fransbulletje schreef:Als je hiermee de franse en engelse bulldoggen bedoelt ja dan is de keuze echt gemaakt op het karakter van de bullen.
Wij hebben 22 jaar franse bulldoggen en gelukkig nooit ademhalingsproblemen gehad. Onze fransjes lopen met gemak een uur zonder problemen zelfs onze Jules van 9,5 jaar kan dit en hijgt dan niet eens.
Sinds een jaar een engelse bulldog erbij , wat een geweldig ras. Nee ik zoek ze niet uit op uiterlijk maar ben gewoon verliefd op dit ras. Denk dat de meeste mensen wel een ras hebben waar ze voor vallen.
Onze engelse bulldog is geen dik varkentje snakkend naar adem, hij wandelt iedere dag met gemak een uur.
Als pup heeft hij meegedaan op show waar een keurmeester aangaf hem vooral niet te zwaar te laten worden want 80% van de engelse bullen is te dik.
Oliver is niet te dik, mooi gespierd van voren en smaller naar achteren toe maar de types in de ring op show zijn veel groter, korter en vierkant. Het zijn wel de kampioenen die daar staan 
Het is super fijn dat jou honden dat kunnen, maar dat hoort toch niets bijzonders te zijn? Elke hond hoort toch gewoon een uur of wat mee te kunnen, te kunnen rennen en hun ding te kunnen doen?
Er zijn zo veel rassen waar het bijzonder bij is als ze ouder dan een bepaalde leeftijd worden, waarbij die leeftijd gewoon laag ligt (8-10 jaar). Er zijn zoveel rassen waarbij het meer uitzondering dan regel is dat er normale lichaamsbeweging gegeven kan worden. Er zijn zoveel rassen waar bepaalde gezondheidsproblemen zoals oorontstekingen of oogproblemen door hangende oogleden en al dat soort dingen meer regel dan uitzondering zijn.
Het wordt de hoogste tijd dat er beseft wordt dat dat niet normaal is. Dat je dat gewoon niet moet willen.
Ik begrijp best het fokken op uiterlijk en laten we even heel eerlijk zijn, er zitten hier op het forum ook véél meer rashonden dan onbestemde kruisingen. We zijn allemaal op zoek naar een bepaald type hond, om welke reden dan ook. En daar is niets mis mee, zolang de wensen maar niet ten koste gaan van de honden. Rassen genoeg ook die (even los van erfelijke problemen waar alle rassen in meer of mindere mate mee tobben) gewoon functionerende honden geeft. Die niet in de basis een lichaamsbouw hebben waar per definitie veel problemen uit voortkomen. Met gewone neuzen, oren, ogen, poten en ruggen, maar wel in allerlei maten, kleuren en variaties. Het kán wel, men moet het alleen wel willen.