AstridStraver schreef:
Pffffft wat een verhaal zeg!
Gelukkig staat het happy end er ook al bij als ik het lees.
Wat een groot stuk bot zeg, ik ben benieuwd wat de DA ervan zegt!
We zijn ook werkelijk onwijs dankbaar! Linga's bescherm-engel heeft een drukke dag gehad vandaag maar heeft haar werk goed gedaan! Ik ben ook benieuwd wat Frank zegt... Ik denk dat hij ook wel even slikt....
Hier had je niet veel aan kunnen doen om het te voorkomen denk ik - behalve dan het nog niet te geven aan een pup met melktandjes?
Als je de rib had 'voorgebroken' dan was het waarschijnlijk ook nog niet verteerd?
Ja, hoewel Pleunie van Syl ook geitenribben eet en zij ze dus wel heel netjes eet en kraakt en doet! Ik denk dat we misschien moeten concluderen "nooit geven aan honden die schrokken"? Want ik moet er ook niet aan denken dat er zo'n bot in de maag van mijn volwassen hond verdwijnt! Brutus en Pinkel hebben gisterenavond dezelfde ribben gegeten (maar dan stuk of 5 ribben aan elkaar). Zij kluiven ze netjes in stukjes en hebben de botten vandaag keurig verteerd. Zoals altijd. Volgens mij zit 'm het gevaar dus in 1 rib geven en in het geven aan schrokkoppen.
Ik sluit me bij eerdere schrijver(s) aan: heel goed dat jullie altijd open en eerlijk zijn, ook als je in de penarie zit omdat het een keer misgegaan is.
Dank je

! Eerlijkheid duurt het langst, zei mijn lieve moeder altijd.
Wat ik me afvraag: hoe leer je een pup (of onervaren hond) nou om echt goed te gaan knagen op zo'n bot.
Ik denk zelf dat de beste en veiligste manier is om botten te geven die zo groot zijn dat ze onmogelijk het bot in 1 keer in kunnen slikken. En dan het laatste stuk wegnemen.
Onze Borke deed het gelukkig direct zelf al goed, als was ik ook niet blij toen hij zijn eerste kippenvleugeltje op de leeftijd van ca. 8 maanden zo naar binnen slikte. Dat is toen waarschijnlijk gewoon helemaal verteerd, want daar heb ik niets van gemerkt, maar ik schrok er toen wel van.
Pinkel ook. Een keurig nette eetster. Linga is vanaf dag 1 al een schrokkop. Brutus ook, maar die kraakt alle botten tenminste!
Het nadeel is wellicht ook dat er nog niet zoveel mensen zijn die pups direct van de fokker af al zelf samengestelde voeding geven, dus dan kan je zelf ook minder leren van de ervaringen van anderen?
Ik hoop dat zo'n forum als Barfplaats een bijdrage kan leveren. We bestaan nu 2,5 jaar en dit is de derde keer dat er iets (bijna) mis gaat met botten. Overigens is het wel de 2de keer dat er iets (bijna) mis gaat met geitenribben.... Dat geeft misschien te denken.... Soms zijn deze ribben ook erg hard. En misschien voor niet-ervaren barfhonden niet aan te bevelen. Ik denk dat we onze gedachtes daar best over mogen laten gaan!