[Kaela]

Ja, zo'n opmerking komt niet prettig binnen, maar is wel terecht.
Wat kunnen ze er aan doen???? Ik zou het niet weten.

Hanny

Ze dienen gewoon fatsoenlijk mee te denken welke voeding dan het beste alternatief is Hanny. Zij zijn de artsen en kunnen een gedegen afweging maken, ik niet.

Als jij een hartaandoening hebt en je meld dat je hartpillen op zijn, dan sturen ze je toch ook niet weg dat het je eigen probleem is, dat zij daar niets aan kunnen doen.

[hannabelgje]

Ze dienen gewoon fatsoenlijk mee te denken welke voeding dan het beste alternatief is Hanny. Zij zijn de artsen en kunnen een gedegen afweging maken, ik niet.

Als jij een hartaandoening hebt en je meld dat je hartpillen op zijn, dan sturen ze je toch ook niet weg dat het je eigen probleem is, dat zij daar niets aan kunnen doen.

Dat dus. Ik vind het belachelijk.

Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk

[smulpaap]

Dat dus. Ik vind het belachelijk.

Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk

+1
Maar ik heb tegenwoordig de indruk dat wij patiënten een arts alles voor moeten kauwen
Of het nu om een mens of een dier gaat
En als je zelf niet kritisch en mondig bent ...

[Kromfohrlanders]

Jeetje wat een ervaring weer..
En een ZH opmerking.. pff.. soms.

Nee, natuurlijk kan diegene er ook niks aan doen. Maar ze had toch ff mee moeten denken en je moeten kunnen vertellen wat handig is als noodplan ofzo.. Je moeten helpen. Daarvoor werkt ze in het ZH toch.

Gelukkig is het nu goed gekomen en ik ga heel hard duimen dat alle problemen nu achter jullie liggen en je echt kan gaan genieten van je meisje en jullie nieuwe gezin.

Karen

[Siberienne]

Ze dienen gewoon fatsoenlijk mee te denken welke voeding dan het beste alternatief is Hanny. Zij zijn de artsen en kunnen een gedegen afweging maken, ik niet.

Als jij een hartaandoening hebt en je meld dat je hartpillen op zijn, dan sturen ze je toch ook niet weg dat het je eigen probleem is, dat zij daar niets aan kunnen doen.

Nog even los van hoe communicatie loopt: dat is maar de vraag. Op het moment dat jij niet meer opgenomen bent, is het niet de verantwoordelijkheid van het ziekenhuis dat je pillen hebt. Wel dat je een recept hebt en dan is aan de apotheek buiten het ziekenhuis. Niet om flauw te doen, maar dat heeft te maken met financiering in de zorg, het ziekenhuis krijgt alleen geld voor medicatie voor opgenomen patiënten

Als jij in het weekend het ziekenhuis belt (dienstdoende verpleegkundige van de kinderafdeling aan de telefoon?) kan die niet meer doen als kijken of ze ergens een pot hebben staan en die aan jou geven (en dan gaat ze / hij eigenlijk al buiten haar boekje). Voor de rest kan het ziekenhuis niks. Hooguit advies geven over een alternatief.

Tekorten aan medicatie en voeding zijn aan de orde van de dag. Apothekers in het ziekenhuis hebben er echt een dagtaak aan. En leidt tot frustratie bij zowel patiënten als zorgpersoneel.

Ik vind het heel naar voor jullie dat je daar op deze manier zo mee geconfronteerd wordt en kan me je frustratie heel goed voorstellen, gelukkig waren jullie zo slim om MP te proberen.

[Kaela]

Nog even los van hoe communicatie loopt: dat is maar de vraag. Op het moment dat jij niet meer opgenomen bent, is het niet de verantwoordelijkheid van het ziekenhuis dat je pillen hebt. Wel dat je een recept hebt en dan is aan de apotheek buiten het ziekenhuis. Niet om flauw te doen, maar dat heeft te maken met financiering in de zorg, het ziekenhuis krijgt alleen geld voor medicatie voor opgenomen patiënten

Als jij in het weekend het ziekenhuis belt (dienstdoende verpleegkundige van de kinderafdeling aan de telefoon?) kan die niet meer doen als kijken of ze ergens een pot hebben staan en die aan jou geven (en dan gaat ze / hij eigenlijk al buiten haar boekje). Voor de rest kan het ziekenhuis niks. Hooguit advies geven over een alternatief.

Tekorten aan medicatie en voeding zijn aan de orde van de dag. Apothekers in het ziekenhuis hebben er echt een dagtaak aan. En leidt tot frustratie bij zowel patiënten als zorgpersoneel.

Ik vind het heel naar voor jullie dat je daar op deze manier zo mee geconfronteerd wordt en kan me je frustratie heel goed voorstellen, gelukkig waren jullie zo slim om MP te proberen.

Maar je zegt toch precies wat ik nodig had: advies over een alternatief. Ik verwachte ook heus niet dat ze een pot te voorschijn konden toveren. Maar gewoon even meedenken, zodat ik de beste optie kon regelen. En vooral omdat ze ons wel tien keer gezegd hebben dat als er iets was, we vooral moesten bellen.

Vandaag het geplande consult gehad en toen gaf de arts ook weer aan: als er iets is bellen. Ik heb aangegeven dat dit toch elke keer bijzonder moeizaam verloopt (gisteravond ook weer). Dat vond ze vervelend, zo hoort het niet. Ze gaat nu op vakantie, dus ik knijp hem wel wat. Ze heeft aangegeven dat als ik bellen moet, ik duidelijk moet zeggen dat zij mij dat opgedragen heeft. Ze heeft me ook duidelijke instructies gegeven wanneer we bellen moeten.

Hopen maar dat we het niet nodig hebben, maar sinds zondagavond gaat het weer erg moeizaam tot ronduit slecht.

[Siberienne]

Maar je zegt toch precies wat ik nodig had: advies over een alternatief. Ik verwachte ook heus niet dat ze een pot te voorschijn konden toveren. Maar gewoon even meedenken, zodat ik de beste optie kon regelen. En vooral omdat ze ons wel tien keer gezegd hebben dat als er iets was, we vooral moesten bellen.

Vandaag het geplande consult gehad en toen gaf de arts ook weer aan: als er iets is bellen. Ik heb aangegeven dat dit toch elke keer bijzonder moeizaam verloopt (gisteravond ook weer). Dat vond ze vervelend, zo hoort het niet. Ze gaat nu op vakantie, dus ik knijp hem wel wat. Ze heeft aangegeven dat als ik bellen moet, ik duidelijk moet zeggen dat zij mij dat opgedragen heeft. Ze heeft me ook duidelijke instructies gegeven wanneer we bellen moeten.

Hopen maar dat we het niet nodig hebben, maar sinds zondagavond gaat het weer erg moeizaam tot ronduit slecht.

Het gatver, dat laatste is erg naar… sterkte ermee! Heb heel hard lopen denken of ik nog een idee had over een goede kinderarts in jouw omgeving maar ik weet het niet - de enige die ik kende in Groningen had een andere specialisatie en werkt nu in het zuiden van het land….

Hopelijk heb je het niet nodig!

[Charlie Angel]

Wat ontzettend naar zeg dat het toch weer slechter gaat, een knuffel voor jullie en mijn duimen draaien dat ze toch weer de goede kant op gaat.

[pearlsofpassion]

Kan het niet zijn dat ze tandjes begint te krijgen? Bovenop al de rest dan...
Het is wel een leeftijd waarop dat kan beginnen. Ze krijgen vaak al maanden voordat er echt iets doorkomt al last van. En dat is dan erger als ze neerligt, net als oorpijn.
Je merkt het doordat als je je vinger over de onderste voortandjes (die komen het eerst) wrijft, ze het lekker of net vreselijk vind. Als ze op je vinger gaat bijten is dat ook een duidelijk teken.

Ze kunnen er ook koorts en diarree van krijgen. En dus in dat geval ook wat buikpijn.

Ik hoop dat je toch snel voeding vind waarop de reflux beter is. Maar dat is niet zo eenvoudig. Er is niets dat zomaar altijd werkt. En eens de slokdarm beschadigd, blijft die natuurlijk vreselijk branden telkens er iets langskomt..
Sterkte!

[Kaela]

Dat zou kunnen PoP. Is wat vroeg, maar zeker niet onmogelijk. De kinderarts is bij elke keer dat het mis gaat ook alert op een virusje wat roet in het eten gooit. Het kan allemaal.

Mijn gevoel zegt dat dat het niet is. Maar ja, ik kan het mis hebben. Ze vertoont deze symptomen nu al maanden. Het lijkt me zo sterk dat het na een paar goede dagen opeens van iets anders komt.

Ik denk dat we medicatie nodig gaan hebben en ik baal dat dat nog twee weken moet duren. Ik snap het ook wel, dingen hebben tijd nodig. Maar ze blijft weer heel erg in het huilen, slecht slapen enz steken. Zo rot als dat weer twee weken voor niets is. En de medicatie heeft ook weer tijd nodig. Want wat je zegt, die slokdarm is niet van vandaag op morgen genezen.

[pearlsofpassion]

Ze mag nog geen gaviscon oid?
Dat kregen wij mee zonder officiële vaststelling.
Ik heb het nooit gebruikt trouwens, want het vormt een film in de maag bovenop het voedsel. Daardoor kan het niet terugvloeien, maar het geeft een erg zwaar gevoel in de maag. Naar het schijnt he...
Bij ons was het nooit zo erg en dus niet echt nodig, maar als je kind er zo duidelijk last van heeft, zou het voor mij een no brainer zijn.
Gek idd als ze zelfs dat niet gewoon mag.
Of gaat het over nog andere medicatie?

Tanden krijgen is heel variabel. Ik ken kinderen die een eerste tand kregen rond de eerste verjaardag, Laurens had zijn eerste op de leeftijd van 2 maand en dus waarschijnlijk al last van enige tandpijn van bij de geboorte. We wisten dan ook maar achteraf dat hij daardoor soms huilbuien had. Hij beet altijd al hard op de vingers. Zo is het bij iedereen anders. Ik dacht dat tussen 3 en 6 maand last krijgen en dan tussen 5 en 9 maand de eerste tand krijgen redelijk gemiddeld is..
Maar idd, die reflux zal veel meer effect hebben. Moest je echter merken dat er toch tandpijn ook in het spel is, kan je dat dan toch proberen verlichten (er bestaan goede homeopathische pilletjes en bijtspeeltjes die echt helpen) . Alle beetjes helpen.

[Kromfohrlanders]

Wat ik bij mijn zoon wel geleerd heb, als moeder weet jij het beste wat er met je kind is. Volg je gevoel. Jouw moederhart weet het echt beter.
Natuurlijk niet zomaar alle medische hulp in de wind slaan, maar als jouw gevoel zegt dat iets niet klopt dan moet je vooral dat gevoel volgen. Dat klopt altijd.

Mijn zoon is nu 9, te vroeg en te klein geboren. Heeft al zijn hele leven dingen die afwijken van wat normaal is en van wat men zegt. En tot nu toe heb ik alle keren gelijk gekregen.

Ik ga heel hard duimen dat jullie deze periode snel achter je kunnen laten en jullie als gezin echt kunnen gaan genieten van elkaar.

Karen

[Kaela]

@PoP de diëtiste belde net. Wat een verademing, ze belt ons proactief, is ontzettend lief en begripvol en legt alles super duidelijk uit. Maar dat terzijde. Ze heeft me uitgelegd dat de voeding die Nina nu krijgt in de maag dikker wordt door het zure milieu. En dat als je iets aan medicatie gaat geven wat invloed heeft op dat zure milieu, je het effect van de voeding dus weer kleiner gaat maken. Nu snap ik ook waarom de arts eerst dit twee weken de tijd wil geven.

Ze heeft me ook gezegd te gaan starten met hapjes en wat voor hapjes. Zal even duren voordat ze werkelijk wat hoeveelheden gaat eten, maar massa in de maag helpt. Plus dat we, zolang het om kleinere hoeveelheden gaat, dat als extra voedingsmomentje kunnen doen, zodat we de dag beter door kunnen komen op 6 flessen. Want door de pijn wil ze weer meer, meer, meer.

[Kaela]

Wat ik bij mijn zoon wel geleerd heb, als moeder weet jij het beste wat er met je kind is. Volg je gevoel. Jouw moederhart weet het echt beter.
Natuurlijk niet zomaar alle medische hulp in de wind slaan, maar als jouw gevoel zegt dat iets niet klopt dan moet je vooral dat gevoel volgen. Dat klopt altijd.

Mijn zoon is nu 9, te vroeg en te klein geboren. Heeft al zijn hele leven dingen die afwijken van wat normaal is en van wat men zegt. En tot nu toe heb ik alle keren gelijk gekregen.

Ik ga heel hard duimen dat jullie deze periode snel achter je kunnen laten en jullie als gezin echt kunnen gaan genieten van elkaar.

Karen

Dank je wel. Ik ben inmiddels wel dusdanig in de war dat ik niet zo goed meer weet wat ik voel en denk. Maar het gevoel wat ik wel hou is dat er 1 ding is wat haar zoveel ongemak geeft. En ja, daar komen alle gebruikelijke ongemakken als tandjes en virusjes enz overheen. Maakt het ook niet duidelijker en makkelijker.

[pearlsofpassion]

@PoP de diëtiste belde net. Wat een verademing, ze belt ons proactief, is ontzettend lief en begripvol en legt alles super duidelijk uit. Maar dat terzijde. Ze heeft me uitgelegd dat de voeding die Nina nu krijgt in de maag dikker wordt door het zure milieu. En dat als je iets aan medicatie gaat geven wat invloed heeft op dat zure milieu, je het effect van de voeding dus weer kleiner gaat maken. Nu snap ik ook waarom de arts eerst dit twee weken de tijd wil geven.

Ze heeft me ook gezegd te gaan starten met hapjes en wat voor hapjes. Zal even duren voordat ze werkelijk wat hoeveelheden gaat eten, maar massa in de maag helpt. Plus dat we, zolang het om kleinere hoeveelheden gaat, dat als extra voedingsmomentje kunnen doen, zodat we de dag beter door kunnen komen op 6 flessen. Want door de pijn wil ze weer meer, meer, meer.

Oh ja, dan is het wel logisch..
Nu kan je wel aan de voeding geraken begrijp ik?

Ivm met meer willen door de pijn, weet je vast ook dat het vooral het zuigen en minder het voedsel is dat ze wil?
Kan je daar ook op inspelen. Zuigen zonder voedsel kan ook prima. Bij borstvoeding laten we dan zuigen aan de lege borst (als dat kan), dat kan bij jou natuurlijk niet. Maar jij vind vast ook iets dat ze lekker vind om op te zuigen, in jouw armen. Dat troost idd het beste.