[Kim_S]

Mijn ouders zijn vrijdag 40 jaar getrouwd. En we hadden een heleboel leuke dingen gepland die nu allemaal niet door kunnen gaan natuurlijk.
Nou is dat niet zo’n drama, we halen het wel weer in.

Ik wil er dus vrijdag naartoe. Gewoon, elkaar even zien, op gepaste afstand wel. Ik ben al bijna 2 maanden niet bij ze geweest, terwijl dat anders bijna elke week is. We zijn allemaal niet ziek, en we komen allemaal nergens buiten de supermarkt. Ik vind dat het moet kunnen, manlief vindt van niet. En hoewel ik hem kan begrijpen, vind ik het toch belangrijk om er vrijdag te zijn voor mijn ouders, op hun “feestelijke” dag...

Wat zouden jullie doen?

[dinky89]

Mijn ouders zijn vrijdag 40 jaar getrouwd. En we hadden een heleboel leuke dingen gepland die nu allemaal niet door kunnen gaan natuurlijk.
Nou is dat niet zo’n drama, we halen het wel weer in.

Ik wil er dus vrijdag naartoe. Gewoon, elkaar even zien, op gepaste afstand wel. Ik ben al bijna 2 maanden niet bij ze geweest, terwijl dat anders bijna elke week is. We zijn allemaal niet ziek, en we komen allemaal nergens buiten de supermarkt. Ik vind dat het moet kunnen, manlief vindt van niet. En hoewel ik hem kan begrijpen, vind ik het toch belangrijk om er vrijdag te zijn voor mijn ouders, op hun “feestelijke” dag...

Wat zouden jullie doen?

Heel begrijpelijk dat je er naar toe wilt met inachtneming van de afstand.
Wanneer ik het zo lees is er slechts een minimaal risico op besmetting omdat jullie geen beroepen hebben waarbij je met vele mensen contact hebt. Ook lees ik dat jullie inmiddels weer allemaal helemaal beter zijn.
Wat voor mij nog wel mee zou spelen is hoe groot de ruimte is waar jullie dan kunnen zitten. Wanneer het een kleine ruimte is waar je maar net 1,5 meter afstand kan houden zou ik het risicovoller vinden dan wanneer je makkelijk ruim voldoende afstand kan houden Kortom, ik kan mij voorstellen dat de weegschaal uitslaat naar wel langs gaan

[Siberienne]

Wat willen je ouders zelf? Dat zou mijn eerste vraag zijn.

[Ina]

Mijn ouders zijn vrijdag 40 jaar getrouwd. En we hadden een heleboel leuke dingen gepland die nu allemaal niet door kunnen gaan natuurlijk.
Nou is dat niet zo’n drama, we halen het wel weer in.

Ik wil er dus vrijdag naartoe. Gewoon, elkaar even zien, op gepaste afstand wel. Ik ben al bijna 2 maanden niet bij ze geweest, terwijl dat anders bijna elke week is. We zijn allemaal niet ziek, en we komen allemaal nergens buiten de supermarkt. Ik vind dat het moet kunnen, manlief vindt van niet. En hoewel ik hem kan begrijpen, vind ik het toch belangrijk om er vrijdag te zijn voor mijn ouders, op hun “feestelijke” dag...

Wat zouden jullie doen?

Tja, officieel mag je natuurlijk gewoon op bezoek, tenzij je met meer als 3 personen gaat en je ouders klein behuisd zijn

Wij zijn vorige week toen het zulk mooi weer was bij mijn vader op bezoek geweest....samen in de tuin en op gepaste afstand (toen wist ik eigenlijk niet eens dat dat zelfs niet mocht omdat hij 70+ is .... ik dacht dat dat alleen gold voor niet-thuiswonenden)

Het grootste bezwaar wat ik er bij had is dat hij op 200km afstand woont, dus neem ik 'bewust' risico om ver te reizen om 'even een bakkie bij pa te doen', maar aangezien ik hem ook al weken niet gezien had en het toen mooi weer was wilde ik dat risico wel nemen en zijn we na anderhalfuur weer huiswaarts vertrokken met een blije pa achterlatend
Verder geen risico qua Corona want wij hebben geen klachten en hij ook niet en we zijn niet bij elkaar in de buurt geweest.

Dus als je ouder redelijk in de buurt wonen en ze in huis de ruimte hebben om genoeg afstand van elkaar te houden (want het weer werkt niet echt mee om buiten te zitten) zou ik gaan.....desnoods even in je eentje
En als ze niet echt de mogelijkheid hebben om in huis mensen te ontvangen maar ze wonen wel dichtbij, zou ik langsrijden en een bos bloemen en taart in de tuin zetten....een kushand door het raam.....en hop, weer naar huis

[zurca]

Als je binnen of buiten op gepaste afstand kan zitten dan zou ik gaan...
Ik ben inmiddels ook weer bij mijn ouders geweest. Dat was ik al maar dan buiten maar nu ook weer binnen geweest, zij aan de ene kant van de woonkamer, ik aan de andere kant. Zij hadden geen klachten, ik had geen klachten en ook op mijn werk was niemand met klachten.
Als dit alles, en dan vooral de 1.5m afstandregel, nog wel een jaar of langer kan duren....ik vind het ondenkbaar om voor zo'n periode niet bij ze over de vloer te komen dus zijn we creatief geweest en zo konden we netjes afstand houden maar elkaar wel bezoeken.

[Lizzy]

Als het ook maar even kan zou ik echt buiten gaan zitten (doe ik ook met mijn moeder, we hebben beide een klapstoeltje en gaan 1,5 a 2 meter uit elkaar zitten). Binnen zou ik zorgen dat de luchtvochtigheid niet te laag is (+45%) en heel goed ventileren.

[Ina]

Ja, dat vind ik misschien nog wel het meest vervelende. Dat je het moet uitleggen aan je ouders terwijl je daarvan toch zou verwachten dat die oud en wijs genoeg zouden moeten zijn. Maar ik hoorde van mijn zusje het vergelijkbare verhaal over dat de generatie van mijn ouders (geboren eind jaren 50/begin jaren 60) het meeste moeite lijkt te hebben naast de pubers met de maatregelen.

Ik dacht ook even te kijken naar het onderzoek rondom versoepelingen waarbij aan de bevolking wordt gevraagd mee te denken met de scenario's: https://www.tudelft.nl/tbm/pwe/pwe-basi ... nederland/
Helaas is de server overbelast en is het waarschijnlijk rond 15:00 uur weer beschikbaar. Daar zou je dan moeten kunnen zien wat voor gevolgen versoepelingen hebben en kan je aangeven wat je dan als eerste versoepelt zou willen zien.

Ik heb het onderzoek ondertussen ook ingevuld, dank je voor het delen

[*Remy*]

Mijn moeder (bijna 80, super fit eigenlijk, fietst, Bridget en doet hele huis en tuin zelf) zegt ‘dit is zo geen leven’

Dus ze gaat morgen een boodschap doen in het dorp en bij mijn broer op bezoek zondag als mijn neefje jarig is. Mijn zegen heeft ze. Alleen maar thuis zitten- ze wordt er gek van...

Zou jij ook bij haar op visite gaan wanneer ze dit aan je zou vragen en dan in de woonkamer op afstand zittend samen koffie drinken ?

[Kim_S]

Dank voor het meedenken.
Er is binnen en buiten voldoende ruimte om afstand te houden, en we zijn allemaal niet ziek. Het is een maand geleden dat ik zelf ziek was, en voor meneer 3 weken, maar die gaat niet mee. De kindjes gaan wel mee, maar ook die houden afstand, ze weten dat dat moet.
Ze wonen 230 km verderop, maar ik heb het ritje er graag voor over, en of we nu 5 minuten of 2 uur in de auto zitten maakt voor ons niet uit. Het is rustig op de weg en ik ben gewend om afstanden te rijden, dus ik verwacht daarmee ook geen problemen.

Mijn ouders willen niks liever dan dat we langskomen, dus dat is niet het probleem.

Ik denk dat we het maar gaan proberen vrijdag. Hopelijk kunnen mijn ouders zich inhouden wat knuffelen betreft (en anders horen ze van mij wel dat ze te dichtbij komen )

[Siberienne]

Zou jij ook bij haar op visite gaan wanneer ze dit aan je zou vragen en dan in de woonkamer op afstand zittend samen koffie drinken ?

Mijn broer doet dat sinds een paar weken en dat vind ik heel fijn.

Ik nog niet, maar ik heb wekenlang tussen de coronadokters op de Corona afdeling gezeten. Nu dat minder begint te worden en er geen collega’s ziek zijn begin ik er langzaam wel over te denken.

[Siberienne]

Nou is mijn moeder ook niet iemand die snel vraagt. En ook niet snel klaagt. En ze weet van mijn werk. Dus als ze het echt zelf zou vragen? Ja dan zou ik gaan want dan heeft ze zelf heel goed nagedacht over de eventuele risico’s.
Ze heeft zelf al in het begin met informatie die ze had beslissingen genomen nog voor de regels er waren, met het oog op haar eigen veiligheid. Ze weet heel goed wat ze wil en daar hoort ook bij ‘niet meer naar de IC’. Ik heb hier ook gesprekken met haar over en dat is best een luxe positie, dat ze alles snapt. Het is een slimme vrouw. Eigenlijk ben ik mega trots op haar, hoe ze dit ondergaat / doorstaat en de keuzes die ze maakt. En ik mis het vreselijk om niet bij haar te zijn. Gelukkig bellen we veel. En appen. En sturen foto’s enzo. En al die melige geintjes hier op BP

[*Remy*]

Nou is mijn moeder ook niet iemand die snel vraagt. En ook niet snel klaagt. En ze weet van mijn werk. Dus als ze het echt zelf zou vragen? Ja dan zou ik gaan want dan heeft ze zelf heel goed nagedacht over de eventuele risico’s.
Ze heeft zelf al in het begin met informatie die ze had beslissingen genomen nog voor de regels er waren, met het oog op haar eigen veiligheid. Ze weet heel goed wat ze wil en daar hoort ook bij ‘niet meer naar de IC’. Ik heb hier ook gesprekken met haar over en dat is best een luxe positie, dat ze alles snapt. Het is een slimme vrouw. Eigenlijk ben ik mega trots op haar, hoe ze dit ondergaat / doorstaat en de keuzes die ze maakt. En ik mis het vreselijk om niet bij haar te zijn. Gelukkig bellen we veel. En appen. En sturen foto’s enzo. En al die melige geintjes hier op BP

Dank je voor je oprechte reactie

[Tanna]

Nou is mijn moeder ook niet iemand die snel vraagt. En ook niet snel klaagt. En ze weet van mijn werk. Dus als ze het echt zelf zou vragen? Ja dan zou ik gaan want dan heeft ze zelf heel goed nagedacht over de eventuele risico’s.
Ze heeft zelf al in het begin met informatie die ze had beslissingen genomen nog voor de regels er waren, met het oog op haar eigen veiligheid. Ze weet heel goed wat ze wil en daar hoort ook bij ‘niet meer naar de IC’. Ik heb hier ook gesprekken met haar over en dat is best een luxe positie, dat ze alles snapt. Het is een slimme vrouw. Eigenlijk ben ik mega trots op haar, hoe ze dit ondergaat / doorstaat en de keuzes die ze maakt. En ik mis het vreselijk om niet bij haar te zijn. Gelukkig bellen we veel. En appen. En sturen foto’s enzo. En al die melige geintjes hier op BP

Stoere mam!

[Anne in Zweden]

Effe off-topic: hoe gaat het met je vader, Kim? Die had toch een paar maanden geleden iets akeligs medisch, iets met z'n hart, als ik het me goed herinner?

Doe je paps en mams de groeten en feliciteer ze van me, op een afstandje natuurlijk!

[pearlsofpassion]

Mijn ouders zijn vrijdag 40 jaar getrouwd. En we hadden een heleboel leuke dingen gepland die nu allemaal niet door kunnen gaan natuurlijk.
Nou is dat niet zo’n drama, we halen het wel weer in.

Ik wil er dus vrijdag naartoe. Gewoon, elkaar even zien, op gepaste afstand wel. Ik ben al bijna 2 maanden niet bij ze geweest, terwijl dat anders bijna elke week is. We zijn allemaal niet ziek, en we komen allemaal nergens buiten de supermarkt. Ik vind dat het moet kunnen, manlief vindt van niet. En hoewel ik hem kan begrijpen, vind ik het toch belangrijk om er vrijdag te zijn voor mijn ouders, op hun “feestelijke” dag...

Wat zouden jullie doen?

Hoe lang zijn nu al jullie gezinsleden klachtenvrij?
Want de kans is toch wel reëel dat jullie het gehad hebben. Dus dan zou je op termijn immuun zijn en zou het zelfs helemaal veilig zijn om te gaan.
Het punt is dat men wel al vastgesteld heeft dat je ook nadat de klachten verdwenen zijn nog besmettelijk kan zijn. Ik heb nog niet gelezen of gehoord dat ze ook weten hoe lang dat duurt en waarschijnlijk weten ze dat gewoon ook echt niet. Maar het zou minstens een aantal weken zijn.

En dat zou mij in deze tegenhouden.
Want dan gaat het niet over het risico dat jullie het opgelopen hebben, maar het risico dat jullie nog besmettelijk zijn omdat je het gehad hebt. En dat kan je niet goed inschatten als zelfs de medici dat niet goed kunnen.