Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Ik kreeg knalharde weeën en bij elke wee was ik zo verschrikkelijk misselijk dat ik dat nog erger vond dan de pijn. Het had iets heel onnatuurlijks, die opgewekte weeën. En tegelijkertijd had ik zelf het gevoel dat het ondanks die harde weeën helemaal niks opschoot. Dat vond ik ook psychisch heel zwaar en daarom heb ik toen toch gekozen voor een ruggeprik. Ik lag voor mijn gevoel zinloos pijn te lijden, was intussen doodmoe omdat ze al anderhalve dag aan me aan het klooien waren en ik was nu toch al in het ziekenhuis. Daarbij wist ik eigenlijk zelf al dat het waarschijnlijk een keizersnee zou gaan worden, dus dat ik toch wel aan de pijnstilling zou gaan.Nadia schreef: Ik wil geen ruggeprik omdat je daar een blaascatheter bij krijgt. En ik heb een heftig verleden met blaasontstekingen en zo'n catheter geeft een verhoogd risico op een blaasontsteking.Dat was voor mij ook een deel van de reden dat ik het niet wilde. Ik heb zeker om de maand blaasonsteking en tijdens m'n zwangerschap heb ik er ook 6x een gehad. Ondanks liters drinken, cranberry en nog meer mooie adviezen van de huisarts, blijven ze vaak terugkomen. De laatste met 37 weken, de kuur was net klaar toen ik beviel.
Aangezien ik graag bv wil geven wil ik dan niet aan de ab zitten en geen ab is geen optie bij mij als ik ontsteking heb.
. Ik heb wel ongemak gehad van het inbrengen van de katheter (lukte niet) en dat hebben ze uiteindelijk na mijn ruggeprik op de OK gedaan. Eenmaal erin heb ik geen last gehad en ook niet van het eruit halen. Ook geen blaasontsteking gehad.
