[dinky89]

Ik ben ook totaal niet van de make-up en was vroeger ook vooral aan het voetballen en 'survivallen' buiten in de bosjes of in de klei op braakliggend land. Ook niet echt een meisjes meisje. Ook nu nog merk ik dat ik in een team vaak meer naar de mannen trek dan de vrouwen.

Als student een fijne vriend ontmoet die het deel van geen make-up pop zijn wel jammer vond. Hij vond het juist leuk om elkaar op te maken en had op gegeven moment meer verstand van make-up en grotere collectie make-up dan ik ook heeft hij een tijd een rok van mij geleend waar hij thuis dan in rond liep

[sam28]

Ik was vroeger ook al niet echt een meisje, ik klom in bomen, wilde alleen maar voetballen en trommelen. Bij gelegenheden moest ik een jurk of rok aan maar vond dat altijd erg ongemakkelijk, zeker met zo'n gore panty En waar laat je dan je spullen want een nette tas had ik ook al niet.
Ik heb ook lang gedacht dat ik soms nog een jurk of rok aan moest dus ik heb er een aantal in de kast maar sinds 3jr draag ik ze, op 2 PhD uitzonderingen na, niet meer. Ik weiger dienst. Ook voor die 2 PhD uitzonderingen zou ik nu gewoon een pak dragen ipv een jurk. Qua make-up heb ik ook al de boot gemist en vind het meeste gewoon een masker. Ik heb vaak alleen wat mascara op omdat ik dat mooier vind. Het is dus niet dat ik niet ijdel kan zijn Als ik nu 20 was geweest was ik misschien veel meer ook gaan nadenken over genderidentiteit, maar nu vind ik het wel best. Misschien ook wel omdat ik redelijk mijn plek heb gevonden verder.

[Kaela]

Ik denk dat heel veel kinderen die zich, zoals jullie dat nu beschrijven geen meisje-meisje of jongen-jongen voelen, nu worstelen met gender identiteit. Terwijl het (de echte trans mensen daargelaten, daar wil ik niets aan afdoen), vaak helemaal zo spannend niet is.
Ik ben ook nooit een meisje-meisje geweest. Geen make-up, altijd ongemakkelijk in rokken en jurkjes, dat soort dingen. Maar ik speelde wel met poppen en ook met lego.
Ik heb ook vanaf jong volwassen veel mannelijke vrienden gehad. Platonisch. Ik vind dat heel makkelijk, vriendschap gaat om hoe je het samen hebt en dat kan ik heel makkelijk met zowel mannen als vrouwen.

Ik ben in dat opzicht ook zo benieuwd hoe Nina op gaat groeien. In de huidige tijd met zoveel media en invloeden. Het lijkt me niet per see makkelijker nu er zoveel meer aandacht voor is.

[smulpaap]

Ik was vroeger ook al niet echt een meisje, ik klom in bomen, wilde alleen maar voetballen en trommelen. Bij gelegenheden moest ik een jurk of rok aan maar vond dat altijd erg ongemakkelijk, zeker met zo'n gore panty En waar laat je dan je spullen want een nette tas had ik ook al niet.
Ik heb ook lang gedacht dat ik soms nog een jurk of rok aan moest dus ik heb er een aantal in de kast maar sinds 3jr draag ik ze, op 2 PhD uitzonderingen na, niet meer. Ik weiger dienst. Ook voor die 2 PhD uitzonderingen zou ik nu gewoon een pak dragen ipv een jurk. Qua make-up heb ik ook al de boot gemist en vind het meeste gewoon een masker. Ik heb vaak alleen wat mascara op omdat ik dat mooier vind. Het is dus niet dat ik niet ijdel kan zijn Als ik nu 20 was geweest was ik misschien veel meer ook gaan nadenken over genderidentiteit, maar nu vind ik het wel best. Misschien ook wel omdat ik redelijk mijn plek heb gevonden verder.

Ik had een aantal jurken en rokken
Hing al jaren als kastvulling in de kast
Voor de verhuizing heb ik alles weggedaan

[pearlsofpassion]

Ik denk dat heel veel kinderen die zich, zoals jullie dat nu beschrijven geen meisje-meisje of jongen-jongen voelen, nu worstelen met gender identiteit. Terwijl het (de echte trans mensen daargelaten, daar wil ik niets aan afdoen), vaak helemaal zo spannend niet is.
Ik ben ook nooit een meisje-meisje geweest. Geen make-up, altijd ongemakkelijk in rokken en jurkjes, dat soort dingen. Maar ik speelde wel met poppen en ook met lego.
Ik heb ook vanaf jong volwassen veel mannelijke vrienden gehad. Platonisch. Ik vind dat heel makkelijk, vriendschap gaat om hoe je het samen hebt en dat kan ik heel makkelijk met zowel mannen als vrouwen.

Ik ben in dat opzicht ook zo benieuwd hoe Nina op gaat groeien. In de huidige tijd met zoveel media en invloeden. Het lijkt me niet per see makkelijker nu er zoveel meer aandacht voor is.

Ik denk dat ook!
Iedere puber worstelt met wie hij of zij is, en ik vermoed dat veel jongeren dat nu verwarren met genderidentiteit.
Ik heb ook al gezegd dat, moest ik nu jong zou zijn, ik daar ook iets anders dan vrouw van zou maken....
Terwijl dat (naar mijn idee) dus niet nodig is. Iedereen die tegenwoordig niet bij de extremen hoort, wil plots een andere titel.. En ik weet niet zeker of dat niet meer kwaad dan goed doet. Want wat is er fout aan om je vrouw te noemen als je anders bent dan de meest vrouwen? Gaat het dan niet meer over de invulling van het woord 'vrouw'?
Ik meen dat er eerder een probleem is in terminologie (wat we verwachten van een vrouw) dan dat er te weinig hokjes zijn. Want nu zegt men ik wil niet in een hokje geduwt worden maar eigenlijk maakt men gewoon extra hokjes bij. Terwijl al die gewone vrouwen en mannen ook heel verschillend zijn.
Het is uiteraard iets ingewikkelder dan dat. Maar ik kan niet zeggen dat ik het gevoel heb dat het de juiste kant op gaat. Ik verwacht ook niet dat het stand gaat houden...

Transgenders en mensen die er echt tussenin vallen vind ik ook iets helemaal anders.. Alle respect daarvoor.

Ik zou liever zien dat er minder de nadruk gelegd wordt op gender. Als vrouw ga je naar de gynaecoloog, als man naar de uroloog, maar verder? Waarom maakt dat uit?
Er zijn wezenlijke verschillen, zeker op medisch gebied, maar zolang het meeste toch nog steeds op mannen is afgestemd, zie ik het nut niet in van zo op het geslacht te focussen. Laat kinderen zijn wie ze zijn, spelen met wat en wie ze willen en dan komt het waarschijnlijk bij het opgroeien vrijwel altijd wel in orde.

[pearlsofpassion]

Toen ik een jaar of 17 was zei eens iemand die ik kende : iedereen is voor een bepaald percentage man en een bepaald percentage vrouw. En iedereen is een bepaald percentage hetero en een deel homo.
Een deel van de mensen horen duidelijk bij 1 van beide kanten, maar ook een boel mensen hebben een deel van de andere kant in zich of situeren zich ergens in het midden. Dat is helemaal niet uitzonderlijk.
Het is voor iedereen anders, je kan je gelijk waar op die lijnen bevinden.

Ik vond dat mooi gezegd en ik kan dat wel volgen.
Gewoon dat ik het al 20 jaar onthouden heb, wil ook wat zeggen.
Ik denk dat er veel waarheid in zit.

[Kaio]

Haha leuk zoveel zussen.
Ik zat zelf ook op voetbal, was ook best goed. Ik wilde ook best lang een jongetje zijn. Eigenlijk meer omdat die meer leuke dingen mochten doen. En toen kreeg ik bulten in mijn blouse en toen was dat over
Mijn moeder vertelde me dat ik als heel klein kind mijn poppen neerlegde en vroemvroem met ze deed......toen kreeg ik ander speelgoed
Voor de poppen heb ik altijd wat gebouwd zeg maar, huis , meubels etc. En veel met lego en constructie dingen gespeeld. Ik vond het bedenken en bouwen leuk, daarna was ik klaar met spelen. En buiten hutten bouwen er. Of met pvc buizen bessen schieten in be bosjes naar elkaar enzo.
Ik vind jurkjes ook wel leuk hoor ( niet nu te dik) , maar meestal wel een beetje sportievere modellen zeg maar, niet die deftige.
Make up ja toen ik jonger was maar nu eigenlijk nooit. Ik verf wel mijn wimpers en wenkbrauwen want die zijn wit

Denk idd dat we te veel in hokje denken. Mij boeit het totaal niet "wat" iemand is , maar wie die is