We hebben vandaag besloten te stoppen met BARF. We zijn ermee begonnen toen onze Beagle een half jaar oud was, en ze leek het allemaal heel goed te doen, vond het ook erg leuk, inmiddels is ze ruim een jaar. We hebben ons netjes aan alle regels gehouden van verhoudingen en wat wel en niet mag, langzaam opgebouwd etc. Vond haar echter de laatste dagen al wat slomer en was van plan daar met de dierenarts over te spreken. Nu ja, die kans kreeg ik sneller dan ik dacht want gisteravond kreeg ze opeens problemen na het eten. Bleef maar met haar poot in haar bek krabben, kokhalsen, moeilijk ademhalen. Ik heb eerst Heimlich geprobeerd maar dat leverde niets op, toen met mijn hand in haar keel gevoeld maar daar vond ik ook niets. Dus dan maar naar de dierenarts (die gelukkig een 24-uurs spoeddienst hebben). Ze hebben onder narcose met een endoscoop het stukje bot uit haar keel moeten halen, dat was versplinterd en had een paar nare punten gekregen maar er was gelukkig geen schade aangericht.
Op zich zou dit alleen voor mij geen reden zijn om te stoppen met BARF, dit was gewoon domme pech en ze had zich ook zo naar kunnen verslikken in een Barbie of een van die andere dingen waar ze op zit te knagen als ze de kans krijgt. Wat echter zorgelijker is, is dat op de röntgenfoto te zien is dat haar maag helemaal propvol met onverteerde botten zit. Ik hou bij wat ze elke dag eet, ze krijgt niet elke dag bot, en wat er nu in zit moet al van een paar weken zijn. We geven helemaal geen grote botten, vooral konijn en kwartels etc maar ook dat heeft ze dus niet weten te verteren. Die maag is loodzwaar en heel groot van al die botten die ze meesjouwt, geen wonder dat ze zo sloom was. Ik heb nu medicijnen meegekregen om te zorgen dat het wat sneller verteert en het advies om geen botten meer te geven, maar dat had ik zelf ook al bedacht. Terug naar brokken dus.
Ik plaats hieronder de röntgenfoto, zodat jullie kunnen zien hoe erg het is. Ik ben nu helemaal niet opeens anti-BARF, ik vind het idee nog steeds heel goed maar ik wil dus wel waarschuwen dat het niet bij alle honden goed gaat, en dat je daarop bedacht moet zijn. Ik zou bijna zeggen: gelukkig dat ze zich verslikt had, anders waren we er misschien veel te laat achter gekomen dat die botten onverteerd in haar maag bleven zitten en dan had ze hardstikke ziek kunnen worden.