Riek schreef:
Wat fijn en mooi om te lezen hoe het met de Siamsa's verder gaat!
Ben ook zo benieuwd hoe het met Biscuit gaat.
Zijn haar wonden mooi genezen?
Zijn het geen nare plekken die trekken aan het gebied er omheen geworden?
Het waren zulke grote en nare wonden.
Met Biscuit gaat het fantastisch
Haar wonden zijn zo mooi genezen dat het BIN team er nog regelmatig naar zit te kijken en zij zeggen "het is dat we weten hoe het er toen uit zag, anders zouden we je verhaal gewoon niet kunnen geloven". Natuurlijk zitten er wel littekens, maar zelfs die zijn minimaal als je nagaat hoe de wonden inderdaad waren!
Ze is wel veranderd, door het moederschap en door alles wat zij mee heeft gemaakt. Ze is nog kleffer geworden
. Vervelend
. Maar verder is ze speels, lief, moedert ze nog steeds over de twee kleintjes en komt ze ook weer behoorlijk in conditie. Haar spiermassa is nog niet wat het geweest is maar we zijn op de goede weg. Ze geniet erg van haar leven en van haar kleintjes en van de tuin hier.
Kortom, het gaat heerlijk met Biscuit.
En ik moet zeggen.... Mijn gevoel ten opzichte van Biscuit is ook veranderd. Na wat wij samen hebben meegemaakt voel ik iets.... Ik kan het niet uitleggen, wat ik nog nooit eerder voor mijn honden heb gevoeld. Ik voel gigantisch veel respect voor haar. Ik voel een diepe diepe diepe innige band met haar. Ik voel een wederzijds vertrouwen dat met geen pen te beschrijven is. Ik voel zo'n diepe liefde, zo intens heb ik het nog nooit meegemaakt, ik wist niet dat het bestond. Ik ben haar zo enorm dankbaar. Voor wat zij ons geschonken heeft, 9 prachtige lieve puppies. En voor wat zij ons geleerd heeft. En voor wat zij voor ons betekent......