[Charlie Angel]

[Inge en Bono]

Het gaat zoals het gaat en hopelijk zoals het 'goed' voelt.

Ik heb niks met as, onze honden zijn in groep gecremeerd, dat was 'goed'. Maar ik heb bij Pum gezegd: als zij gaat, wordt haar as uitgestrooid bij 'haar' zee. En nu heb ik een strooibus met as van Pum en ben er nog niet aan toe om haar echt te laten gaan. En dus staat 'Pum' op de schouw met een heus afscheidsplekje. Zeg ik haar dag en hoi en ik mis je zo vreselijk. Knuffel ik met haar dekentje. En jank ik me de ogen uit de kop.

En dat deed ik ook bij de andere hondjes en nog.
Liz en Lu hun namen staan nog steeds op de kapstok.
Elke keer dat ik boontjes eet, denk ik met een lach en een traan aan mijn grotehondenmeneerliefde Bono.
Sems geliefde boomerball is bij een bull die er ongeveer net zo gek op is als zij was.

Bij al onze honden ging het elke keer anders, maar wel zoals het voor ons goed voelde, zover dat kan natuurlijk. En daar ben ik dankbaar voor.

[Siberienne]

Ik had ook niks met as en de eerste twee zijn ook in groep gecremeerd. Maar bij Spot wilde ik wel de as hebben. En die staat nu nog in Nederland en ik bene r nog niet uit hoe ik die hier krijg. Maar ooit lukt dat en dan strooi ik hem hier in Noorwegen uit zodat hij toch mee is gegaan.

Toen Chenak overleed wilden we snel weer een hond erbij, ook voor Janouk maar ook om niet hond-loos te zijn. Dat werden er twee tegelijk en toen piepte Janouk er ineens tussenuit. En hoewel ik soms wel iets zeg over een tweede hond is het nu eigenlijk wel even goed zo. We zien wel wat er op ons pad komt.

[Kim_S]

Het gaat zoals het gaat en hopelijk zoals het 'goed' voelt.

Ik heb niks met as, onze honden zijn in groep gecremeerd, dat was 'goed'. Maar ik heb bij Pum gezegd: als zij gaat, wordt haar as uitgestrooid bij 'haar' zee. En nu heb ik een strooibus met as van Pum en ben er nog niet aan toe om haar echt te laten gaan. En dus staat 'Pum' op de schouw met een heus afscheidsplekje. Zeg ik haar dag en hoi en ik mis je zo vreselijk. Knuffel ik met haar dekentje. En jank ik me de ogen uit de kop.

En dat deed ik ook bij de andere hondjes en nog.
Liz en Lu hun namen staan nog steeds op de kapstok.
Elke keer dat ik boontjes eet, denk ik met een lach en een traan aan mijn grotehondenmeneerliefde Bono.
Sems geliefde boomerball is bij een bull die er ongeveer net zo gek op is als zij was.

Bij al onze honden ging het elke keer anders, maar wel zoals het voor ons goed voelde, zover dat kan natuurlijk. En daar ben ik dankbaar voor.

Och nee toch Pummie
Dikke knuf!!

[Kim_S]

Ik had ook niks met as en de eerste twee zijn ook in groep gecremeerd. Maar bij Spot wilde ik wel de as hebben. En die staat nu nog in Nederland en ik bene r nog niet uit hoe ik die hier krijg. Maar ooit lukt dat en dan strooi ik hem hier in Noorwegen uit zodat hij toch mee is gegaan.

Toen Chenak overleed wilden we snel weer een hond erbij, ook voor Janouk maar ook om niet hond-loos te zijn. Dat werden er twee tegelijk en toen piepte Janouk er ineens tussenuit. En hoewel ik soms wel iets zeg over een tweede hond is het nu eigenlijk wel even goed zo. We zien wel wat er op ons pad komt.

Mocht het in de zomer weer goed mogelijk zijn om te reizen, dan gaan wij in ieder geval richting Zweden. Misschien zit een klein rondje Noorwegen er dan ook wel in.

Volgens mij zou een vriendin hem brengen (dacht ik?), maar voor het geval het toch nodig mocht zijn, zou het dus kunnen

[Inge en Bono]

Och nee toch Pummie
Dikke knuf!!

Ik ga nog een mooi topic voor haar maken, ik kon het nog niet. Ik heb zeker 10 keer in dit topic over haar geschreven. En ook weer verwijderd. Ik kon het niet. Een gapend gat in mijn hart en leven poppetje

[Too]

Ik ga nog een mooi topic voor haar maken, ik kon het nog niet. Ik heb zeker 10 keer in dit topic over haar geschreven. En ook weer verwijderd. Ik kon het niet. Een gapend gat in mijn hart en leven poppetje

Ooh nee toch

[Kim_S]

Ik ga nog een mooi topic voor haar maken, ik kon het nog niet. Ik heb zeker 10 keer in dit topic over haar geschreven. En ook weer verwijderd. Ik kon het niet. Een gapend gat in mijn hart en leven poppetje

Ik dacht al hoe kon ik dat nou gemist hebben...

Snap het zo goed dat ze een gapend gat achterlaat
Als ik er al koude rillingen van krijg, terwijl ik haar alleen van foto’s en verhalen ken, hoe vreselijk moet jij je dan nu voelen

Nog maar een knuffel dan

[Anne in Zweden]

Sterkte, Inge.

[sam28]

Maar ik heb bij Pum gezegd: als zij gaat, wordt haar as uitgestrooid bij 'haar' zee. En nu heb ik een strooibus met as van Pum en ben er nog niet aan toe om haar echt te laten gaan. En dus staat 'Pum' op de schouw met een heus afscheidsplekje. Zeg ik haar dag en hoi en ik mis je zo vreselijk. Knuffel ik met haar dekentje. En jank ik me de ogen uit de kop.

Ik las dit van de week dacht dat ik wat gemist had.
Ach Inge, wat onwijs verdrietig en heftig en wat een gemis..
Het is een gapend gat en dat blijft het nog wel.

[Siberienne]

Ik ga nog een mooi topic voor haar maken, ik kon het nog niet. Ik heb zeker 10 keer in dit topic over haar geschreven. En ook weer verwijderd. Ik kon het niet. Een gapend gat in mijn hart en leven poppetje

Ik dacht al dat ik iets gemist had, daarom reageerde ik er eigenlijk niet op. Je lieve Pummeke... gecondoleerd!

[Lizzy]

Ohw jee, ik zie deze ook nu pas... Gecondoleerd met het verlies van je Pummeke

[Charlie Angel]

Heel veel sterkte gewenst voor met het grote verlies van Pummeke.

[hannabelgje]

Sterkte Inge
Ik heb hetzelfde als Anne, als ik me kan focussen op een nieuwe hond of kat dan vult dat mijn ravijn iets op. Gewoon om de leegte in mij iets op te vullen. Mijn focus op iets anders te leggen. Anders krijg ik mezelf niet meer uit dat gat getrokken.

Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk

[Cindy de Wolf]

Lieve Inge, ontzettend veel stekte

Je voelt vanzelf wanneer de tijd rijp is. Na de dood van Jesse ben ik echt serieus in een rouwgat gevallen. Zelfs na 8 maanden moest niemand haar naam zeggen of gelijk Dat heeft echt wel een goed jaar geduurd en om haar kan ik nog steeds volschieten. Ondanks dat ze een prachtige leeftijd behaald heeft van 15, het geen donderslag bij heldere hemel was en ze een meer dan prachtig leven gehad heeft. Ik denk het meest prachtige van al mijn honden en wellicht maakte dat het zo moeilijk en de band zoooooooooo intens.

Jesse is ook mijn eerste hond die ik moest eren, zij moest op de een of andere manier met mij verbonden blijven. Vandaar dat Revy zijn dochter in haar memorie voortleeft en de naam Jazz draagt. En eigenlijk vanaf het moment dat Jazz ons leven in stapte was het voor mij goed en kreeg ik er langzaamaan vrede mee. Jesse kon ook druk zijn en flink blaffen en laat Jazz dat nu ook zijn. Dat is een mini truus de mier

En soms staat er niets op de planning en zie je in de ochtend een hond en ben je in de middag een hond rijker, zo walsde dik 1,5 jaar geleden Pebbles mijn leven binnen.