[audier]

Goh lightning...lijkt me echt verschrikkelijk om zoiets mee te maken...en wat goed van je dat je dus toch nog steeds barft....wat zal je het de eerste keren met voeren moeilijk gehad hebben inderdaad...en dat het het beste voor de hond is ben ik ook van overtuigd...maar ja...die botten hè....was jouw hond een pup? omdat je de pup die komt nu kvv gaat geven? En die gaat dan later ook niet op barf over?

Groetjes, Karin

[lightning]

nee die hond was net 18 maanden. het was een bordercollie en aangezien mijn toekomstige pup ook een border word ben ik bang om dat weer te zien omdat die er zo oplijkt dan... misschien gek maar vind het eng.... tot op heden zeg ik nee geen barf althans geen bot wil wel proberen de zachte dingen maar hoofdzaak blijft kvv.

[pike]

Ik barf nu ruim eendriekwartjaar en ik ben niet bang. Ik neem ook geen risico's, ik voer vleesbot van kleine diersoorten, daar is ook veel variatie in te krijgen. En natuurlijk er kan altijd iets mis gaan. Met alles kan dat. Maar met br.. ging er bij Pike ook vanalles mis. En mocht hem toch ooit een keer iets overkomen ten gevolge van het voer, dan weet ik dat hij in elk geval een deel van zijn leven fatsoenlijk heeft gegeten en dat hij ook heel blij was met zijn "nieuwe"  eten. Over een aantal maanden komt er een pupje bij en die gaat lekker meebarfen 

[Nynke]

Ik geef wel eens een lamsrib of een kalfsrib, maar alleen in het voorjaar, als het echt jonge dieren zijn. En ook maar heel soms en ik blijf er steeds bij.

Voor de rest voer ik grotendeels KVV.

[jon]

Ik ben een enorme angsthaas: maar dat is geen beletsel om te barfen. Wel pas ik het barfmenu aan: dwz geen grote harde botten. Ribben van lam geef ik wel en ik controleer de hardheid: zijn ze buigbaar en kan ik ze makkelijk in stukken knippen. Lhaki krijgt ze altijd in kleine stukken gehakt omdat ie er dan rustig en goed op kauwt.
Het heeft overigens wel een tijdje geduurd voor ik er achter was hoe ik het bot het beste aan kan bieden en ik geloof zeker dat dat per hond  en hier ook per botsoort verschilt. Bang ben ik eigenlijk niet meer want ik weet  langzamerhand wel wat mijn hond aan kan, maar voorzichtig blijf ik wel. En als ik twijfel vraag ik het eerst hier op BP zodat ik aan de hand van de reacties een goede afweging kan maken passend bij mij en mijn hond.

[Dian]

Ik ben ook niet bang, maar wel voorzichtig. Rakker heeft wel geitenribben gegeten, maar ik vind ze voor hem te hard, dus die krijgt hij niet meer. Er blijven genoeg zachtere botsoorten over en geit krijgt hij dan wel als spiervlees. Ik blijf wel altijd zicht houden op Rakker als hij aan het eten is.

[Inge en Bono]

Ook ik ben niet bang maar inderdaad wel voorzichtig. Ik heb hier veel gelezen en dus geleerd... (over wat wel en niet geven, hoe op te bouwen enz.)
Ik ken m'n honden en hun eetgewoonten en let op wat en hoe ik voer.
Mijn draakjes genieten enorm van hun eten, en mn name Sem is er enorm van opgeknapt en ik weet dat BARF 't beste is wat ze kunnen krijgen!  :)

[Borke]

Ik geef nog steeds geitenribben van het IC en dat blijf ik ook doen.
Lamsribben daar kan ik slecht aan komen, dus om die reden geef ik ze niet meer.
Kalfsribben vind ik vaak wat hard en ik geef ander rundvlees, dus dat geef ik niet meer, maar dat is niet naar aanleiding van de informatie van anderen.

Voor mi is er dus niets verandert, wat ik leer van de trieste verhalen van anderen, is dat het terecht is dat ik mijn honden in de gaten hou als ze eten en dat ik kritisch blijf op wat ik inkoop.

Kortom dat ik blijf doen wat ik nu ruim 3 jaar doe sinds ik begonnen ben met het voeren van botten

[biancak]

Ok, wij zijn nog niet zo heel lang bezig, paar maandjes pas. Maar ik kan wel zeggen dat ik minder problemen zie met 'echte' botten (ok, niet te hard) dan met die zogenaamd gezonde dingen die je kunt kopen.

Onze Floor en Lot (de 2 OES-en) gaven continue over als we ze eens een kauwbot van huid gaven of iets dergelijks, voortdurend kuchen als er weer eens iets aan een verhemelte bleef plakken.

Sinds kort met het echte spul: ok, bij Floor moesten we eerst aanleren dat het rustig aan moest. Dus stomweg in de gaten houden of zelf met washandjes het bot vasthouden terwijl zij erop probeerde te kauwen.
Gaat prima.

Lot heeft sindsdien veel minder overgegeven en is minder aan de schijterij. Dus tja, zolang je 't in de gaten houdt is er m.i. niks aan de hand.

[*Marga*]

Nee niet echt bang.

Maar ik kreeg de eerste keer dat ik kwam bij het ic een zak met botten mee en dacht kunnen ze lekker kluiven.
Maar waren veels te hard en van een heeft Donder zo'n last gehad dat ik ze gelijk heb weggegooid en nu krijgen ze allebei nooit geen harde botten meer.
Gister kregen ze allebei een rug van een ree , een gedeelte kon ik niet goed zien of het hard was, Ik hoorde Donder zo erg hard bijten dus dat heb ik weggehaald(gelukkig mag dat),dan gooi ik het weg, ben dan wel bang voor zijn tanden en kiezen.

Ze kunnen ook dood gaan van een flostouw of een klosje garen.
Of de nek breken als ze verkeerd neer komen.
Ik heb ook wel eens gehoord van dat er een hond is overleden van zo'n gekocht stokje om te eten, bleef plakken in zijn bek.

[Red_Hunter]

Ik ben wel gestopt met ribben, maar dat is omdat mijn hond zo'n schrokop is.
Verschillende keren gehad dat hij zo'n last had met poepen, omdat er stukken bot in zijn ontlasting zaten.
Ze krijgen nu botten van kleinere dieren en dat gaat prima.

Wel van de week gehad dat Ireen bijna stikte, ik snel in haar keel en het eruit trekken, was het een vel van de kip, die ze heel probeerde door te slikken, zo zie je dat het niet altijd aan het bot ligt end dat het toch belangrijk is dat je er altijd bij blijft.

Groetjes Trudie

[Chubby]

Met vlees en bot heb ik niet zo'n zenuwen, weet dat de katten daar inmiddels goed mee overweg kunnen en de hond die begeleid ik nog wat intensiever.

Maar gisteren hebben ze voor het eerst een hele vis gehad, daar zit ik echt met m'n neus bovenop. Hoe kan het dat wij last hebben van graatjes maar een kat of hond niet?!

[Angelique]

Met vlees en bot heb ik niet zo'n zenuwen, weet dat de katten daar inmiddels goed mee overweg kunnen en de hond die begeleid ik nog wat intensiever.

Maar gisteren hebben ze voor het eerst een hele vis gehad, daar zit ik echt met m'n neus bovenop. Hoe kan het dat wij last hebben van graatjes maar een kat of hond niet?!

Wij eten meestal geen rauwe vis en ons maagzuur is door de hoge koolhydraatopname een tik minder zuur dan die van een hond.

[Chubby]

Ik bedoelde meer het fenomeen "graatje in de keel"... Qua hardheid en vertering geloof ik graag dat dat graatje geen problemen geeft 

[Borke]

Ik bedoelde meer het fenomeen "graatje in de keel"...

Ik hoor ze er nooit over klagen, dus blijkbaar hebben ze er geen last van