[Angelique]

Tolerantie in Nederland. Ik heb op verschillende plekken gewoond in NL en enkel in de wat grotere steden niet opgelopen tegen "je bent niet van hier". Mensen in durpjes (neeee, niet allemaal) accepteren maar zelden makkelijk mensen van buitenaf...indringers enz. Een oom van meneer Lique woonde 40 jaar in limboland, toen hij zijn huis te koop zette was de reactie van de omgeving...fijn, hij was toch niet van hier. Toen wij ons huis in Zunder te koop zette was de reactie...fijn, kan er weer een Zundertenaar komen wonen. Ik heb me er dan ook altijd over verbaasd dat er mensen zijn die denken dat een multicultisamenleving zou kunnen werken als je als nederlander binnen nederland er al op aan gekeken wordt dat je "van boven de rivieren komt" of  een "westerling" bent. En bij dat laatste is voor het gemak alles wat niet uit Groningen/friesland/drenthe komt een westerling.
En nee, je wordt niet doodgeschoten of gestenigd, maar algemeen gezien vind ik de uitspraak dat wij zo'n tolerant volkje zijn verre van de waarheid.

Echter als je dit in groot perspectief zet naar de rest van de wereld dan zijn we over het algemeen best tolerant te noemen.

[Mieke L.]

Echter als je dit in groot perspectief zet naar de rest van de wereld dan zijn we over het algemeen best tolerant te noemen.

Inderdaad zullen we vergeleken met sommige anderen best wel tolerant zijn 

[Els&Flow]

Na 15 jaar Rotterdam en nu 4 jaar Den Haag ben ik wel een beetje anders gaan denken, ik loop/ fiets/ rijd niet graag s avonds in bepaalde wijken en bepaalde groepen jongeren loop ik liever niet langs omdat je weet dat daar gedoe van komt. Maar dat zijn echt niet altijd de allochtonen, er is (zeker hier in mn huidige woonplaats) een grote groep Hollandse tokkie-kaaskoppen die echt heel erg vervelend zijn, de buurt verzieken met hun gedrag en door hun rasistische opvattingen ronduit een gevaar vormen voor de samenleving.

Overal waar TE voor staat is niet goed. Extremisme in welke vorm dan ook is potentieel gevaarlijk, of dat nou met geloof te maken heeft of met iets anders maakt dan niet uit.

[Pluto]

Na 15 jaar Rotterdam en nu 4 jaar Den Haag ben ik wel een beetje anders gaan denken, ik loop/ fiets/ rijd niet graag s avonds in bepaalde wijken en bepaalde groepen jongeren loop ik liever niet langs omdat je weet dat daar gedoe van komt. Maar dat zijn echt niet altijd de allochtonen, er is (zeker hier in mn huidige woonplaats) een grote groep Hollandse tokkie-kaaskoppen die echt heel erg vervelend zijn, de buurt verzieken met hun gedrag en door hun rasistische opvattingen ronduit een gevaar vormen voor de samenleving.

Overal waar TE voor staat is niet goed. Extremisme in welke vorm dan ook is potentieel gevaarlijk, of dat nou met geloof te maken heeft of met iets anders maakt dan niet uit.

Behalve TEvreden!


OT, rechts, links, extreem rechts, extreem links. Het zegt me nooit zoveel, ik heb (qua politiek) veel sympathie voor een aantal behoorlijk linkse opvattingen, maar minstens net zoveel voor een aantal rechtse.
Tolerant, ik ben het tot op zekere hoogte, ben totaal niet gelovig maar wel groot fan van het gebod, Wat gij niet wilt dat u geschiedt....etc.

Hetgeen TS in de eerste post meldt herken ik ook niet, de pittigere discussies die ik hier wel eens heb gevolgd of waaraan ik heb deelgenomen heb ik nooit ervaren als moddergooierij o.i.d.
Wat me wel dikwijls opvalt is dat het slechts een beperkt aantal leden zijn die actief aan de diverse 'maatschappelijke' discussies meedoen en daarvan weer (imho) komt slecht een deel met echt inhoudelijk doordachte bijdragen.
Maar he, ook dat lijkt verdacht veel op de 'buitenwereld' ook irl voer ik discussies en gesprekken waarin de genoemde karakteristieken naar voren komen en ook 'daar' zijn er altijd mensen die van de zijlijn wat roepen en vervolgens niet thuis geven bij inhoudelijke verdieping.

Ow, als antwoord op de eerste vraag, zijn mijn opvattingen omtrent discriminatie etc gewijzigd, nee!

[jasmijn]

Als meisje met blond haar, groenen ogen en een huid die na 2 maanden Afrika nog steeds licht goud bruin is, is het misschien raar om te zeggen dat ik weet hoe het is om gediscrimineerd te worden.

Echt door de velen verhuizingen in mijn jeugd door heel Nederland en mijn Asperger heb ik een helder beeld van hoe het voelt.

Nu heb ik al weer 4,5 jaar een relatie met een in Nederland geboren Portugees, hier door krijg ik steeds meer informatie over de "buitenlanders"
Vriendlief is geboren en getogen in Amsterdam en heeft veel van zijn jeugd op straat door gebracht te wel zijn ouders beiden 2 banen werkte.

Ik vind het heel erg interessant om te zien hoe de mentaliteiten van de Portugese gemeenschap verscheeld van die van de Nederlanders.
Portugezen zijn intens in alles wat ze doen, zeggen wat ze denken en staan hun mannetje ( of vrouwtje, vrees de vrouwen    )
Hebben ze last van iemand dat doen ze daar wat aan, of het 1 persoon alleen is of een groep grote mannen maakt niet uit.

De ouders van mijn vriend zijn hier naar toe "gevlucht" van wegen de dictatuur die toen in Portugal heerste.
Mijn schoonvader als eerst en later kwam mijn schoon moeder.
Ze wonen hier al minstens 37 jaar maar spreken erg slecht Nederlands en begeven zich grotendeels enkel in de Portugese gemeenschap hier in Amsterdam.
Duidelijke niet ingebeurende dus.

En dat ik vind het volkomen terecht!
Want ze zijn hier naar Nederland gehaald, door Nederlandse bedrijven die ze wouden hebben.
Alleen ongehuwde vrijgezellen mannen waren gewild.
Bij aankomst mocht mijn schoonvader aan de slag in een fabriek en had woonruimten op een woonboot met nog 30 anderen Portugezen, hij werkte enkel met Portugezen en hoefde ook echt niet te proberen interesses in Nederlands te hebben.

Toen mijn schoonmoeder naar Nederland kwam mocht ze in de zelfde fabriek werken en op de zelfde boot wonen als haar man, geïsoleerd van de Nederlandse maatschappij.
Dus ik snap dat het erg lastig is om te integreren in een samenleving die dat niet wil en het wel best vind dat je bij je eigen mensen blijft.

Echter kom je als goed gedragend mens in de buurt van die Portugese samenleving hier in Amsterdam dan moet je uit kijken, voor je het weet kom je er niet meer weg om dat je vol warmte bent opgenomen in hun midden 
Mijn vriend is voorzitter 2 Portugese clubs hier in Amsterdam ( hij is zo'n iemand die ergens gaat staan en er gelijke een groep mensen achter hem gaat staan en vraagt "ja zeg het maar, waar gaan we heen?"  )
Bij de voetbal club spelen verschrikkelijke veel verschillende mensen, iedereen zeg dat ze nog nooit zo welkom zijn ontvangen als daar.
Ook de tegenstanders kijken er altijd naar uit om daar te komen spelen, ze vinden het zo verschrikkelijke gezellig  8)

Ondanks dat deze mensen verschrikkelijke lief en open zijn werden ze door de Nederlandse gemeenschap aan de kant geschoven, ze mochten niet mee doen.
Maar nu word het hun verweten dat ze niet ingeburgerd zijn
Mijn vriend heeft pas nog bijna een arts op zijn bek geslagen omdat die meneer het niet goed vond dat hij voor zijn creperende moeder vertaalde, ze woonden immers lang genoeg hier om de taal te leren 
Godzeidank heeft mijn vriend verschrikkelijke veel zelfbeheersing en kan verschrikkelijke goed met woorden duidelijke maken dat iemand heel erg over een grens heen gaat.

Het droevigen is dat het zelfde nu ook aan het gebeuren is met de oost Europeanen, ze worden hier heen gehaald, gouden bergen beloofde maar worden gedumpt op een camping huisje met 4 mensen per kamer en krijgen amper geld.

Nederland leert slecht 


Ik moet zelf eerlijke zeggen dat ik hier ook heel vaak met een groten boog om groepen mensen heen loop, maar dat is net zo vaak een groep blanke jupen als een groep "buitenlanders"
Ik hou niet zo van vreemde mensen zeker niet in groepen.


Om nog even de vraag te beantwoorden, ik heb geen idee welke kant van de politiek ik sta.
Of ik verandert ben van mening met vroeger?
Ja en nee, ik ben nog steeds tegen generalisering maar besef wel dat sommigen culturen meer kans geven op bepaald gedrag.
Vroeger was ik nog al naïef daar in en dacht ik dat wat je gaf je ook terug kreeg, dat is dus niet echt hoe het werkt helaas 

[Sieglinde]

Mijn man is half Algerijn. Moeder is Belgisch, vader Algerijns. Papa is gaan lopen toen hij nog een peuter/kleuter was. Heeft dus niets van zijn moslim vader meegekregen en is zo belgisch als Jan en Piet. Hij heeft enkele jaren geleden zijn voornaam laten veranderen want die was gelinkt aan een islamitisch dictator ;-). Toch lopen wij nog iedere dag tegen vanalles aan. Gaan winkelen staat gelijk aan de helft vh personeel die net in die rayon komt 'rechten', aan kassa's worden karren/buggy binnenste buiten gekeurd en mochten ze in zijn broekzakken mogen zitten deden ze dat ook. Vervolgens wordt er een luide opmerking gegeven dat je met zo'n volk nooit zeker weet.

Mijn houding is dus zeker niet veranderd. De gemiddelde moslim kijkt trouwens met evenveel afschuw naar wat er gebeurd hoor.
Ik hou mijn hart al vast voor wat mijn dochter allemaal gaat mogen horen.

[Esther Q]

jasmijn, jouw verhaal (wat ik van anderen op een soortgelijke manier heb gehoord) geeft zo goed weer hoe Nederlanders de problemen voor een groot deel zelf gecreëerd hebben! Hier in Zweden gaat het anders. Ik heb taalles tussen de vluchtelingen uit Afrika. Voor hen (zij krijgen een uitkering) zijn die taallessen verplicht. Elke dag, de hele ochtend. En er wordt geen woord anders dan zweeds gesproken in de les. Naast de taallessen leren mensen ook over de zweedse cultuur op een speelse en ongedwongen manier. En bovendien worden ze elke dag, de hele dag door heel erg hartelijk onthaald, gemeend, oprecht, men wil de vluchtelingen echt opnemen in de zweedse cultuur en in het zweedse leven. Voor mij als Nederlander is dat een openbaring. Want ik weet niet anders dan dat er 'gezeikt' wordt over 'de buitenlanders' die 'het allemaal niet goeddoen'. Terwijl de oorzaak ligt in onze eigen cultuur! Mensen willen gebruiken, maar niet opnemen. Tolerantie in Nederland is precies dat, we tolereren buitenlanders, maar daar houdt het ook echt op. In mijn familie is ook een relatie geweest met een jongen met Indische achtergrond, die in NL is opgegroeid, hoog opgeleid, sprak perfect de taal en ik herken de warmte en het open staan voor mensen in het algemeen wat jij over jouw partner vertelt. Die warmte kent de Nlder niet. Nlders zijn koude, arrogante en eigenlijk vrij bekrompen mensen. Niet alleen maar dat natuurlijk, we hebben ook leuke dingen, dropjes bv maar ik ben ervan overtuigd dat een groot deel van de problemen geheel en al onze eigen schuld zijn!

[Tanna]

Ik woon in een wijk waarvan de naam verbasterd wordt door het eerste gedeelte te vervangen door het woord Neger............en dat was al zo toen ik meer dan 30 jaar terug mijn huis kocht. Iedereen was verbijsterd dat we hier gingen wonen, hoewel ze er geen van allen ooit waren geweest. Destijds woonden er heel veel Surinamers, tegenwoordig is dat wel veranderd. Hoeveel nationaliteiten hier wonen zou ik niet weten, maar ik heb er geen problemen mee. Natuurlijk heb je weleens last met iemand, maar dat kan iedereen zijn, niet speciaal een allochtoon of iemand met allochtone ouders. Van mijn Nederlandse buren heb ik veel meer last. Luidruchtige feesten, nog luidruchtiger ruzies, gillende en stampende kinderen, eergisteren een vuilniszak met bierblikjes van deze buren in mijn papierbak, zak teruggezet, gisteravond de zak weer in mijn papierbak . De papierbak staat op mijn eigen terrein, maar ik heb hem nu maar verder weggezet en de zak weer bij de buren gemikt.
En wat radicale gedachten en geloof betreft..........ik heb deze week een sterfgeval in mijn familie, bel een oude kennis van ons gezin en moet dan meteen bekeerd worden tot Jehovah's getuige, een paar dagen later kregen we nog een volgeschreven kaart met wervende tekst, een foldertje erbij en al. Dat is voor mij een vorm van radicalisme waar ik niet op zit te wachten, mijn hart was al gebroken...........
Kortom, ik heb er een hekel aan dat mensen andere mensen dingen opdringen, maakt niet uit wat voor dingen. En gelukkig zijn dat er toch maar weinig.

[Anne in Zweden]

Ik weet van mijn vader dat hij zich in Spanje ook heel warm onthaald voelde. Ik denk dat bepaalde landen-culturen beter zijn in het open staan voor buitenlanders of laat ik zeggen mensen, dan andere. Zweden valt daar misschien ook onder. Tot nu toe voel ik mij hier volledig geaccepteerd. Maar Nld en Zweden zijn natuurlijk ook erg vergelijkbare culturen. Iig heb ik hier een totaal andere beleving dan in Estland. Maar vergis je niet, ook hier zijn al behoorlijk veel problemen in de grote steden. Wijken vol met buitenlanders, die geen werk kunnen vinden (ook als ze dat wel willen, de taal spreken en hun best doen en vaak komt dat door discriminatie, werkgevers die genoeg aanbod krijgen van autochtone mensen en de allochtone brieven direct al opzij leggen, op basis van de naam bv) en alle onvrede die daarmee gepaard gaat. Midden en noord zweden zijn denk ik niet te vergelijken met het drukke zuiden. Ik heb de eerste gesprekken over 'buitenlanders' hier ook al lang gevoerd (en daar bedoelden ze niet mij mee )

Wat het cursieve betreft, ik heb zelf aardig wat mensen met een andere dan nlsde achtergrond gekend in Amsterdam, waaronder mensen die 100% perfect en soms accentloos (tweede generatie) NLds spraken, Nlds gekleed gingen, maar toch te kennen gaven zich vaak gediscrimineerd te voelen. Kijk een paar discussieprogramma´s over dit soort onderwerpen en veel mensen geven aan zich in het dagelijks leven doorlopend gediscrimineerd te voelen. Ik denk dat NLds vaak niet begrijpen wat daarmee bedoeld wordt. Daarmee wordt volgens mij niet bedoeld dat je geen plekje krijgt in de cinema, of dat je het zwembad niet in mag, of mensen zich openlijk negatief naar jou toe uiten. Het gaat om het heel subtiele. Je zegt zelf dat je je geïntimideerd voelt door donkere huidskleur en nog meer door gehoofddoekte vrouwen. Op dat moment discrimineer je. Het is een gevoel dat die ander ook voelt, of je dat nu wilt of niet, soms alleen maar onbewust, maar het is er. Zelfs al passeer je elkaar enkel op straat. Dit soort processen heb ik in Estland duidelijk ervaren. En dan was ik daar nog blank en als ´rijke´ westerling werd ik daar in principe gewaardeerd. Maar onderhuids voel je dat je er niet bij hoort. Hoe groter de cultuurverschillen hoe duidelijker alles zich uit natuurlijk.

Sorry, nee, dit is me te makkelijk. Ik weiger verantwoordelijk te worden gesteld voor het gevoel dat die ander voelt op het moment dat ik op een neutrale manier langsloop, want de gevoelens van die ander worden op dat moment net zo goed gekleurd door zijn of haar eerdere ervaringen met langslopende blanke vrouwen. Als hij of zij op het moment dat ik gewoon langsloop zoals ik ieder ander zou passeren op straat zich gediscrimineerd voelt onder het motto: 'blanke vrouw, zal zich wel ongemakkelijk voelen nu', dan ben ik machteloos. Want ik kan dat niet beïnvloeden, ik kan alleen doen wat ik op dat moment doe: neutraal langslopen. En nou zeg jij waarschijnlijk dat "neutraal langslopen" niet bestaat in zo'n situatie, dat ik onbewust iets uitstraal, maar dan zeg ik weer: dat komt dus van twee kanten. Het is ook net wat die ander in mijn houding wenst af te lezen, wat hij of zij op grond van eerdere interactie met blanken in mijn uitstraling wenst te herkennen.

Overigens is het voorbeeld van "langs iemand met een donkere huidskleur lopen" niet echt op zijn plaats, want ik voel me helemaal niet geïntimideerd door een donkere huidskleur alleen. Het staat er misschien wat onhandig in mijn eerste post, maar je moet dat "meer dan" lezen als "in plaats van", als "niet zozeer door huidskleur, maar wel door hoofddoekjes". Ik voel me niet per definitie ongemakkelijk als ik op straat een donkere man of vrouw tegenkom, hoor. Het is allemal een kwestie van context, gedrag. Als ik een groepje ballorige blanke jongens tegenkom, voel ik me net zo goed geïntimideerd als wanneer de jongens een donkere huid zouden hebben. En ook dan: als die donkere jongens luidruchtig aan het ouwehoeren zijn met elkaars smartphones, dan voel ik me daar ook niet door bedreigd.

[Anne in Zweden]

jasmijn, jouw verhaal (wat ik van anderen op een soortgelijke manier heb gehoord) geeft zo goed weer hoe Nederlanders de problemen voor een groot deel zelf gecreëerd hebben! Hier in Zweden gaat het anders. Ik heb taalles tussen de vluchtelingen uit Afrika. Voor hen (zij krijgen een uitkering) zijn die taallessen verplicht. Elke dag, de hele ochtend. En er wordt geen woord anders dan zweeds gesproken in de les. Naast de taallessen leren mensen ook over de zweedse cultuur op een speelse en ongedwongen manier. En bovendien worden ze elke dag, de hele dag door heel erg hartelijk onthaald, gemeend, oprecht, men wil de vluchtelingen echt opnemen in de zweedse cultuur en in het zweedse leven. Voor mij als Nederlander is dat een openbaring. Want ik weet niet anders dan dat er 'gezeikt' wordt over 'de buitenlanders' die 'het allemaal niet goeddoen'. Terwijl de oorzaak ligt in onze eigen cultuur! Mensen willen gebruiken, maar niet opnemen. Tolerantie in Nederland is precies dat, we tolereren buitenlanders, maar daar houdt het ook echt op. In mijn familie is ook een relatie geweest met een jongen met Indische achtergrond, die in NL is opgegroeid, hoog opgeleid, sprak perfect de taal en ik herken de warmte en het open staan voor mensen in het algemeen wat jij over jouw partner vertelt. Die warmte kent de Nlder niet. Nlders zijn koude, arrogante en eigenlijk vrij bekrompen mensen. Niet alleen maar dat natuurlijk, we hebben ook leuke dingen, dropjes bv maar ik ben ervan overtuigd dat een groot deel van de problemen geheel en al onze eigen schuld zijn!

Tja, en als je dan in Portugal met Portugezen van Angolese, Mozambiquaanse of Kaap-Verdische afkomst praat, dan hoor je precies dezelfde verhalen als dat van de schoonmoeder van Jasmijn. Afwijzing, discriminatie, openlijk en verkapt. Buitenlanders klote behandelen is echt niet typisch Nederlands, hoor, en Nederland is daar zelfs niet erger in dan andere landen. Het is steeds weer het probleem van een meerderheid die zich superieur waant aan een minderheid, die die minderheid wel wil inzetten voor vieze klusjes maar er verder niets mee te maken wil hebben. Dat is niet speciaal aan NLers voorbehouden.

En hadden we begin dit jaar ook niet vreselijke rellen in een aantal voorsteden van Stockholm, van allochtone jongeren die het zat zijn als tweederangsburger te worden behandeld?

[Martine-Tom]

Ik denk dat discrimineren in zekere zin ook "Gewoon" menselijk is, wat de discussie nog lastiger maakt. Dit alles word gekleurd door het beeld wat de samenleving als algemeen heeft en de ervaringen die je als persoon opdoet. Zo heb ik na een aantal aanvaringen met een groepje refo jongens niet echt warme gevoelens meer naar die groep in zijn algemeen, en als ik de kans heb loop ik met liefde een stukje om, verstandelijk weet ik wel dat niet elk groepje refo jongens zo zal zijn, maar mijn hoofd is nu door die ervaring zo geprogrammeerd.

Maar er zijn meer groepen die met vooroordelen te maken krijgen, de kale, blanke mannen die hun nek en hoofd/gezicht getattooeerd heben bijvoorbeeld, ook daar merk je dat er mensen zijn die ze afkeurend bekijken en een straat voor omlopen, waarvan ik aanneem dat dat is omdat ze een agressieve uitstraling hebben, of omdat ze op tv iets gezien hebben van een motorbende die er zo uitzagen, of....

Ik probeer mezelf te dwingen het niet te doen, niet te oordelen voor ik mensen persoonlijk ken, lukt ook niet altijd, ben ook maar mens  maar het levert wel hele interessante ontmoetingen op af en toe.

Kijk alleen maar eens in de hondenwereld, als je van een afstandje een stafford aan ziet komen, jong gastje als baas, puber, in gezelschap van meer pubers, luidruchtig, mss een biertje erbij of ze blowen...zonder verder 1 sec van de hond zijn gedrag te hebben gezien kies ik er persoonlijk dan toch liever voor om even om te lopen. Zou ik dezelfde hond tegenkomen in gezelschap van een man, 30+ strak in het pak (al dan niet vastgeplakt aan zijn mobiel) zou ik dat denk ik niet zo snel doen, terwijl het zomaar zou kunnen dat de pubers zielsveel van die hond houden en het de liefste hond ever is, en meneer "strak in het pak" de hond alleen maar heeft vanwege het huisje, boompje, beestje plaatje en die hond dus gefrustreerd-agressief is...Maar puur op basis van wat ik die eerste paar secondes zie, en de connecties die mijn hoofd en beleving daarin maken zorgen ervoor dat ik kies als bovenstaand. Maar feitelijk is dat al discrimineren, ik ga er vanuit dat pubers met staffies een valse staff hebben (althans dat dat risico groter is als dat dat bij een 30+ strak in het pak eigenaar is.)
En ik denk dat bijna iedereen hier dit soort situaties wel herkend, dus iedereen discrimineert tot op zekere hoogte.

[Lizzy]

Toen ik vanmorgen op de radio hoorde dat er door ISIS weer iemand onthoofd is, een Britse gijzelaar, en daar weer een filmpje van op Internet is gezet, had ik zin om heel hard te gillen . De zinloosheid, de agressie, de haat . Maar op zulke momenten denk ik ook "laat die lui lekker een kalifaat oprichten, heel hoog hek er omheen, iedereen mag er vrijwillig in, niemand mag er ooit meer uit en laat ze het lekker uit zoeken daar". Ik weet wel, oh zo absurde gedachten, maar ook ik ben maar eens mens.

En toen zag ik zojuist deze: http://www.upworthy.com/he-changed-his- ... g=2&c=ufb1

[Esther Q]

@Anne, ik denk dat iedereen altijd verantwoordelijk is voor zijn eigen innerlijke rust. En volgens mij bestaat er wel zoiets als een neutrale staat van zijn. Alleen gaat die niet samen met je geïntimideerd voelen, of een andere emotie ervaren. Ik ben NLder, dus is het (voor mij) logisch dat ik de NLder analyseer, maar ik zeg nergens dat er alleen in NL gediscrimineerd wordt. In mijn eerste post zeg ik dat volgens mij de mensheid nog niet toe is aan een multiculturele samenleving. Enkele individuen wellicht wel, maar het gros van de mensen (dus alle mensen) volgens mij niet. Verder zie ik wel verschillen in temperament tussen culturen voor zover ik dat kan beoordelen. Mijn vader woont in Zeeland en ervaart daar hetzelfde als Angelique, een dorpse gesloten mentaliteit. Bekrompenheid. Tot nu toe zie ik die bv niet hier in Noord-Zweden, eerder het tegenovergestelde. Terwijl ik in Estland dat soort bekrompenheid ook heel sterk heb ervaren. Het komt misschien over alsof ik de NLder alleen maar negatief bestempel. Ik kan je zeggen dat ik NLders juist ontzettend ben gaan waarderen de laatste jaren. Ik voel me er onmiddellijk thuis. Ik denk omdat ik nu ook heb ervaren hoe het is om je ergens ongewenst te voelen en anders te zijn dan anderen. Ik kan zo een lijstje met positieve punten opnoemen over NLders, ook over multiculturaliteit in Amsterdam waar ik woonde, maar er is ook een negatieve kant en daar gaat dit topic over, dus daar ga ik op in.

[Esther Q]

Toen ik vanmorgen op de radio hoorde dat er door ISIS weer iemand onthoofd is, een Britse gijzelaar, en daar weer een filmpje van op Internet is gezet, had ik zin om heel hard te gillen . De zinloosheid, de agressie, de haat . Maar op zulke momenten denk ik ook "laat die lui lekker een kalifaat oprichten, heel hoog hek er omheen, iedereen mag er vrijwillig in, niemand mag er ooit meer uit en laat ze het lekker uit zoeken daar". Ik weet wel, oh zo absurde gedachten, maar ook ik ben maar eens mens.

En toen zag ik zojuist deze: http://www.upworthy.com/he-changed-his- ... g=2&c=ufb1

Ik zag een tijdje terug een filmpje van mannen met pistolen die aan de lopende band jonge kerels doodschoten, in een massa graf, en daarna voor de oever van een meer, na het schot met een duw de plomp in. Ontzettend. Hoeveel ik ook probeer te begrijpen hoe je tot zoiets kunt worden gedreven, ik kan het niet begrijpen. Tegelijkertijd besef ik dat omgeving er ervaring zoveel verschil maakt, zoveel invloed heeft op gedrag, dus wie weet zou ik het ook kunnen doen onder de ´juiste´ omstandigheden. Ik durf daar toch eigenlijk geen absoluut nee op te zeggen. Want wat is er zo verschillend tussen mij en die ander die het pistool hanteert? We zijn allebei mensen, maar met een andere achtergrond, ok, beetje ander karakter misschien, maar dat kan het verschil toch niet maken? Wij mensen zijn af en toe geschifte wezens

[Martine-Tom]

Ik zag een tijdje terug een filmpje van mannen met pistolen die aan de lopende band jonge kerels doodschoten, in een massa graf, en daarna voor de oever van een meer, na het schot met een duw de plomp in. Ontzettend. Hoeveel ik ook probeer te begrijpen hoe je tot zoiets kunt worden gedreven, ik kan het niet begrijpen. Tegelijkertijd besef ik dat omgeving er ervaring zoveel verschil maakt, zoveel invloed heeft op gedrag, dus wie weet zou ik het ook kunnen doen onder de ´juiste´ omstandigheden. Ik durf daar toch eigenlijk geen absoluut nee op te zeggen. Want wat is er zo verschillend tussen mij en die ander die het pistool hanteert? We zijn allebei mensen, maar met een andere achtergrond, ok, beetje ander karakter misschien, maar dat kan het verschil toch niet maken? Wij mensen zijn af en toe geschifte wezens

Ik ben er van overtuigd dat in de juiste...of foute, net hoe je het zien wil, iedereen het in zich heeft een ander te doden/mishandelen/martelen enz.
Ik weet niet of iedereen hier het Stanford experiment kent?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Stanford-g ... experiment