gaan jullie onvoorwaardelijk voor het ras en vinden jullie elk hond van het ras leuk, of hebben jullie ook een scheiding in het ras zoals bij bv de labrador ?

Vind ik dan alle afghanen leuk? Nee, zou echt voor het oude type gaan, staat dichter bij de afghaan van vroeger, veel bredere borst, en minder lange nek en vacht! en niet de show-afghanen die niet het werk kunnen doen waar ze voor zijn geboren, de oude types kunnen en mogen dan ook lekker coursen en rennen op de baan,
Hm, bedenk me nu net dat het dan ook wat zegt over de baasjes  maarja...... mijn mening

[Cathelijn]

Tja, het is een Basset he? Wat valt er verder nog van te zeggen  8)

[*Dorothea*]

Nee ik val niet op alle dalmatiers. Ik val niet op grote lompe types, teven die op reuen lijken, reuen met een harses van een duitse dog. Nee het moet wel een elegante hond zijn, met duidelijk verschil tussen reu en teef. En dan zie ik ze liever nog wat te klein dan veel te groot uitgevallen. Verder houd ik niet van hele felle karakters. En ik vind de meeste stamboomloze dalmaten niet mooi.
En euh m'n mening dat ik niet val op dalmaten met kopvlekken heb ik bijgesteld. 

[*Lia*]

Voor mij bestaat er maar 1 groep, en dat is de groep herdershonden. 27 jaar Duitse Herders gehad/gefokt. Sinds 1998 aan de Sheltie. Uiteraard een herdershondje. Mooi (ik zou never nooit een kortharige hond willen, ook al kreeg ik die gratis) lief gemakkelijk te leren. Voor mij betekend haar heel veel. Hoe meer hoe liever. Dat is voor mij de uitstraling van een hond. En het stofzuigen neem ik dan maar voor lief.

[Lil]

Nee, ik vind zeker niet alle mechels leuk. Ik val qua uiterlijk op de werklijnen. Forser, breder, mooiere hoofden en mooiere kleuren. Qua karakter wil ik echter geen nerveuze hond en ik vind de term "werkdrift" vaak gebruikt worden als mooi woord voor "volkomen geflipt". En dat hoeft voor mij dus echt niet, er moet wel rust in een hond te brengen zijn. En ik wil niet verplicht zijn 7 dagen per week keihard te werken met mijn hond, ik wil ook wel eens samen bankaardappel spelen en dat moet ook kunnen. Dus dat vind ik in de werklijnen wel moeilijk.
De showlijn mechels vind ik niet mooi. Veel te fijn, de hoofden worden meer kegels dan mooie herder hoofden. Ik zag op de show een reu en die vond ik qua forsheid nog nét in de buurt komen van wat ik bij een teefje het minimum vind. En toen was het een reu... Ik mis daar echt het stoere, ik zie zo'n showmechel nog niet zo snel een dikke boef in de kladden grijpen. En op behendigheid was er ook zo een, heel veel titels gewonnen, maar te lui om ook maar bij behendigheid door te willen lopen. Dat is geen mechel, dat is een look-a-like met titels. En uiteraard stel ik het nu zwart-wit, niet alle showlijnen zijn luie fijne poppetjes en niet alle werklijnen zijn nerveus en verknipt.

Ik hou dus van werklijn-uiterlijk, beetje pit, ook een beetje rust erin te krijgen. Er moet veel wil zijn om samen te werken, maar geen slaafsheid. Hondje mag ook wel eens iets humoristisch of eigenwijs doen, das alleen maar leuk.

Dank voor het typen, scheelt mij veel werk! Dus + 1

Ik ben dus ook niet rasvast, want er loopt u een Jones geval rond. Heerlijk karakter. Uiteraard ook veel herder, zit zeer zeker Beauceron in en verder... Geen idee.

Wel een stuk zelfstandiger dan gewend, maar luistert zeker ook erg goed! Best wel leuk.

Dus ik ben karaktervast en niet echt rasvast. Zal dus wel bij heddurachtigen blijven denk ik zo, maar niet pere Belg, Duitser, Hollander of Fransoos. Gewoon een passend individu.

[nova]

Gut als ik jullie moet geloven ver de berners dan ben ik 2x per jaar het leven van mijn honden niet zeker. dan is de berner wandeling in Noordwijk en dan lopen er minstens 100, het zijn er zoveel dat je ze echt niet kan ontlopen en je ze dus de hele wandeling tegen komt, nog nooit ellende gezien.

en zo ken ik de berner  . Bedankt voor je bijdrage 

Overigens, Noxy is als benerpup  van 10 weken,  wel zo vreselijk gebeten dat ze haar leven lang  mank heeft gelopen  , gelukkig had ze geen pijn. 

Elk ras, hoe goedmoedig het ook te boek moge  staan, zal wel  uitzonderingen kennen.
Ik vraag me wel af: waar komen die  berners  met  verkeerd gedrag vandaan? Komen  ze uit de broodfok, of komen ze van een    fokker waar je  een  goed gesocialiseerde pup van mag verwachten die uitgroeit tot een fraaie  vertegenwoordiger  van het ras.
Verder weet ik van  een reu  dat ie erom bekend staat  dat hij  agressie doorgeeft  aan zn nakomelingen. Maar uit de fok halen? oho maar, geld stinkt immers niet  Dit zijn  zaken die eigenlijk niet mogen gebeuren, maar de realiteit... helaas..

Vandaag ben ik met Diva op reuenbezoek  geweest, en  jammer dat ik geen foto heb gemaakt, want dan zag je echt het verschil wel : reu versus  teef. Zonder een reuenhoofd als een voetbal, en zonder een schofthoogte  als die van een paard 

Ik ben het met je eens dat  het ras de Bernersennen hond niet meteen een toonbeeld is van gezondheid,  ik heb  al 2  honden van 6 jaar en 5 mnd naar de regenboog moeten begeleiden . Maar als ik de overlijdensberichten in het clubblad lees,  dan zijn het merendeels  honden van 8 jaar en ouder.  Senta is al bijna 12 jaar 
Hou ook rekening met het feit dat  grote  rassen gemiddeld  minder oud worden dan kleine rassen

Daarnaast  gloort er hoop voor de toekomst, omdat  er een doorbraak is bereikt  bij het onderzoek op MH,  dé doodsoorzaak nummer 1 bij jonge berners.

De reu die ik vandaag opgezocht heb, had een gemiddelde  leeftijd van 9jr en 2 mnd gerekend over  28 gestorven voorouders .

[Kinnie]

Wat ik grappig vind om te lezen: er worden veel eigenschappen genoemd die bij meerdere rassen passen, waarom dan toch net dàt ras?

[HoochieHummie]

Duitse Doggen!
Omdat ze net zo lief zijn als dat ze groot zijn, evenwichtig, makkelijk op te voeden zodat je gewoon met 160 kilo hond kan wandelen, en toch ook heel waaks zegt iemand met ook een Pomeriaan van 3 kilo die alles is wat de grote niet zijn haha wat ook weer heel leuk is.

[Nadia]

Wat ik grappig vind om te lezen: er worden veel eigenschappen genoemd die bij meerdere rassen passen, waarom dan toch net dàt ras?

Omdat je niet selecteerd op 1 kenmerk, maar meerdere. En een ander ras kan bijvoorbeeld dezelfde werklust hebben, maar verkeerd formaat, of vacht, of een andere  karaktereigenschap welke je niet aanstaat.