[Hitam]

OK, dus dat maakt niet uit, het aantal generaties. En heeft ze vooral Duitse Herders? En haar ervaringen met maagtorsies?

Ja, ze fokt Duitse Herders, ik weet niet hoe lang al.
Ze was erg verbaasd dat Gringo een maagtorsie gehad had. Zij had het nog niet meegemaakt en dacht dat het op versvlees niet voorkwam.
Nu fokt ze wel werkhondenlijnen, die hebben een iets minder diepe borstkas dan de showhondenlijnen.

[Antonia]

ik heb begrepen uit het boek van Mogens en zijn lezing van een paar maanden geleden dat het goed is voor de maagwand om zich af en toe volledig te ontvouwen. de enzymen die in de plooien zitten worden dan  ook gebruikt waardoor de maagwand gezonder en sterker blijft. vandaar dat ik overgegaan ben op 'af en toe volvreten'en vasten. een andere mening met het waarom hoor ik graag.

Uit het verhaal van Mogens in zijn boek en tijdens zijn lezing heb ik het volgende begrepen:
- een maag is een spier en een getrainde spier is sterker, het risico op maagtorsies neemt daardoor af. De maagspier kun je trainen door geregeld volledig uit te vouwen (volvreten) en daarna te vasten (inkrimpen)
- Bij volledig uitvouwen van alle plooien van de maag worden alle enzymen, ook die in de plooien zitten, benut en daardoor is de spijsvertering optimaler zegt hij eigenlijk.
Op zich zit er in dit verhaal wel een logica.

Toch zit er voor mij een hele dikke maar aan dit verhaal. Veel van onze huidige rassen zijn onder invloed van mensen tot stand gekomen en zijn inmiddels zo extreem afwijkend van het type van een wolf dat je niet meer kunt zeggen dat een hond hetzelfde is als een wolf. De werking van het spijsverteringssysteem is wel gelijk, maar dat is in mijn ogen niet het enige waar je naar moet kijken. Ook formaat en bouw van de hond spelen een rol.
Mogens zegt bijvoorbeeld dat een wolf als hij zich volledig volvreet tot zo'n 10 tot 12% van zijn lichaamsgewicht op kan. Bij mijn Ierse Wolfshond die tussen de 75 en 80 kg weegt, zou dit betekenen dat hij tot zo'n 8 kg zou kunnen dooreten. Een windhond die door zijn diepe borstkas en een wat hoger opgetrokken buik zo wie zo al een wat groter risico loopt, dergelijke hoeveelheden laten eten is wat mij betreft vragen om problemen. Daarom begin ik er met mijn honden niet aan, hoe logisch het verhaal van Mogens ook is.

[Hitam]

En ik twijfel ook nog of die rem er wel op zit bij veel honden. Ook bij Cid die 9 kilo geit opat: de geit was op. Als er meer was geweest, had hij dan doorgegeten?

Ik durf het niet aan. Niet met onze slokoppen.
Maar ik weet dat er ook honden zijn die keurig stoppen als ze vol zijn. Daarbij zou je het wel kunnen doen.

[tieneke]

Tinus zou dus een kilo of 7 naar binnen mogen slokken in een keer.
Eergisteren heeft hij 1,5 kilo lamsrib met bout op,Tara 1 kilo.
Samen met de vismaaltijd eerder op dezelfde dag zat hij op 3 kilo!
Dit is voor mij en voor hem echt het matje 

[~Joke~]

Ik begin er ook niet aan, ik zie de noodzaak er niet van in.

[Angelique]

Ik begin er ook niet aan, ik zie de noodzaak er niet van in.

Me to. Heb weinig behoefte om grenzen op te gaan zoeken die misschien ten koste kunnen gaan van mijn hond.
En dan achteraf zeggen.....experiment gelukt...hond overleden.....

[bas rouge]

Twee van mijn honden stopten op een gegeven moment. Bolke stopte bij 4.1 % van zijn lichaamsgewicht in 1 maaltijd (runderstrot) en Rein bij 3.8 % (geitenrib).  Dat valt dus erg mee.

Bij Barousse durf ik het niet aan om haar te geven tot ze zelf stopt. Maar van Rein en Bolke weet ik dat ze graag eten maar niet gefreakt zijn op hun eten en ook eten ze gewoon rustig.

Het kan bij deze beide honden ook heel goed zijn dat ze gewoon moe waren en dat ze nog wel meer opkonden maar er de noodzaak niet van in zagen om door te gaan. Ik heb ze nog nooit langer dan 24 uur niets gegeven.

[MoniqueAppels]

En ik twijfel ook nog of die rem er wel op zit bij veel honden. Ook bij Cid die 9 kilo geit opat: de geit was op. Als er meer was geweest, had hij dan doorgegeten?

Ik durf het niet aan. Niet met onze slokoppen.
Maar ik weet dat er ook honden zijn die keurig stoppen als ze vol zijn. Daarbij zou je het wel kunnen doen.

Hier idem hoor. Ik ga het niet proberen; Mogens mag hoog en laag springen

[Xada]

Wat ik ook wel gehoord heb is dat als een pup nog nooit honger heeft gekend in zijn puppytijd, hij zijn verdere leven nooit zal schrokken of teveel eten. Weet niet of dit waar is, want waarom heeft een wolf dan wel een eetrem, deze puppen zullen echt wel een keertje honger gehad hebben in hun puppytijd.

[pike]

Uit het verhaal van Mogens in zijn boek en tijdens zijn lezing heb ik het volgende begrepen:
- een maag is een spier en een getrainde spier is sterker, het risico op maagtorsies neemt daardoor af. De maagspier kun je trainen door geregeld volledig uit te vouwen (volvreten) en daarna te vasten (inkrimpen)
- Bij volledig uitvouwen van alle plooien van de maag worden alle enzymen, ook die in de plooien zitten, benut en daardoor is de spijsvertering optimaler zegt hij eigenlijk.
Op zich zit er in dit verhaal wel een logica.

Klinkt logisch. Maar op die manier kan je ook andere dingen bedenken die logisch zijn. Bijv. iets wat zich als een harmonica op- en uitvouwt heeft in mijn ogen niets weg van een spier. Spieren zitten via pezen aan het bot vast. De maag hangt tussen slokdarm en darm. Dan heeft die maag meer weg van een veer (?) die beide delen verbindt. En die veer verliest zijn rek na verloop van tijd als hij telkens wordt gespannen en ontspannen. Klinkt ook logisch niet?
Mijn mening is ook dat het niet nodig is om uit te proberen of je hond net als de wolf een eetgrens heeft en waar die dan ligt. Het is nou eenmaal geen wild dier meer maar een gedomesticeerde, moderne, vaak op model gefokte huishond. Hij is naar mijn idee niet echt gebaat met zo veel mogelijk voedsel in een keer, maar wel met zo gezond mogelijk voedsel.

[MoniqueAppels]

Klinkt logisch. Maar op die manier kan je ook andere dingen bedenken die logisch zijn. Bijv. iets wat zich als een harmonica op- en uitvouwt heeft in mijn ogen niets weg van een spier. Spieren zitten via pezen aan het bot vast. De maag hangt tussen slokdarm en darm. Dan heeft die maag meer weg van een veer (?) die beide delen verbindt. En die veer verliest zijn rek na verloop van tijd als hij telkens wordt gespannen en ontspannen. Klinkt ook logisch niet?
Mijn mening is ook dat het niet nodig is om uit te proberen of je hond net als de wolf een eetgrens heeft en waar die dan ligt. Het is nou eenmaal geen wild dier meer maar een gedomesticeerde, moderne, vaak op model gefokte huishond. Hij is naar mijn idee niet echt gebaat met zo veel mogelijk voedsel in een keer, maar wel met zo gezond mogelijk voedsel.

Applaus

[Erna]

Wat ik ook wel gehoord heb is dat als een pup nog nooit honger heeft gekend in zijn puppytijd, hij zijn verdere leven nooit zal schrokken of teveel eten. Weet niet of dit waar is, want waarom heeft een wolf dan wel een eetrem, deze puppen zullen echt wel een keertje honger gehad hebben in hun puppytijd.

Ik weet niet of dat wel opgaat hoor. Hier mogen pups zoveel eten als ze willen, ze krijgen in ieder geval zoveel eten aangeboden dat er na iedere maaltijd wat overblijft. Dat wordt uiteraard door moeders opgegeten en de pups nemen dan nog een slok melk van mams. De pups hebben dan ook in de 8 weken dat ze hier zijn nooit honger gehad en stoppen zodra ze vol zijn.

Linga van Lizzy komt hier vandaan en zou dus een rem moeten hebben maar ik geloof dat het de grootste schrokop is die ze heeft.

[Angelique]

Wat ik ook wel gehoord heb is dat als een pup nog nooit honger heeft gekend in zijn puppytijd, hij zijn verdere leven nooit zal schrokken of teveel eten. Weet niet of dit waar is, want waarom heeft een wolf dan wel een eetrem, deze puppen zullen echt wel een keertje honger gehad hebben in hun puppytijd.

Ik kan dat ook niet echt rijmen hoor. Ik heb hier nu 7 honden rondlopen die hier geboren zijn en juist diegene die niks te delen had is het grootste schrok/pak af/geef hier/op = op monstertje wat erbij loopt.

[Lizzy]

Ik denk dat de theorie van honden die nooit honger hebben gehad en wel een vreetrem hebben niet op gaat. Ik denk dat wolvenpupjes eerder honger mee zullen maken dan huishonden. En zij hebben een vreetrem en het lijkt erop dat sommige honden die niet hebben.

Hoe het met Linga zit weet ik eerlijk gezegd niet. Of zij een vreetrem heeft. En ik ga het ook niet uitproberen ook. Om o.a. wat Angelique en Pike beschrijven. Ik experimenteer niet in die mate met mijn honden. En ik zie de noodzaak totaal niet. En ik vind Pike's verhaal net zo logisch klinken. En ik vind sowieso dat Eliasen met regelmaat met twee maten meet.

En qua schrokken Erna: heb je helemaal gelijk. Linga is een klein lief groot vreselijk vreetmonster . Ze vindt alles heerlijk en eet met een snelheid . Maar inmiddels hebben we wel een reuze groot vertrouwen in onze rups gekregen. Ze 'kauwt' echt hartstikke goed. We hadden dat eigenlijk nooit verwacht, dat ze dat nog zo goed zou gaan doen. Ze 'kauwt' supersnel maar goed.

[geer]

Misschien is het eerder wel andersom? Dat honden die weten dat ze niet onbeperkt te eten hebben eerder geneigd zijn om wat te bewaren voor mindere tijden? Sophie zou denk ik wel stoppen met eten, Ted niet. Ted zou zich helemaal volvreten. Sowieso zou ik het bij Ted niet proberen, een hond die na 3 jaar nog steeds in de veronderstelling is dat niet-eetbare dingen best eetbaar zijn is denk ik ook niet zo goed in het inschatten wanneer het genoeg is met het wel-eetbare