Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Duidelijk iets met zijn hart. Wat dat weten ze nog niet. Zal vandaag verder getest gaan worden denk ik. 
Tanna schreef: ↑ma 27 apr 2020, 12:14 Als ik jou was zou ik mijn moeder een beetje loslaten, Lizzy. Mijn oudste broer is een stuk jonger dan je moeder, hij wordt woensdag 75Dank je Tanna, voor je reactie. Ja, mijn moeder is ook graag onafhankelijk. Het punt is gewoon, tot voor deze Corona crisis ging mijn moeder nog 3 keer per week dansen. En als je haar ziet dansen, geloof je gewoon niet dat ze 80 is. Ze mist het dansen ook vreselijk. En nou mag ze niet eens boodschappen doen. Ik snap haar wel. Ze doet nu trouwens iedere ochtend mee met beweeg TV (ofzoiets). En ja, hij valt enorm in de kwetsbare groep.......zijn eerste hartinfarct is 25 jaar geleden en er zijn er nog heel wat gevolgd, hij heeft diabetes en nog andere gezondheidsproblemen...........maar ja, we kunnen hem niet opsluiten. Sterker nog, ik denk dat hij er dan snel niet meer zou zijn. Zeker als je op leeftijd bent is thuis op je gat zitten niet best. Je moeder wil misschien graag weer een beetje onafhankelijk zijn en in de benen komen.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk voor je is, maar ik heb dat bij mijn broer ook los moeten laten, terwijl ik vaak best bezorgd ben om hem. Maar ik weet zeker dat ik ook zou doen wat voor mij het beste voelde, of ik 75 of 95 zou zijn. Sterkte!
. En ze is de afgelopen dagen weer gaan fietsen. Ik laat haar maar. Als dit nog twee jaar duurt en ze mag twee jaar niks (nou ja, mogen mogen, ik bind haar niet vast natuurlijk) : dan gaat ze daar aan dood . Een beetje vergelijkbaar met jouw broer dus Tanna. Ik hoop dat ze beide gezond blijven sam28 schreef: ↑ma 27 apr 2020, 12:45 Gister liep ik op straat en liep toevallig aan de goede kant van de weg. Er kwam een auto aan met veel herrie en rook, vloog als een idioot door de bocht, verloor een wiel die dus de andere kant op vloog. Op een haar na een motorrijder gemist die voor het stoplicht stond en reed gewoon door op drie wielen en een velg. Gelukkig goed gegaan dus voor de omstanders. Geen idee waar die auto gebleven is.Nou, dit dus
Wel redelijk wat politie gezien op de terugweg maar las op het lokale suffertje dat in een ander deel van de stad iemand was doodgereden op dat tijdstip. Was wel door een andere idioot.
Ik kan me de zorg voor je moeder indenken en ook dat je wilt dat ze gezond blijft, maar misschien is loslaten wel goed. Nog tijden binnen zitten en ongelukkig zijn is ook niks.
) en durfde een poos helemaal haar woning niet uit. Het gebeuren met haar broer en schoonzus heeft er flink ingehakt bij haar. Nu gaat ze wel 1x per dag naar buiten voor een wandeling. De liftknoppen bedient ze met een speciaal spateltje wat ze in een bakje ontsmettingsmiddel aan haar rollator bevestigd heeft. Ze houdt goed afstand en ergert zich rot aan andere bejaarden die gewoon bij elkaar kruipen voor een praatje of te weinig afstand houden Ik woon op 200km afstand maar gelukkig heeft ze een lief zusje die de boodschappen voor haar haalt. Voorheen ging ze 7 dagen per week naar clubjes en evenementen en dat mist ze heel erg.Lizzy schreef: Zeg Sam, hoe is het met jou?Mijn baan in de nachtzorg heb ik de deur uit geschoven toen ik hoorde dat ik wel even nog kon blijven in het ziekenhuis. Er werd gezegd dat de nachtdiensten als laatste werden afgebeld dus die heb ik aangenomen. Ik heb er in totaal 9 staan nog, gelukkig in groepjes van 3 met vrij tussendoor. Mede reden om die knoop door te hakken was dat er 2 recruiters zijn die waarschijnlijk wel werk hebben voor me en daarnaast nog een vacature gevonden in het ziekenhuis hier in de buurt.
Laika schreef:De liftknoppen bedient ze met een speciaal spateltje wat ze in een bakje ontsmettingsmiddel aan haar rollator bevestigd heeft.Wat een creatieve moeder heb je!!
hannabelgje schreef: ↑di 28 apr 2020, 07:47 Bedankt allemaal. Ik heb em net gesproken en hij doet het nog.Gelukkig doet hij het nog.
Verstuurd vanaf mijn SM-G960F met Tapatalk
sam28 schreef: ↑di 28 apr 2020, 09:42 Mijn baan in de nachtzorg heb ik de deur uit geschoven toen ik hoorde dat ik wel even nog kon blijven in het ziekenhuis. Er werd gezegd dat de nachtdiensten als laatste werden afgebeld dus die heb ik aangenomen. Ik heb er in totaal 9 staan nog, gelukkig in groepjes van 3 met vrij tussendoor. Mede reden om die knoop door te hakken was dat er 2 recruiters zijn die waarschijnlijk wel werk hebben voor me en daarnaast nog een vacature gevonden in het ziekenhuis hier in de buurt.Dat is fijn nieuws Sam.
Ik heb het naar mijn zin in het ziekenhuis, erg leuke collega's ook en het is fijn om even geen leerling/trainee of wat dan ook te zijn maar gewoon collega. Ook al ken ik vrijwel niemand en is het te groot om dat ook echt te gaan doen. Het is een warm bad en super goed voor mijn verloren zelfvertrouwen ondanks dat het werk echt wel zwaar is. Hele dagen staan, patiënten die dag 1 wel redelijk gaan, liggen dag 2 weer aan de beademing en net als je denkt dat het een rustige dienst word, komt er toch ineens weer iemand binnen die slecht is.
Maar de IC verpleegkundigen met wie ik gestaan heb waren erg blij met mij en mijn zelfstandigheid en zijn heel geduldig als je iets niet weet of als ze je moeten helpen. Ik heb enorm veel geleerd al weer. Ik heb er aan eentje durven vragen om een referentie en dat wilde ze wel.
Vanavond ga ik de nachtdienst in.
sam28 schreef: ↑di 28 apr 2020, 09:42 Mijn baan in de nachtzorg heb ik de deur uit geschoven toen ik hoorde dat ik wel even nog kon blijven in het ziekenhuis. Er werd gezegd dat de nachtdiensten als laatste werden afgebeld dus die heb ik aangenomen. Ik heb er in totaal 9 staan nog, gelukkig in groepjes van 3 met vrij tussendoor. Mede reden om die knoop door te hakken was dat er 2 recruiters zijn die waarschijnlijk wel werk hebben voor me en daarnaast nog een vacature gevonden in het ziekenhuis hier in de buurt.OK. Goed besluit dus. En verder ben ik heel blij te lezen dat het goed gaat met je IC baan. Ik vind het super dat ze zo blij met je zijn (maar het verbaast me niks)
Ik heb het naar mijn zin in het ziekenhuis, erg leuke collega's ook en het is fijn om even geen leerling/trainee of wat dan ook te zijn maar gewoon collega. Ook al ken ik vrijwel niemand en is het te groot om dat ook echt te gaan doen. Het is een warm bad en super goed voor mijn verloren zelfvertrouwen ondanks dat het werk echt wel zwaar is. Hele dagen staan, patiënten die dag 1 wel redelijk gaan, liggen dag 2 weer aan de beademing en net als je denkt dat het een rustige dienst word, komt er toch ineens weer iemand binnen die slecht is.
Maar de IC verpleegkundigen met wie ik gestaan heb waren erg blij met mij en mijn zelfstandigheid en zijn heel geduldig als je iets niet weet of als ze je moeten helpen. Ik heb enorm veel geleerd al weer. Ik heb er aan eentje durven vragen om een referentie en dat wilde ze wel.
Vanavond ga ik de nachtdienst in.
Lizzy schreef: OK. Goed besluit dus. En verder ben ik heel blij te lezen dat het goed gaat met je IC baan. Ik vind het super dat ze zo blij met je zijn (maar het verbaast me niks)Ja ben blij met dat besluit. Lief dat je het niks verbaast.
Succes vanavond!
Mij eigenlijk wel na alle gedoe. Daarom blij dat mn zelfvertrouwen wat terug is gekomen.
