Niet met de dagsluiting, maar toch....
Even nog een klein stukje van mij, want de komende weken zal ik weinig schrijven. Niet alleen omdat het zo goed gaat met de dame, maar vooral omdat ik niet thuis ben, zodat ik niet zelf kan zien hoe het dagelijks met haar gaat; ik zal het van Marlou moeten horen.
Ik ga logeren met Sten de windhond en een uitlaathond ( 'ns kijken hoe dat gaat, die twee samen )
Als het zo blijft gaan als de afgelopen weken ( de grote lijnen beschouwend ), ga ik met een gerust hart. Onze ouwe kraakheks gaat elke dag beter en ik denk dat met de afwezigheid van Sten het voor haar een stuk rustiger in huis wordt ( niks om tegenaan te blaffen ). misschien vind zij het nu wel saai worden ( haha ), maar dan moet ze maar flink met Kamiel spelen en hem op de huid zitten.
In elk geval is het voor de menschen ook een beetje rust en verandering van situatie - een beetje afstand - wat na de intense afgelopen weken ook wel fijn kan zijn - de gedachten verzetten. ik blijf i.e.g. meelezen en mee duimen.
