Vandaag was het dan zover, er is weer een hoop zeesla aangespoeld en toevallig had ik nog een schoon poepzakje in mijn jas. Dus toch maar eens mee naar huis genomen.
In het vergiet zie je verse zeesla, de rest is al gedroogd in de oven.
De gedroogde zeesla heb ik gemalen in de blender. Dat valt niet mee want door de kracht van de motor gaat de zeesla omhoog tegen het deksel. Zo licht is het. Maar met een beetje creativiteit zijn het nu redelijk kleine stukjes (geen poeder).
Ik heb de honden beiden een eetlepel door de Carnibest gedaan en ze hebben het gewoon lekker opgegeten. De rest gaat morgen in de pan, als garnering bij een lekker visje voor ons. Heb op het internet nog even het e.e.a. opgezocht over de zeesla:
Ulva of te wel zeesla kan gegeten worden in salades of in soepen gebruikt worden. Ulva is erg populair in Schotland. Qua voedingswaarde is het heel gezond. Ulva bestaat voor 15% uit proteinen, 50% suiker en starch (zetmeel??), minder dan 1% vet en 11% water wanneer het gedroogd is. Verder bevat Ulva zeer veel ijzer en proteine, iodine, aluminium, manganese en nikkel. Verder vitamine A, vitamine B1, vitamine C, sodium, potassium, magnesium, calcium, soluble nitrogen, phosphorous, chloride, silicon, rubidium, strontium, barium, radium, cobalt, boron en sporen-elementen.
Het schijnt supergezond te zijn. Ook voor dieren, met name voor de vacht en voor de darmen.
Het wordt ook gebruikt om brandwonden mee te behandelen, verder wordt het toegepast door producenten van cosmetische middeltjes.