Snow, ons maltezertje van pakweg 5 en een halve kilo, heeft altijd problemen gehad met het eten van bot. Ofwel at hij ze gewoon niet, of hij kotste ze na enkele uren onverteerd weer uit (kippenvleugeltjes).
Dus geen bot meer voor hem.
Maar omdat een hond toch ook bot nodig heeft (ik gaf hem nog wel gedeeltelijk vers - Duck - en eierschaal) heb ik vanmorgen nog een poging gedaan met... een kwartelnekje. 8)
Hij heeft het eerst uitgebreid besnuffeld, zorgvuldig weer uit zijn bakje gekieperd en eerst de rest opgegeten, toen dat rare ding opnieuw besnuffeld, nog even getwijfeld en het uiteindelijk toch helemaal krakend opgepeuzeld... en het is er nog steeds ingebleven.
Yippie, hoe blij kan een mens met zoiets onnozel zijn!
Jammer dat er maar één nekje in zo'n kwartel zit, maar goed, het is een begin en ik ga toch weer voorzichtig proberen of het ook met andere botjes gaat lukken.
Ik ben benieuwd!