Slechte genen komen minder snel tot uiting ja. Dat is ook de bedoeling. Maar na een aantal generaties komen ze wel nog steeds hier en daar terug bovendrijven. En dan heb je er meer...
Open stamboeken bedoel ik natuurlijk mee dat je niet binnen het ras blijft.
Door die rassen gesloten te houden ben je nl eigenlijk kunstmatige diersoorten aan het creëeren. Die dan ook nog eens versnippert leven. Die populaties zijn bij de meeste rassen veel te klein en met veel te veel inteelt. En ze stammen af van te weinig founders.
Elke geneticus of populatieecoloog zal je vertellen dat dat gedoemd is om uit te sterven op termijn.
Maar dat is uiteraard bij een natuurlijke situatie. Honden krijgen voer, hoeven zichzelf niet te beschermen of te voeren en krijgen ook medisch hulp bij ziekte of bij de voortplanting als zelfs dat niet meer vanzelf lukt. Dat koopt natuurlijk tijd. Dat zorgt dat zo'n hond veel langer overleeft dan zonder die hulp.
Maar imo is dat enkel uitstel van executie. Als er niets drastisch verandert kan het alleen maar stilletjesaan erger worden. Voor verbetering moet er echt veel gebeuren.
Ik maak me alleen zorgen over het feit dat mensen er ook in slagen dieren met heel pijnlijke en belastende aandoeningen toch in leven te houden. Ik denk dat er eerder veel honden met ondraaglijke levens gaan ontstaan ( zoals nu, wees eerlijk al soms het geval is, vb bij de cavalier of ademhalingsproblemen bij extreem platte neuzen) dan dat ze effectief het loodje gaan beginnen leggen. En dat vind ik eigenlijk nog erger.