Wauw! Dat jullie dat samen al bereikt hebben in twee weken! Ongelooflijk zeg, wat super knap.
Heb bewondering voor je hoor, je hebt al zoveel gedaan en bereikt met Oscar en nu ga je er gewoon weer 100% voor, super!
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Juul schreef: Ik weet niet of het zo extreem is als bij Oscar, maar bij Falco speelt dit "Bij Oscar is het de angst voor iets dat hem overkomt." ook echt wel. Zolang hij zelf de controle heeft gaat het nog wel, maar als hij die dreigt te verliezen werkt hij echt niet meer mee. En zal hij vanalles inzetten om dingen te voorkomen.Ja dat is het precies. Nu hij zelf beslissen mag, werkt hij ontspannen en vrolijk mee (en dat zal straks waarschijnlijk afnemen naar ontspannen en accepterend, want uiteindelijk zijn dingen die pijn doen gewoon niet leuk). Toen ik het zelf met de clicker op probeerde te lossen, bleef de spanning en het wantrouwen. Omdat het hem nog steeds overkwam en hij er geen keus in had. Ook al deed ik rustig aan, nam ik piepkleine stapjes enz. Het verschil is echt het feit dat hij er nu voor kiest.
Dus ja, ik denk wel heel interessant.
Prijskaartje?
toscak schreef: Was heel leuk je te ontmoeten en Oscar is gewoon een toppertje!!Vond het ook heel leuk om jullie te ontmoeten en jullie zijn ook toppers!
danielle1980 schreef: watklinkt het goed ik ben trots op jullie 8)Dank je!
Hylos schreef:Dank je! Volgende keer als we jou zien laten we ook even tandjes zien. Maar dan aan jou en niet aan Xavi en dan houden we jou heel oke
Wauw! Dat jullie dat samen al bereikt hebben in twee weken! Ongelooflijk zeg, wat super knap.
Heb bewondering voor je hoor, je hebt al zoveel gedaan en bereikt met Oscar en nu ga je er gewoon weer 100% voor, super!
Lizzy schreef: Zo dan! Dit is gaaf! En boeiend! Hoe laat hij je weten dat hij iets niet wil, ik bedoel, hoe zegt hij nee? Hebben jullie daar ook eerst samen "afspraken" over moeten maken? Of is het gewoon dat als hij signalen laat zien dat hij niet wil, jij stopt?Hier ben ik ook benieuwd naar!
Kaela schreef: Ja dat is het precies. Nu hij zelf beslissen mag, werkt hij ontspannen en vrolijk mee (en dat zal straks waarschijnlijk afnemen naar ontspannen en accepterend, want uiteindelijk zijn dingen die pijn doen gewoon niet leuk). Toen ik het zelf met de clicker op probeerde te lossen, bleef de spanning en het wantrouwen. Omdat het hem nog steeds overkwam en hij er geen keus in had. Ook al deed ik rustig aan, nam ik piepkleine stapjes enz. Het verschil is echt het feit dat hij er nu voor kiest.Oh nouja, wil best een oorpiercing hoor!
Ik vraag nu ook: Mag ik jou tandjes? In plaats van: ik wil jou tandjes. En nou snapt hij dat taaltechnisch niet, maar de intentie is anders en dat snapt ie wel.
Ik denk dat je hier mee het tandjes probleem bij Patsy zomaar opgelost kan hebben. Misschien de moeite waard om te kijken of je ergens SATS uitgelegd kan krijgen. Dat is allicht stukken goedkoper dan de clinic. Het was voor mij even omschakelen, maar na 2,5 week gaat het al heel erg vanzelf.
Vond het ook heel leuk om jullie te ontmoeten en jullie zijn ook toppers!
Dank je!
Dank je! Volgende keer als we jou zien laten we ook even tandjes zien. Maar dan aan jou en niet aan Xavi en dan houden we jou heel oke
Lizzy schreef: Zo dan! Dit is gaaf! En boeiend! Hoe laat hij je weten dat hij iets niet wil, ik bedoel, hoe zegt hij nee? Hebben jullie daar ook eerst samen "afspraken" over moeten maken? Of is het gewoon dat als hij signalen laat zien dat hij niet wil, jij stopt?Goede vraag. Ik heb daar mijn gevoel in gevolgd, samen met de tips die ik op de clinic kreeg. Monique heeft de eerste aanzet met Oscar gedaan (wat al een mega overwinning an sich is, want iets voor iemand anders doen is iets wat hij ook al spannend vindt) en dan kon ik kijken wanneer ze wel of niet door ging. Het is de bedoeling zo subtiel mogelijk bezig te zijn, dus de kleinste signalen op te pakken. Dus als ik hem een vraag stel en hij kijkt weg met alleen zijn ogen, dan stop ik dus al. Hoofd wegdraaien is nog duidelijker.
Kaela schreef: Goede vraag. Ik heb daar mijn gevoel in gevolgd, samen met de tips die ik op de clinic kreeg. Monique heeft de eerste aanzet met Oscar gedaan (wat al een mega overwinning an sich is, want iets voor iemand anders doen is iets wat hij ook al spannend vindt) en dan kon ik kijken wanneer ze wel of niet door ging. Het is de bedoeling zo subtiel mogelijk bezig te zijn, dus de kleinste signalen op te pakken. Dus als ik hem een vraag stel en hij kijkt weg met alleen zijn ogen, dan stop ik dus al. Hoofd wegdraaien is nog duidelijker.Daar kijken wij wel langs hoor
En wil ik een voorwerp naar een lichaamsdeel brengen, dan wil ik dat hij eerst heel duidelijk naar dat voorwerp toe beweegt of zelf toucht, zodat ik zeker weet dat hij weet om welk voorwerp het gaat. Helemaal mooi is als ik iets naar een van zijn voorpoten wil doen, dan toucht hij het voorwerp en gaat daarna naar de betreffende poot kijken. Dat kan natuurlijk niet als ik iets bij zijn oor wil ofzo, maar bij zijn poten is dat heel mooi om te zien.
Ik wil ook wel een filmpje maken van een oefening, maar vanmorgen in ieder geval niet, want ik loop met mijn verstopte hoofd in een lelijke pyjama
Lizzy schreef: Daar kijken wij wel langs hoorHaha ja ja. Ik moet straks in de kleren, dus ik zal vanmiddag de camera er eens bij zetten.
Maar als je je beter voelt, zou ik heeeeeel graag een filmpje willen zien! Ik denk dat ik redelijk voor me kan zien wat je bedoeld, maar ik zou het graag eens via film bewonderen.
yvette_van_alert schreef: waar ik benieuwd naar ben wat ga je doen als hij morgen een vette oorontsteking heeft er er dingen in moeten. of hij haalt zich open aan een tak en scheurt zijn huid open... en hij zegt nee.Als hij morgen een dik vet probleem heb, dan heb ik vier opties. Optie 1: ik bel Monique en overleg met haar. Optie 2: hij is inmiddels zo ver dat hij zich laat prikken, dus ik spuit hem plat en behandel hem (ik heb hier geen naalden, maar ik klier hem met prikkende dingen in zijn nek, dus dat zie ik nu als zeer bruikbare optie). Optie 3: ik heb voor nood nogal pittige pillen van de dierenarts mee, zodat we die hier kunnen geven en dan kunnen we hem altijd nog platspuiten. Optie 4: hij gaat bij de dierenarts in hun allerlaatsteredmiddelhoutgreepsysteem.
Kaela schreef: Haha ja ja. Ik moet straks in de kleren, dus ik zal vanmiddag de camera er eens bij zetten.Doe maar rustig aan
Als hij morgen een dik vet probleem heb, dan heb ik vier opties. Optie 1: ik bel Monique en overleg met haar. Optie 2: hij is inmiddels zo ver dat hij zich laat prikken, dus ik spuit hem plat en behandel hem (ik heb hier geen naalden, maar ik klier hem met prikkende dingen in zijn nek, dus dat zie ik nu als zeer bruikbare optie). Optie 3: ik heb voor nood nogal pittige pillen van de dierenarts mee, zodat we die hier kunnen geven en dan kunnen we hem altijd nog platspuiten. Optie 4: hij gaat bij de dierenarts in hun allerlaatsteredmiddelhoutgreepsysteem.Gelukkig kun je terugvallen op Monique, kun je haar om advies vragen. Hartstikke goed hoor, dat je je vertrouwen niet laat ondermijnen en voor ogen houdt dat deze kans minimaal is. En mocht dat gebeuren: los je dat dan wel op. Opties genoeg.
Optie 5: ik moet er maar op vertrouwen dat ik trainingstijd genoeg heb. Deze vraag, vanuit mezelf gesteld, heeft me op clinicdag 1 een pittige huilbui opgeleverd. Wat nou als? Nou, dan lossen we het wel weer op en als dat niet linksom gaat, dan maar rechtsom. En de kans dat het gebeurd is klein genoeg om los te laten en vertrouwen te hebben dat het goed komt.
Kaela schreef: Haha ja ja. Ik moet straks in de kleren, dus ik zal vanmiddag de camera er eens bij zetten.
Als hij morgen een dik vet probleem heb, dan heb ik vier opties. Optie 1: ik bel Monique en overleg met haar. Optie 2: hij is inmiddels zo ver dat hij zich laat prikken, dus ik spuit hem plat en behandel hem (ik heb hier geen naalden, maar ik klier hem met prikkende dingen in zijn nek, dus dat zie ik nu als zeer bruikbare optie). Optie 3: ik heb voor nood nogal pittige pillen van de dierenarts mee, zodat we die hier kunnen geven en dan kunnen we hem altijd nog platspuiten. Optie 4: hij gaat bij de dierenarts in hun allerlaatsteredmiddelhoutgreepsysteem.
Optie 5: ik moet er maar op vertrouwen dat ik trainingstijd genoeg heb. Deze vraag, vanuit mezelf gesteld, heeft me op clinicdag 1 een pittige huilbui opgeleverd. Wat nou als? Nou, dan lossen we het wel weer op en als dat niet linksom gaat, dan maar rechtsom. En de kans dat het gebeurd is klein genoeg om los te laten en vertrouwen te hebben dat het goed komt.
