dag lieve mensen!
een update: het gaat best goed met Bonnie!
de nystagmus heeft zich niet meer herhaald en de angst daaromtrent neemt dan dus bij mij ook af.. en dan kan ik nét weer wat beter en helderder kijken en dan zien: ze is oke! ze voelt zich goed! en ja, ondanks de poot die nog niet oke is (en dat duurt ook nog wel even, dat weet ik en daar heb ik me op ingesteld) is ze gewoon een blije gelukkige hond. en ja, DÁT is waar we het allemaal voor hebben gedaan. ppffff....
nog even de laatste loodjes wat betreft de poot want ze kan natuurlijk nog niet helemaal mee met Sten en Kamiel en de dagen zijn daarom nog anders dan anders
ze mag een aantal keren per dag een minuut of 10-15 lopen en we gaan om de dag met haar en de mannen een kleine boswandeling doen van 20-30 minuten. (waarbij ik haar moet tegenhouden met draven richting de plasjes van K en S want daar moet ze altijd overheen piesen, haha)
dr koppie is blij en ook vindt de de vervangende activiteiten leuk: mee boodschapjes doen, even naar de markt (ruikt lekker!) op visite bij kennissen in de buurt. etc..
kortom: wij genieten
de nystagmus.. tja.. ik heb alles door hoofd laten gaan en er veel over opgezocht..
het ontgiften zal ik met Leida bespreken. goed idee van je Tannetje!
bedankt!
eerder had ik het hierover met Leida en toen was het duidelijk nog zeker niet aan de orde. juist rustig aan lijf eigen tempo laten bepalen. ik heb toen wel mariadistel toegevoegd om in elk geval de lever iets te `helpen`..
oorontsteking heeft ze(mijns inziens) niet
weetje; het is iets waaraan je niks kunt doen.. ook niet als het een hersentumor zou zijn bv.. dat zou verschrikkelijk zijn maar dan nog zou je er niks aan kunnen doen. dus mijn `oplossing` is: elke dag genieten en hopen dat dit iets is dat bij de narcoses hoort, bij het hele ziek zijn..
gezien het feit dat het zich niet erg regelmatig herhaalt en dat er geen andere verschijnselen zijn sluit ik (naarmate het langer zo gaat zonder toestanden en herhalingen) een tumor bijna wel uit trouwens
haar knie: we gaan niet opereren en ook geen verder onderzoek doen
Leida voelde te veel speling dus er zal ergens in haar banden `iets` zijn. wat? geen idee.. maar rust, pijnstilling en traumeel moeten de komende tijd(weken maanden) ervoor zorgen dat het beter zal gaan
ze heeft geen pijn. ook niet als ik eraan zit en voel. knie is wat dikker maar ook niet heel erg
gezien het feit dat dit nu al een paar weken duurt kun je een bottumor (ook in je lijstje met mogelijke diagnoses natuurlijk, en een hele nare!) eigenlijk wel wegstrepen. gelukkig! dat gaat veel agressiever in de tijd en in de pijn..
tijd tijd en tijd dus......................
verder: Jos en ik hebben onze relatie beeindigd..
dat is op dit moment en in deze situatie natuurlijk heel erg raar en lastig ook vanwege de honden..
dus het heeft nogal wat consequenties voor ons beider leven op het moment
hoe we het helemaal gaan `indelen`en `doen` is nog niet helemaal duidelijk maar vooralsnog doen we de hondendingen nog wel `samen` omdat Bonnie nog niet helemaal de oude is en dus nog niet mee kan met de mannen. alleen thuisblijven is ook nog niet aan de orde want ze heeft duidelijk wel last van verlatingsangst die vroeger ook aanwezig was. en daarnaast haar gehoor dat niet helemaal jofel is etc..
al met al is de heftige moeilijke periode dus nog niet helemaal afgesloten maar we doen heel hard ons best om allemaal er weer bovenop te komen
en dat gaat ook wel lukken!
we hebben zoveel overwonnen! dit gaat ons ook lukken!
overigens kreeg ik afgelopen week een kaart uit Utrecht met de pootafdrukken van Bon
ze hangt (haar pootafdruk dan) op de wall of fame
boven de deur
ik wist het al omdat ze dat zeiden toen ik een maand of 2 ofzo geleden belde. ze zouden de afdrukken opsturen maar ik zag maar niks..
bellen wilde ik eigenlijk alleen maar om nog een afspraak te maken of echt dag te gaan zeggen en een doos bonbonnetjes te gaan brengen maar toen ging het met nystagmus en poot mis en ik wil er niet niet met Bon op 3 poten maar met een fiere gezonde Bonnie
dus we wachten nog even..
maar jeetje, wat lief! en hier dikke dikke tranen door alle emoties..................
hopelijk kunnen we de moeilijke tijd binnenkort ECHT afsluiten en verder gaan met ons leven!
daar wordt het wel tijd voor
jullie weer dankdank voor de lieve fijne reacties!!
een ander woord heb ik er niet voor. 
