[*Marga*]

Gisteren was ik op een kinderboerderij in Voorburg en daar waren konijnen en cavia's bij elkaar gedaan, wel een heel groot hok voor ze waar ze goed rond konden lopen..

Maar ze zaten niet bij elkaar , groepje cavia's en groepje konijnen..

[pearlsofpassion]

Ik heb 2 ongecastreerde zusjes ( vlaamse reuzen). Ze zijn nu 5 maanden en 1,5week oud. Die 2 zijn heel close met elkaar. Ze liggen altijd samen, wassen elkaar, slapen samen. Ik moet wel zeggen dat ze in een grote hondenkennel zitten van 4x2m.

De meest geslaagde koppelingen is inderdaad met gecastreerde ram en voedster. Wel zorgen dat je eerst de ram hebt en dan de voedster of tegelijk neemt. Een voedster accepteert moeilijker een vreemd konijn op haar terrein als een gecastreerde ram.

2 konijnen is heel leuk. Het is echt leuk om te zien hoe ze samen dingen ondernemen en elkaar verzorgen.

Koppelingen kan je beter op ongekend terrein doen, dus dan maakt het niet uit wie je eerst hebt, de voedster of de ram.
Als 1 van beide sterft, moet je ook altijd herkoppelen, het zou wel erg zijn dat je enkel kan herkoppelen als de voedster gaat.  Gelukkig is dat niet zo.
Je kan ook geen groepjes vormen op gekend terrein van 1 van de koppels. Dat lukt gewoon niet.  Ik kan ervan meespreken.  Zelfs op ongekend terrein is dat niet eenvoudig, dus laat je dat beter over aan mensen die er ervaring mee hebben, in de opvang.  Bij ons krijgen ze het op 1 of andere manier toch steeds weer voor elkaar.

Op 5 maand kan het zijn dat een konijn nog niet in de puberteit zit.  Het kan zijn van wel, het kan zijn van niet.
Dus houdt ze goed in de gaten zou ik zeggen.  Zoals voorheen gezegd kan ik nog gevallen waar 2 voedsters prima gaan, maar ook genoeg voorbeelden waar het goed fout liep.
Als je de kans dat ze ruzie gaan maken wil verkleinen, kan je ze beter zo snel mogelijk laten steriliseren. Das trouwens ook een stuk minder ingrijpend want hoe ouder, hoe moeilijk de sterilisatie omwille van het omliggende vetweefsel dat dikker wordt.  Zoek maar eens foto's op internet.
De meeste voedsters krijgen last van de hormonen en meestal duurt dat niet heel lang.  Iedere voedster krijgt natuurlijk hormonen, das niets, maar het is maar als ze er echt mee in de knoop komen te liggen en erg hormonaal gedrag gaan vertonen, dat andere voedsters daar niet mee om kunnen.  Als ze dwangmatig gaan rijden, gewoon uit het niets knorrig reageren, zich echt af gaan reageren.  Rammen zijn nog gemoedelijker en kunnen al eens een oogje dichtknijpen (alhoewel, ook niet allemaal hoor), maar voedsters gaan meestal in de tegenaanval. Zeker als ze zelf nog intact zijn.
Zo'n hormonaal gedrag is vaak gelinkt met verdikkingen of zelfs onstekingen in de baarmoeder en daar kunnen ze vroegtijdig aan sterven.  Er wordt gedacht dat de meeste ongecastreerde voedsters daaraan sterven.

Dus toch wel nuttig om te laten doen. 

[Hope]

Hier heb ik zo ongeveer uit onkunde zo ongeveer alle combinaties al gehad.
Ik begon met twee voedsters. Kon prima zei de man van de dierenwinkel. Het ging ook prima. Een heel jaar lang. Maar in het voorjaar dat ze een jaar waren vlogen ze elkaar plots in de haren en had ik twee behoorlijk gehavende konijnen.

Voor beide konijnen kwam er een gecastreerde ram. Ze gingen tevens uit elkaar, dus niet met z'n vieren maar per twee in een verblijf. Het vechten tussen de voedsters bleef maar duren dus dat was geen optie. Toen overleed er plots een voedster. Mijn gecastreerde ram bleef over en wilde daarna alleen nog maar een oude, ook gecastreerde ram accepteren. Dat ging goed. Tot er iets veranderde in het verblijf. Een nieuw toiletje, 1 wortel ipv twee. Dan was het knokken. En dan ook écht knokken.
Dit ging zo niet langer. De twee heren moesten uit elkaar.

Na veel wisselen en zoeken heb ik nu twee fijne koppels. Gecastreerde ram bij een voedster, en ik wil het nooit meer anders. De kans dat je vroeg pf laat gedoe krijgt is groot. En als konijnen beginnen te vechten vallen er snel gewonden als je niet in de buurt bent. Ik heb wel eens twee konijnen uit elkaar geslagen met een bezem. Want geloof me, twee vechtende konijnen verwonden jou handen net zo makkelijk als dat andere konijn, ze weten niet meer wat ze moeten doen. Ik geloof dat ze echt kunnen knokken op leven en dood. De konijnen die ik uit elkaar heb geslagen gilde vreselijk. De één had de ander bij de keel en bleef maar bijten en schudden.

Dus wil je rust in de tent, en zekerheid, ben je beginnend in het koppelen van konijnen en weet je niet veel over lichaamstaal en waarschuwingssignalen: neem dan een gecastreerde ram en een voedster.

[renate1985]

We gaan ze inderdaad wel laten castreren.
Koppelen gaat inderdaad altijd op neutraal terrein. Wat ik begreep van het konijnenforum is dat voedsters minder snel een vreemd konijn accepteren als een ram. Rammen zijn daar wat makkelijker in.

Mijn konijnen zitten beide al wel in de puberteit. De grootste heeft er wat meer last van dan de kleinste. Ze is ook weleens chagrijnig en stampt en knort dan. Dat doet ze wel alleen naar ons, naar haar zusje is ze lief. De jongste rijd af en toe maar doet dat meer op de speelgoedbal dan op haar zus. Ze accepteren nog alles van elkaar en begrijpen elkaar. Wanneer de grootste chagrijnig is en in het hok gaat liggen laat de jongste haar met rust. De grootste komt na een tijdje naar buiten en gaat dan tegen haar zusje aan liggen. Ze hebben geen ruzie gehad samen maar weten precies wanneer ze elkaar even met rust moeten laten.

[pearlsofpassion]

Het hangt er natuurlijk vanaf. 
Ik probeer op dit moment (na het overlijden van een rammetje een aantal maanden terug) een nieuwe ram in mijn groepje van 3 (1 ram, 2 voedsters dus) te introduceren, maar dat lukt niet helemaal.  De meisjes vonden het meteen prima, dus geen moeite met accepteren, maar Raf vond blijkbaar dat hij de twee meiden prima alleen aankon.  De meisjes denken daar wel anders over, want voorheen waren er ook al eens strubbelingen omdat ze Raf moeten delen.
Ik ga ze volgende week naar de opvang doen, want ik krijg het zelf niet voor elkaar om hen te koppelen.  Normaal zou het van karakter wel moeten klikken, dus ik weet niet wat ik verkeerd gedaan heb.  Gijs is heel ontspannen, maar Raf moet er niets van weten en schiet helemaal in de stress. 
Ik heb er wel alle vertrouwen in dat het uiteindelijk goed komt.  Rafke heeft tenslotte zo lang goed met Lars samengeleefd, zonder problemen.  Ze hebben zelfs een maandje enkel met hun twee gezeten toen mijn meiden op 2 dagen tijd allebei stierven en dat ging prima. Toen heb ik er wel twee voedsters bij gehaald voordat er problemen kwamen. Ik zie niet in waarom ik erop zou zitten wachten. 

[Hope]

Het hangt er natuurlijk vanaf. 
Ik probeer op dit moment (na het overlijden van een rammetje een aantal maanden terug) een nieuwe ram in mijn groepje van 3 (1 ram, 2 voedsters dus) te introduceren, maar dat lukt niet helemaal.  De meisjes vonden het meteen prima, dus geen moeite met accepteren, maar Raf vond blijkbaar dat hij de twee meiden prima alleen aankon.  De meisjes denken daar wel anders over, want voorheen waren er ook al eens strubbelingen omdat ze Raf moeten delen.
Ik ga ze volgende week naar de opvang doen, want ik krijg het zelf niet voor elkaar om hen te koppelen.  Normaal zou het van karakter wel moeten klikken, dus ik weet niet wat ik verkeerd gedaan heb.  Gijs is heel ontspannen, maar Raf moet er niets van weten en schiet helemaal in de stress. 
Ik heb er wel alle vertrouwen in dat het uiteindelijk goed komt.  Rafke heeft tenslotte zo lang goed met Lars samengeleefd, zonder problemen.  Ze hebben zelfs een maandje enkel met hun twee gezeten toen mijn meiden op 2 dagen tijd allebei stierven en dat ging prima. Toen heb ik er wel twee voedsters bij gehaald voordat er problemen kwamen. Ik zie niet in waarom ik erop zou zitten wachten. 

Heb je al eens geprobeerd eerst koppels te maken, en dan pas met z'n vieren samen?
Maar aan de andere kant, als het misgaat is dat ook jammer natuurlijk!

[pearlsofpassion]

Heb je al eens geprobeerd eerst koppels te maken, en dan pas met z'n vieren samen?
Maar aan de andere kant, als het misgaat is dat ook jammer natuurlijk!

Ja ja, ze zitten 2 aan twee gehuisvest, naast elkaar met draad ertussen en de meiden wisselen al eens van ram. Dat gaat prima. Gijs (nieuwe) vind Raf ook helemaal ok, alleen Raf vind het nodig zich steeds kwaad te maken.  Ze hebben ook al samen gegeten en dat gaat prima, maar dan is het eten op en vind Raf het weer niet goed. 
Tis een lang verhaal hoor.  Op een keer gaat zijn knopje wel om.

[K&D]

Vergeet het maar. Als de heren nu niet met elkaar kunnen, dan wordt het nooit wat. Ik heb de koppels ook altijd gescheiden moeten houden. Konijnen zien er zo lief uit, maar er zitten hormonen als voor olifanten in.

[pearlsofpassion]

Maar neen. 
Groepskoppelingen zijn niet eenvoudig en gaan niet altijd vanzelf, maar ik vind dat toch een grote voorkeur hebben tov van 2 koppels. Al is het maar als er eentje sterft, of omdat ze dan dubbel zoveel ruimte hebben.  Bovendien merk ik dat ze het ook wel leuk vinden om met meerdere samen te leven dan altijd op hetzelfde gezicht te zien of steeds tegen dezelfde aan te liggen. Ze wisselen al eens graag.
Het is nog niet het moment om al op te geven.  We kunnen wel nog een paar zaken proberen. En anders eens een ander rammetje proberen in de opvang.  Soms klikt het gewoon echt niet tussen 2 konijntjes, maar tot die conclusie zijn we nog niet gekomen.