[koekje]

Ik zou een senioren-apk laten doen en verder gewoon verder gaan met versvoeren. Ik heb zelf geen ervaring met diabetes katten, maar zo op het oog vind ik het ook meer naar dementie klinken.

[Martine-Tom]

Ho, ho, geen ruzie... ben ik ff weg, zeg...

Ik kan me eigenlijk wel vinden in het vraatzucht verhaal. Hij wil ècht de hele dag door eten. Maar als ik hem teveel geef, gaat hij gelijk aan de diarree. Is dat ook een teken? Ik ga het hoe dan ook eens even Googlen, bedankt voor de waarschuwing! Overigens ging aan dit veel willen eten een periode vooraf waarin hij helemaal niet wilde eten.

Maar van de andere kant, meer eten kan ook gewoon een teken van dementie zijn, ze kunnen blijkbaar ook gewoon vergeten dat ze net gegeten hebben, las ik ergens.

Ja dat is ook een teken, tenminste het vraatzuchtstukje, het diarree zou dan verklaard zijn door teveel eten, overbelaste pancreas, mss pancreatitis...
Ik zou echt ff laten tjekken
Is de ontlasting wel bruin van kleur? (Richting geel/oker is een goede aanwijzing voor pancreatitis )

[Martine-Tom]

Dit is een lijstje wat we op het suikerkattenforum hanteren als symptomen (voor wie het intressant vind):

Suikerziekte – Symptomen

De volgende symptomen kunnen duiden op suikerziekte bij uw kat:

* Meer drinken

* Vaker en grotere hoeveelheden plassen

* Gewichtsverlies ondanks een (in eerste instantie) toegenomen eetlust

* Verminderde eetlust in een later stadium

* Braken

* Blaasinfectie als gevolg van een te hoog suikergehalte in de urine (bevordert de groei van bacteriën)


Extra symptomen door forumleden aangegeven:
* naar aceton ruiken bij extreem hoge suikers (ketoacidose)
* roos (huidschilfertjes die loskomen in de vacht)
* sloomheid, vermoeid
* zwakkere, instabiele achterpoten
* erg moe
* plakkerige, vettige vacht
* langdurige diarree bij overgewicht (vermoeden)

[@nouk]

Tja, ik had dat symptomenlijstje al gevonden, maar ik herken daar weinig van. Zit nu toch eerder aan een schildklierding te denken, àls het al iets is. Zijn ontlasting is gewoon donker bruin, de diaree daarentegen is wel okerkleur, maar dat heeft hij eigenlijk nooit meer, sinds we duidelijke richtlijnen hier in huis hebben afgesproken omtrent voeren (omdat hij steeds om eten miauwde, gaf iedereen hem al gauw zijn zin...  )

Hij is wel heel erg afgevallen, maar ook dat komt bij oudere katten veel voor. Ik zie er eigenlijk een beetje tegenop om naar de DA te gaan. Hij is nog gewoon gelukkig, heb ik het idee. Ligt nog lekker in het zonnetje te soezen, loopt nog wat rond, slaapt gewoon (niet belachelijk veel, niet weinig). Moet je nou aan zo'n ouwetje nog gaan sleutelen? Stel dat er iets uitkomt, doe ik hem daar dan een plezier mee om iedere dag een gevecht aan te gaan met pilletjes? Of spuitjes? Voor wat? Hij is bijna 19! Als hij nou pijn had, of als ik ook maar dacht dat hij dat had, was het natuurlijk een heel ander verhaal.

Hoe dan ook, bedankt voor het meedenken en de tips. Ik hou hem sowieso in de gaten. 

[pearlsofpassion]

Als hij nu nog verder afvalt, zou ik wel eens bloed laten onderzoeken.
Heb je dat al ooit gedaan? Heb je daar waarden van?
Je kan daarvoor beter niet wachten tot hij té mager is.
Zoveel sleutelen is dat niet, maar dat is mijn mening. Je moet dat natuurlijk zelf beslissen voor je kat. Het lijkt me echter dat hij nog erg levendig is, en dan doet doe leeftijd er minder toe.  Het klinkt of hij normaal nog wel enkele jaren mee kan, en dan loont het vast nog wel de moeite.
Maar nogmaals, dat moet jij helemaal zelf beslissen natuurlijk. Jij ziet de kat, wij niet, en jij kan het het beste inschatten.

[Martine-Tom]

Ik vind het goed dat je het in de gaten houd maar ik zou het persoonlijk wel laten tjekken, het kan zoveel zijn en het kan niks zijn en in vrijwel alle gevallen wil je het toch liever eerder dan te laat weten lijkt me 
Ik vind achteraf dat ik te lang gewacht heb waardoor ik mijn kat een lijdensweg gegeven heb, inmiddels gaat het gelukkig goed en is hij weer wat aangekomen.

Maar idd jij ziet de kat en wij niet, en dat is best dubbel want frisse ogen lezen/zien soms dingen die je zelf niet (meer) ziet omdat ze er geleidelijk zijn in geslopen 

[*Flip*]

Tja, ik had dat symptomenlijstje al gevonden, maar ik herken daar weinig van. Zit nu toch eerder aan een schildklierding te denken, àls het al iets is. Zijn ontlasting is gewoon donker bruin, de diaree daarentegen is wel okerkleur, maar dat heeft hij eigenlijk nooit meer, sinds we duidelijke richtlijnen hier in huis hebben afgesproken omtrent voeren (omdat hij steeds om eten miauwde, gaf iedereen hem al gauw zijn zin... )

Hij is wel heel erg afgevallen, maar ook dat komt bij oudere katten veel voor. Ik zie er eigenlijk een beetje tegenop om naar de DA te gaan. Hij is nog gewoon gelukkig, heb ik het idee. Ligt nog lekker in het zonnetje te soezen, loopt nog wat rond, slaapt gewoon (niet belachelijk veel, niet weinig). Moet je nou aan zo'n ouwetje nog gaan sleutelen? Stel dat er iets uitkomt, doe ik hem daar dan een plezier mee om iedere dag een gevecht aan te gaan met pilletjes? Of spuitjes? Voor wat? Hij is bijna 19! Als hij nou pijn had, of als ik ook maar dacht dat hij dat had, was het natuurlijk een heel ander verhaal.

Hoe dan ook, bedankt voor het meedenken en de tips. Ik hou hem sowieso in de gaten.

Erg afvallen en meer eten klinkt voor mij niet echt gezond...

Als de kat geen kans heeft op een hartstilstand vd stress tijdens het transport naar de DA(zal ik bij die van mij bang voor zijn als hij de 19jr haalt), dan zal ik zeggen: "baat het niet dat schaadt het (behalve financieel ) niet. "
Stel dat er wel iets is, dan kan je daar de laatste jaren wel rekening mee houden. Operatie of zware medicatie zal ik ook niet meer doen, maar pijn meten bij katten is moeilijk, stel de DA constateert iets dat pijn zou moeten doen, dan zal de laatste jaren pijnstilling een voordeel zijn voor de kat.

Ik heb nu 2 lezingen van de Feline Welfare Foundation bij mogen wonen en hier heb ik meerdere nieuwe dingen geleerd:

katten die veel slapen hebben vaak stress: op gerolde slaap = ik ben er niet, negeer alles om mij heen dat stress brengt (ik zag er foto's van en dacht:"onze katten deden dat vroeger altijd, dacht dat ze dan heerlijk sliepen"). Op de buik, pootjes onder borst gevouwen en oortjes plat = ik ben niet op mijn gemak
en zo waren er nog een aantal voorbeelden. In samenwerking met dierenklinieken zijn ze er ook achter gekomen dat 40% van de katten boven de 6jr en 80% vd katten boven de 8jr spondylose hebben. Kattenpersoneel interpreteert dit al: "hij is al iets ouder, wast minder, slaapt meer, geniet gewoon van de oude dag" In die huizen zijn oa trapjes ed geplaatst om de katten gemakkelijker naar boven te laten bewegen (soms was opstapje voor kattenbak al een probleem) en die katten werden prompt actiever.

Het heeft misschien niets met jouw situatie te maken, maar het maakt wel duidelijk hoe moeilijk katten te pijlen zijn. Dit mede met de weinig kat-specifieke scholing tijdens de DA opleiding. Er wordt daar vnl de variatie op de hond aangehaald, maar qua veranderingen in de fysiologie die de weerslag hebben op het gedrag, daar wordt vrijwel niets over verteld.

De gem DA zal, als jij specifiek een heel duidelijk, in tijd en omgeving zijn gedragsverandering kan beschrijven, een idee hebben of het iets pathologisch zou kunnen zijn. Zo niet, dan wordt je wrs zonder antw naar huis gestuurd. Zoek eens naar een katvriendelijk praktijk, ik heb er een gevonden en vind het zaling niet het idee te krijgen dat ik een panisch overbezorgde kater mamma ben als ik voor iets 'simpels' kom

[Martine-Tom]

Erg afvallen en meer eten klinkt voor mij niet echt gezond...

Als de kat geen kans heeft op een hartstilstand vd stress tijdens het transport naar de DA(zal ik bij die van mij bang voor zijn als hij de 19jr haalt), dan zal ik zeggen: "baat het niet dat schaadt het (behalve financieel ) niet. "
Stel dat er wel iets is, dan kan je daar de laatste jaren wel rekening mee houden. Operatie of zware medicatie zal ik ook niet meer doen, maar pijn meten bij katten is moeilijk, stel de DA constateert iets dat pijn zou moeten doen, dan zal de laatste jaren pijnstilling een voordeel zijn voor de kat.

Ik heb nu 2 lezingen van de Feline Welfare Foundation bij mogen wonen en hier heb ik meerdere nieuwe dingen geleerd:

katten die veel slapen hebben vaak stress: op gerolde slaap = ik ben er niet, negeer alles om mij heen dat stress brengt (ik zag er foto's van en dacht:"onze katten deden dat vroeger altijd, dacht dat ze dan heerlijk sliepen"). Op de buik, pootjes onder borst gevouwen en oortjes plat = ik ben niet op mijn gemak
en zo waren er nog een aantal voorbeelden. In samenwerking met dierenklinieken zijn ze er ook achter gekomen dat 40% van de katten boven de 6jr en 80% vd katten boven de 8jr spondylose hebben. Kattenpersoneel interpreteert dit al: "hij is al iets ouder, wast minder, slaapt meer, geniet gewoon van de oude dag" In die huizen zijn oa trapjes ed geplaatst om de katten gemakkelijker naar boven te laten bewegen (soms was opstapje voor kattenbak al een probleem) en die katten werden prompt actiever.

Het heeft misschien niets met jouw situatie te maken, maar het maakt wel duidelijk hoe moeilijk katten te pijlen zijn. Dit mede met de weinig kat-specifieke scholing tijdens de DA opleiding. Er wordt daar vnl de variatie op de hond aangehaald, maar qua veranderingen in de fysiologie die de weerslag hebben op het gedrag, daar wordt vrijwel niets over verteld.

De gem DA zal, als jij specifiek een heel duidelijk, in tijd en omgeving zijn gedragsverandering kan beschrijven, een idee hebben of het iets pathologisch zou kunnen zijn. Zo niet, dan wordt je wrs zonder antw naar huis gestuurd. Zoek eens naar een katvriendelijk praktijk, ik heb er een gevonden en vind het zaling niet het idee te krijgen dat ik een panisch overbezorgde kater mamma ben als ik voor iets 'simpels' kom

Ik had die niet maar meer dan eens kwam ik langs met een "er klopt iets niet maar ik weet niet wat" da kijken maar kon zo niks vinden, "en toch klopt het niet" bleek bij de ene kat een kaakontsteking te zijn en bij de andere een galgangontsteking, sindsdien had ik de volle aandacht als ik zei dat er iets was...dan was dat ook zo en meestal kwam dat door gedrag wat anders was, meer slapen, aanhaliger of juist niet, veel eten of drinken, als het niet goed voelt, als het opvalt dan is dat meestal niet zonder reden

[pearlsofpassion]

Ja je moet vaak goed zoeken naar een DA die echt met je meedenkt en steeds wil zoeken als jij dat vraagt.
Maar ik vind het wel belangrijk dat je zo'n DA hebt. Of dat katvriendelijk of hondvriendelijk is, dat weet ik niet, ik heb enkel katten (en konijnen, maar daar heb ik een aparte DA voor want das zeker een specialisatie).

Ik wil me er helemaal niet mee moeien of TS al dan niet naar de DA moet gaan met haar kat, maar ik vind wel dat je naar de kat zelf en zijn conditie, zijn levenslust moet kijken, ipv naar zijn eigenlijke leeftijd.
Je bent maar zo oud als je je voelt, vind ik ook wel meetellen. Er zijn bij deze kat nog geen typische ouderdomskwalen gekend (spreek me tegen, als dat wel zo is), als men je zou vertellen dat hij 4 jaar jonger was, je zou het ook geloven. Als dat zo is (ik weet het niet, maar stel), dan vind ik dat je hem ook mag behandelen alsof hij 4 jaar jonger zou zijn.
Ik begrijp verder wel als TS het het voor de kat beter vind om er niet mee te gaan zeulen, daar wil ik geen oordeel over vellen. Nogmaals, wij zien de kat niet, zij wel.
Maar ik wil wel zeggen dat het niet goed is om je blind te staren op die leeftijd.
Niet elke kat valt voor haar 20e neer, er zijn er die (soms zelfs nog veel) ouder worden. Dat kan zomaar...

[koekje]

Ik denk dat er nu wel genoeg is gezegd over de mogelijke medische toestand van de kat van TS. Er is maar 1 iemand die kan bepalen of TS er mee naar de dokter moet en dat is TS zelf. Ik vind het niet meer sleutelen aan een oude kat erg logisch klinken. Afvallen komt ook door vermindering van spieren door ouderdom en minder bewegen (bejaarde katten slapen nu eenmaal meer en bewegen minder, ook zonder medische problemen).
Laten we verder on topic blijven en ons richting op de vraagstelling van TS.

[@nouk]

Dank je Koekje, maar ook de anderen. Haha, wat een vraag al niet te weeg kan brengen. Overal is wat voor te zeggen en ben gewoon blij dat jullie met mij mee willen denken, maar nogmaals, ik denk echt niet dat de kat een medische aandoening heeft. Sinds deze week, dat hij dus gedeeltelijk KVV eet, drinkt hij sowieso véél minder!

Toch heb ik voor de zekerheid gister dan maar de Diabetes versie van de Carnibest gekocht. De DA zei dat dat nooit kwaad kan, er zit dan alleen minder rijst in. Ik hoop dat dat klopt. En hij vond het heerlijk vanochtend! Dus geen brokjes meer voor Chiel. Moet zeggen dat ik dat na 17 jaar wel een beetje eng vind, om zomaar van dat dieet af te stappen.

Vond het ook wel heel vreemd dat de DA het er zomaar mee eens was. Ze weet dat mijn hond KVV eet, maar laat mij toch iedere keer brokjes voor de kat kopen...? (zij verkopen zowel de brokjes als de Carnibest).

En het allerergste vind ik nog wel, dat Chiel altijd gek was op kipfilet en rosbief, maar dat ik hem dat nooit meer gaf, omdat mij gezegd was dat hij niets anders meer mocht naast zijn dieet... daar kan ik nu wel om janken. Maar ja, van de andere kant, hij is er wel 19 op geworden, zonder ook nog maar één keer naar de DA te zijn geweest (behalve voor inentingen).

[koekje]

CB-diabetes is hetzelfde als gewone CB, maar dan zonder rijst. Dit is idd ook heel goed te eten door katten die geen diabetes hebben.
Als je het niet vertrouwt dat de pH-waarde van de urine goed blijft, vraag dan wat urine-teststickjes bij je DA. Dan kan je zelf (1x in de week ofzo) een urinestaal nemen en de zuurgraad van testen. Een goede pH-waarde ligt tussen de 6 en 7 (6,5 ideaal dus).
Er zijn wat katten die met CB toch struviet bleven houden of dat op een gegeven moment toch weer kregen. Ik weet niet of dit geldt voor de diabetes versie en het geldt sowieso niet voor alle katten, echt maar een paar.

Chiel mag idd wel wat kipfilet en rosbief, maar wel dat rauwe spul en niet wat sommige mensen op hun boterham doen. Broodbeleg is veel te zout.
Dat hij 19 op die brokjes is geworden, kan eenzelfde redenatie zijn als 'mijn opa rookte altijd een pakje peuken per dag en werd ook 90'. Ik denk dat de kans groter is dat je kat gewoon een sterk gestel heeft dan dat die brokjes nou zo gezond zijn.

[@nouk]

Dat hij 19 op die brokjes is geworden, kan eenzelfde redenatie zijn als 'mijn opa rookte altijd een pakje peuken per dag en werd ook 90'. Ik denk dat de kans groter is dat je kat gewoon een sterk gestel heeft dan dat die brokjes nou zo gezond zijn.

Ja, natuurlijk! Zo bedoeld ik het ook absoluut niet. Eerder, dat het voor mij geen zin heeft om treurig te zijn dat ik niet eerder op de CB ben overgestapt. (Ik word zelf altijd doodmoe van mensen die beweren dat brokken zo goed zijn, omdat hun hond het er zo goed op doet. Zo bedoelde ik het dan ook zeker niet.)

Dat van die urinesticks is een heel goede tip, thanks!

[@nouk]

Ach, wat is dat toch leuk! Hij heeft gister zelfs een half kippennekje opgegeten! Eerst rook hij hem niet, liep er gewoon overheen. Dus ik bood hem aan in mijn hand, nou, hop weg wassie ermee, als een dief met een kostbare buit.
Ik vond het wel spannend, maar na wat heen en weer bewegen in zijn bek, hoorde ik ineens de bekende : KRRRAAKKK. Sjonge, met die kiezen is niks mis. Het laatste stukje vonden zowel hij als ik spannend, daar heeft ie een tijdje mee gelopen, blijkbaar dacht hij steeds dat het op een andere plek in de tuin wel makkelijk op te eten zou zijn, hij bleef er mee lopen en neerleggen en oppakken , dus dat heb ik uiteindelijk maar plat geslagen met een hamer. Wat kan je als dierenmens toch van kleine momenten vreselijk genieten. :yes:

[pearlsofpassion]

ja, dat kan ik me voorstellen.  Ken dat gevoel ook helemaal...  :biggrin2:
Echt doodzonde dat je dacht dat hij het niet mocht...  :-X


Wedden dat hij het de volgende keer echt wel zal ruiken?
Hier moet ik altijd opletten dat ik mijn vingers op tijd terugtrek bij Kleintje.