[Laura2004]

Had dit topic niet eerder gezien maar kan me zowel bij de voor als tegenstanders scharen geloof ik. Tuurlijk, dood is dood en wat er dan mee gebeurt, moet iedereen zelf weten.
Ik vind het alleen krom dat hier foto's bij geplaatst worden van honden die eten tussen den kippen of wat dan ook. Zijn dit jullie eigen dieren? Dan ziet de hond deze als onderdeel van de roedel en is het 'normaal' dat hij/zij ze niet op eet! Maar wat doen ze tussen vreemde kippen? Hier duurt het iig een week of twee voor de hond nieuwe kippen accepteerd...
Maar goed, daarnaast vind ik de manier waarop dit voeren gebeurt ethisch niet kunnen. Woon je lekker buitenaf en heb je een grote schuur? Prima, laat haar daar haar gang gaan als je er lol aan beleeft. Maar zo in de nieuwbouw in je achtertuin? Ik vind het bizar! Wat als een buurkindje even uit het ram kijkt jouw tuin in en dit ziet gebeuren. Ik denk dat dat voor een kind heel traumatisch kan zijn. BARF is heel erg leuk, maar ik vind wel dat je na moet denken waar de grens ligt. Wat jij normaal vindt hoeft een ander niet normaal te vinden en aangezien we hier in NL hutje mutje op elkaar leven, moet je respect voor je medemens en woonomgeving hebben.
Ik wens je veel wijsheid toe met Jara, maar we hebben al eerder een meningsverschil gehad over het trainen en opvoeden van een jachthond, dus daar begin ik niet weer aan. Denk alleen dat je op deze manier nooit mee zal mogen doen aan een echte jacht, of je moet wat dingen verzwijgen  .

???

[Laura2004]

Ik ben echt weer verbijsterd....

Waarom zal Jara alleen mee kunnen doen met jachttrainingen/wedstrijden als hij dingen verzwijgt?

Wat is er niet ethisch aan het geven van een dood dier?

Waarom is het wel ethisch dat kinderen vlees eten en denken dat het in de supermarkt in een plastic bakje geboren wordt en niet ethisch als ze zien dat een lammetje vlees is?

En in heel veel landen zien kinderen dagelijks hoe dieren worden geslacht, en die hebben allemaal geen trauma's.

Ik ga vanavond maar een ethisch verantwoord biefstukje eten, want dat is natuurlijk geen koe geweest....

Jantina: ik wens jou ook veel wijsheid toe.

[Laura2004]

Als het hier om ethiek gaat, zou ik het begrijpelijk vinden als men zich af zou vragen:

Is het ethisch verantwoord/ rechtvaardig dat er voor onze huisdieren andere dieren moeten sterven?

Maar dan zou je ook weer de vraag kunnen stellen:

Is het ethisch verantwoord om onze carnivoor konijnenvoer te geven?

Maar dat het geven van een lammetje ethisch onverantwoord is, omdat tere kindertjes daar een trauma door zouden kunnen oplopen, tja, dan vind ik dat een beetje hypocriet, spijtig genoeg kan ik geen ander woord bedenken voor deze reacties. Want gemalen dood lam en stukken dood lam is wel ethisch verantwoord, ik probeer deze argumenten te begrijpen, maar het is te krom.

Als een kind ziet dat een hond een lammetje opeet lijkt het me een mooi moment om dat kind een realiteitslesje te geven en uit te leggen dat biefstukjes/lamskoteletjes allemaal stukjes dood dier zijn en als het kind dat zielig vindt of niet ethisch vindt dan kan dat kind beslissen vegetariër te worden of zelfs veganist en daar is niets mis mee.

Maar ik kan onmogelijk snappen waarom een stuk dood dier of gemalen dood dier aan je hond voeren wel ethisch verantwoord is en een herkenbaar dier aan je hond voeren niet ethisch verantwoord is.

Dat het schokkend kan zijn voor sommige mensen, dat begrijp ik, maar het is de realiteit en ik denk dat het helemaal niet slecht is om realistisch in het leven te staan en te beseffen dat er dagelijks dieren lijden omdat wij zo graag een onherkenbaar stukje vlees op ons bordje willen.

[Lizzy]

Ik heb 10 keer iets getikkerd en het weer weggehaald. Ik heb het al eerder geschreven. Ik vind het persoonlijk een grote schande dat kinderen vandaag de dag denken dat een karbonaat uit de supermarkt komt. En een ei uit de supermarkt komt. En kinderen vandaag de dag niet weten dat een karbonaat van een varken komt en een ei uit een kip. En niet weten dat een hond een carnivoor is. Omdat pa en ma de hond nietszeggende brokjes voert.

Dat is hoe ver wij verdwaalt zijn van de werkelijkheid.

Wat in mijn ogen weer de oorzaak is waarom consumptie dieren zo worden behandeld zoals ze worden behandeld. Nobody gives a shit, juist omdat je er nooit mee geconfronteerd wordt. Het gebeurd achter de schermen. Alles moet achter de schermen. Behalve moord en doodslagspelletjes die op de computer door kinderen worden gespeeld.....

Ik woonde als kind in een rijtjeshuis in Brabant. Maar ik had een pony bij de boer staan. En zag dus regelmatig hoe kippen en konijnen en geitjes geslacht werden. Ik ben daar geen slechter mens van geworden hoor. Het hoort erbij. Als je vlees wilt eten is DIT waar het vandaan komt. Als je een hond wilt hebben is DIT wat ie eet. Klaar. De werkelijkheid. De waarheid.

Ik ben het zat, dat de waarheid verstopt moet worden voor de zogenaamde tere kinderzieltjes. Dat maakt de wereld er geen haar beter op.

[Marchje]

Ik ben het zat, dat de waarheid verstopt moet worden voor de zogenaamde tere kinderzieltjes. Dat maakt de wereld er geen haar beter op.

Agree. Zo had ik vanochtend nog een discussie met de moeder van mijn stiefkinderen. De oudste die bij ons woont was gister in tranen, want papa ging twee hanen slachten. Dat was zielig etc etc. Moeder zei dat ze het niet had hoeven weten, trauma's en weet ik waar ze het allemaal over had. Tsja, zondag hebben we kippenpoten gegeten en daar heeft ze echt geen traan om gelaten.
Ik heb er verder maar niet meer op gereageerd, kan het haar toch niet aan het verstand brengen. Ze vindt het hier ook een horrorhuishouden omdat de honden barfen 

[Mevroi Kruim]

Helemaal 100% met Lizzy eens. Kinderen worden er echt niet slechter van als ze weten waar hun eten vandaan komt. Sterker nog, daar worden ze heel wat beter van. Dan kunnen ze voorzien van de juiste informatie zelf beslissen wat en hoe ze willen eten. Dat honden van nature dooiebeesteneters zijn en geen doodgekooktebrokjeseters lijkt me iets dat iedere hondenbezitter zou moeten weten, en daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen.

Het verhaal over de barfende jachthonden is natuurlijk kolder eerste klas. Vraag dat maar eens aan Ine met haar veelvuldig jagende barf-Labs b.v. Of aan alle andere eigenaren van barfende jachthonden.

[Leonike]

Wel of niet ethisch verantwoord, wel of niet hypocriet, daar heeft iedereen een andere mening over denk ik.

Ik ben afgelopen weekend naar de kinderboerderij geweest. Lammetjes en kleine geitjes knuffelen. Zo schattig...
Dat zit in onze genen volgens mij  ;), kleine dieren schattig vinden. Kijk maar naar puppy's en kittens. Ook al heb je niets met dieren, bijna niemand kan de aanblik van zo'n diertje weerstaan.

Toch eet ik graag een stukje lamsvlees, (nog een beetje roze van binnen graag, anders is ie al gauw te droog ).
Toch voer ik onze hond (ook Yara) zonder gewetensbezwaar lamsvlees.
Of ik haar ooit een heel lammetje zou geven? Ik weet het niet, daar ben ik heel eerlijk in.
In stukken "voelt" toch anders, hoewel ik donders goed weet dat het hetzelfde (lieve, schattige) lammetje is.
Maakt dat mij een hypocriet, jammer dan.
Als ik de filmpjes zie, hoe Jara met heel haar lijf bezig is, hoe ze nadenkt over hoe ze het moet aanpakken, hoe ze "instinctief" weet wat ze er mee moet doen, vind ik mooi om te zien.
Wat dat betreft hoop ik dat ik ooit zover kom dat ik het ook durf te voeren. (los van het feit, hoe kom ik eraan).

Verder ben ik het met Lizzy eens, het is een schande dat kinderen niet weten waar hun eten vandaan komt.
Er is een tijd geleden een onderzoek gedaan onder basisschoolkinderen uit de grote steden.  Meer dan de helft  :o van de kinderen wist niet dat melk van een koe af komt.
Daar verbaas ik me dus echt over.
Leren kinderen dat soort dingen niet meer???

[me and my boys]

hier 2 kids, die de dode lammetjes ook hebben staan te bekijken en vragen hoe of wat.....
oke toen ik ze in stukken ging hakken(de lammetjes he, niet mijn kids ) vonden ze niet zo nodig dat te zien.......geeft niet ze weten iig wel hoe of wat....

[TMG1961]

Leg een groep kinderen diverse soorten fruit, groenten, zuivel en vlees voor en een overgroot gedeelte weet amper wat wat is, nog maar te zwijgen waar het vandaan komt of hoe het gemaakt word. Ik vindt dat toch wel zorgwekkend dat veel, niet alle maar best veel kinderen helemaal geen enkele band met voeding hebben. In de grotere steden is dit erger dan op het platteland.

Mij opa slachtte vroeger de kippen thuis en als klein jongetje mocht ik meehelpen. Heb er geen trauma aan overgehouden en ben volgens mij toch vrij normaal opgegroeid.

[Martine-Tom]

Agree. Zo had ik vanochtend nog een discussie met de moeder van mijn stiefkinderen. De oudste die bij ons woont was gister in tranen, want papa ging twee hanen slachten. Dat was zielig etc etc. Moeder zei dat ze het niet had hoeven weten, trauma's en weet ik waar ze het allemaal over had. Tsja, zondag hebben we kippenpoten gegeten en daar heeft ze echt geen traan om gelaten.
Ik heb er verder maar niet meer op gereageerd, kan het haar toch niet aan het verstand brengen. Ze vindt het hier ook een horrorhuishouden omdat de honden barfen 

Ik vind het sowieso onzin, mijn vader is op het platteland opgegroeid hij heeft al jongentje al dieren de nek omgedraaid omdat ze gewond waren of aangereden of wat dan ook.
Ze gingen ook zelf jagen en aten dan hun eigen gevangen konijn/haas/fazant op.
Getraumatiseerd? 
Onzin, kinderen kunnen best veel hebben hoor, al dat overbeschermde gezeik van tegenwoordig...
Ikzelf was er wat gevoeliger voor, ik wilde het niet zien maar ik wist wel dat het gebeurde, ik heb het ook meermalen gezien dat mijn opa/oom/vader beesten de nek omdraaiden en vilden.
Tja, hoe denk je dat dat leuke biefstukje op je bord komt, spontaan uit een koe gesprongen ofzo?

Ik vind het zielig als ik het zie, omdat ik geloof dat elk levend wezen gevoel heeft en een ziel, maar als er ergens in een veld een gewond konijn ligt kijk ik liever toe hoe het uit zijn lijden verlost word dan dat ik toe moet kijken hoe het beest crepeerd...
En nee, zelf kan ik het niet, al was het gelukkig nog nooit nodig, ik hoop dat als het ooit zover komt dat ik die keus moet maken ik het wel kan want verstandelijk weet ik wel dat het het beste is.
Oh en nu ik een vleeshond heb krijgt die eventuele slachtoffers ook gewoon te eten.
Oom heeft al beloofd dat het eerstvolgende bontje wat hij gewond vind en de nek om draait bewaard voor mijn hond.

En mijn hond eet ook zijn "slachtoffers" in de tuin, in een woonwijk, met kinderen in de buurt.
Laatst was hij met een kuiken bezig toen er 2 kindjes van een jaar of 8 langsliepen, die bleven kijken en vonden het wat eng. Ik heb het rustig uitgelegd en de kinderen vonden het heel normaal, mooi ook.
Tot er zo'n hysterische moeder op ze af kwam rennen, toen bedachten ze pas dat het mss niet normaal zou zijn.

Trauma van mijn hond?
Ik denk eerder een trauma door zo'n hysterische moeder die gilt op de toppen van haar longen.

It's the way of life, gewoon uitleggen en rustig blijven.

[Esther Q]

Had dit topic niet eerder gezien maar kan me zowel bij de voor als tegenstanders scharen geloof ik. Tuurlijk, dood is dood en wat er dan mee gebeurt, moet iedereen zelf weten.
Ik vind het alleen krom dat hier foto's bij geplaatst worden van honden die eten tussen den kippen of wat dan ook. Zijn dit jullie eigen dieren? Dan ziet de hond deze als onderdeel van de roedel en is het 'normaal' dat hij/zij ze niet op eet! Maar wat doen ze tussen vreemde kippen? Hier duurt het iig een week of twee voor de hond nieuwe kippen accepteerd...
Maar goed, daarnaast vind ik de manier waarop dit voeren gebeurt ethisch niet kunnen. Woon je lekker buitenaf en heb je een grote schuur? Prima, laat haar daar haar gang gaan als je er lol aan beleeft. Maar zo in de nieuwbouw in je achtertuin? Ik vind het bizar! Wat als een buurkindje even uit het ram kijkt jouw tuin in en dit ziet gebeuren. Ik denk dat dat voor een kind heel traumatisch kan zijn. BARF is heel erg leuk, maar ik vind wel dat je na moet denken waar de grens ligt. Wat jij normaal vindt hoeft een ander niet normaal te vinden en aangezien we hier in NL hutje mutje op elkaar leven, moet je respect voor je medemens en woonomgeving hebben.
Ik wens je veel wijsheid toe met Jara, maar we hebben al eerder een meningsverschil gehad over het trainen en opvoeden van een jachthond, dus daar begin ik niet weer aan. Denk alleen dat je op deze manier nooit mee zal mogen doen aan een echte jacht, of je moet wat dingen verzwijgen  .

Wat ontzettend jammer dat je daar zo over denkt. Ik geloof helemaal niet dat kinderen uit zichzelf de realiteit als traumatisch ervaren. Dat is iets dat wij ze als volwassenen bijbrengen. Hier in Estland worden kinderen nog veel meer geconfronteerd met de cyclus van dood en leven. Toen vrienden met een klein dochtertje van 3 hier waren en ze een volwassen video opzetten waarin dieren dood gingen, zei mams dat ze het toch ooit moest leren en dat was ik helemaal met haar eens. Dus toen een grote wolf een klein hertje omlegde en mams erbij vertelde dat meneer wolf natuurlijk ook moest eten, begreep het kindje het helemaal, zonder problemen, ging daarna weer vrolijk spelen en herhaalde zelf nog een paar keer dat het jammer was voor het hertje maar dat wolf lekker gegeten had en dat dat ook belangrijk was.
Volgens mij is de balans in deze wereld oa volledig zoek doordat wij mensen niet meer opgroeien met een degelijk besef van de natuur. Hoe kan ik respect hebben voor leven en dood als ik niet leer wat leven en dood inhoudt? Ik heb dat trouwens zelf wel enigszins geleerd hoor, gelukkig, ik zat tenminste al heel jong tussen de boerderijdieren op vakanties en in het bos en de bergen en heb wel wat dingen gezien en meegemaakt.
Het is misschien een vreemd gezicht temidden van een nieuwbouwwijk, maar dat wil niet zeggen dat er iets mis is met het voeren van een lammetje in het zicht van de buren. Misschien zegt het meer over wat er mis is met het gemiddelde wel en wee in een nieuwbouwwijk-bestaan. Als je kind hiervan al over zijn toeren raakt dan zou ik eens heel goed gaan nadenken hoe dat komt en wat je daaraan kunt doen, want datzelfde kind krijgt later nog veel meer voor zijn kiezen.

[Eranthe]

Zie hier het bewijs dat Jara zich prima kan gedragen bij een weiland vol schapen en lammetjes.... we waren er gister (en minstens 3x in de week lopen we hier langs) net voorbij gelopen en ze bleef keurig naast me.
Nog even op de foto speciaal voor hier 

Ik vind helemaal niet dat jij hoeft te bewijzen dat Jara zich keurig gedraagt naar levende schapen en lammeren.
Ik zou in een soortgelijke situatie van een dood lammetje het dier ook aan mijn honden opgevoerd hebben.

[Hitam]

Ik ben het helemaal eens met Lizzy en Esther. Rationeel dus.
Maar.........ik heb niet naar de foto's gekeken. Ik heb daar moeite mee.
Het is vast heel hypocriet maar ik vind het naar om te zien.
Ik zou ook nooit dieren met de vacht er nog aan geven aan mijn honden. Gewoon omdat ik dat akelig vind. De honden vinden het vast prima maar ik zie de meerwaarde er niet van in.

[Eranthe]

Het is denk ik heel persoonlijk of iemand wel of geen prooien wil voeren. Ik voer ze zelf wel. In het begin hadden mijn kids er best moeite mee, maar na de nodige uitleg zagen hun ook in dat het meer bij honden en katten past dan brokken voeren. Nu zijn ze er zo aan gewend, dat het geen enkel probleem is. Onze kat heeft een gedeelte waar hij zijn prooien eet. Op die plaats heb ik hem vanaf het begin af aan aangeleerd om daar zijn prooien te eten. Als hij nu een prooi aanneemt dan loopt hij zelf al naar dat gedeelte toe waar hij hem nuttigt. Waar ik wel rekening mee houd is dat ik niet zomaar prooien ga voeren als we visite hebben. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen gecharmeerd is van onze manier van voeren. Ook eten de honden hier in de tuin hun prooien. Ik woon aan een speeltuin en heb er een flinke schuttingdeur voor zitten, maar een als een kind een beetje moeite doet dan kunnen ze mijn honden zien eten. Ik heb nog nooit een voorval meegemaakt, maar ik verwacht ook niet dat ze er een drama van maken. Met de nodige uitleg zullen ze er echt geen trauma aan overhouden. 

[Esther Q]

Ik ben het helemaal eens met Lizzy en Esther. Rationeel dus.
Maar.........ik heb niet naar de foto's gekeken. Ik heb daar moeite mee.
Het is vast heel hypocriet maar ik vind het naar om te zien.

Ik zie niet in wat daar hypocriet aan is. Ik sta heus ook niet te springen van blijheid bij een dood hert in het bos, maar ik neem het wel mee als het even kan om het te voeren. Met een dubbel gevoel, want ik kom ook uit een nieuwbouwwijk en zag dat soort dingen ook niet iedere dag en het is ook gewoon confronterend zo'n dood schattig mooi prachtig dier. Maar ik heb er wel wat aan, voor mijn honden. En dus zet ik me over dat gevoel heen, wat de ene dag beter lukt dan de andere (niet dat hier iedere dag een hert ligt hoor, gelukkig, maar bij wijze van spreken). En gelukkig steeds beter, want dat soort gevoelens van angst en weerzin vind ik vooral heel erg ontzettend vreselijk belemmerend in het leven, voor mezelf.