Zo verdrietig om toe te moeten zien en niets te kunnen doen behalve het voor haar zo prettig mogelijk te maken en dat doe je! Heel erg veel sterkte in deze moeilijke tijden..
Ja het is moeilijk om te zien dat ze achteruit gaat...maar weet je het is ook wel zo dat ze nog ontzettend blij en vrolijk is..
Gistermiddag was ze bij mijn ouders, kom ik haar ophalen is ze blij, loopt lekker rond te sjouwen met een pantoffel of een speeltje.
Als ik lekker ergens met haar ga wandelen en zwemmen is ze nog ontzettend enthousiast....
Tja misschien maakt dat het ook wel weer extra moeilijk....ik weet het niet.
Je weet het echt wel als het moment daar is, nu vinkt ze nog de boxen aan, spel is leuk, wandelen is leuk, de baas is leuk en eten is leuk.
Ik hield al heel lang rekening dat ik mijn meisje moest afgeven, maar toen het moment daar was, je ziet het aan ze, geen zin meer om te wandelen, eten mwah, oh ja baasje wel leuk, maar te moe om ect.
[quote="Danny"]
Ja het is moeilijk om te zien dat ze achteruit gaat...maar weet je het is ook wel zo dat ze nog ontzettend blij en vrolijk is..
Gistermiddag was ze bij mijn ouders, kom ik haar ophalen is ze blij, loopt lekker rond te sjouwen met een pantoffel of een speeltje.
Als ik lekker ergens met haar ga wandelen en zwemmen is ze nog ontzettend enthousiast....
Tja misschien maakt dat het ook wel weer extra moeilijk....ik weet het niet. :-\
[/quote]
Ja, juist dat is wat ik persoonlijk zo moeilijk vindt. Heel blij en enthousiast maar daarnaast momenten dat het heel slecht gaat.
Ik leef met je mee.
Wij hebben hetzelfde ervaren. Toch kondigt het moment zich duidelijk aan. Bij onze hond merkte ik dat ze 's nachts onrustig werd en moeite kreeg met ademen. Omdat we haar een pijnlijke dood wilden besparen hebben we haar na een fijne boswandeling in laten slapen.
Ik hoop dat je nu nog intens kan genieten en ik wens je veel sterkte toe.
Ach Danny, wat moeilijk om je meisje zo verder achteruit te gaan. Maar zo lang ze nog kan genieten van de dingen en op de foto met de bal in de bek waar ze heerlijk heeft mogen zwemmen zie je nog wel de levenslust. Ook heel erg fijn dat je haar deze dingen niet ontzegd, sommigen zouden de hond in de watten leggen, maar ik denk dat zowel jij als Gina daar niet gelukkiger van worden. Het is al meerdere keren gezegd, bouw mooie herinneringen op, maak daar ook foto's van die je tzt ook weer terug kunt kijken en dan misschien wel met een lach en een traan, maar de lach gaat later de boventoon voeren
Voor nu heel veel sterkte voor de komende tijd en zeker voor het moment dat je voor haar de juiste en voor jou de moeilijkste beslissing moet nemen
Ze geniet er duidelijk van