Hoi iedereen,
ik ben Herman en mijn hond heet Thor. Thor is een kaninchen teckel, reu, wordt 4 jaar in juli en weegt 7,5 kg. Thor is met de fles grootgebracht. Al snel bleek dat er problemen waren: hij verslikt zich vaak, zijn testikels zijn niet uit gedaald en ergens lijkt hij gehinderd te worden in zijn motoriek (achter). Hij kan moeilijk trappen op gaan en op de zetel springen gaat sinds kort ook niet meer. Wandelen naar de hondenweide doet hij wel met veel enthousiasme en overtuiging maar het gebeurt toch vaak dat hij voor onduidelijke rede tijdens de wandelingen halt houd.
Ook eten was een probleem. Hij at met tegenzin het aangeboden voer en de stoelgang was doorgaans te plat of te hard en soms met wat lijkt op mucus of etter. We probeerden zo kwaliteitsvol mogelijk voedsel te geven. Er was niets dat duurzaam goede resultaten opleverden. In mei van vorig jaar stapte ik over op Barf. Het resultaat is dat Thor een dikkere vacht heeft gekregen en dat hij zijn eten graag opeet. Zijn stoelgang gaat vaak goed maar diaree of te harde stoegang met mucus gebeurt nog steeds.
ik geef Thor vlees van kwaliteit voor menselijke consumptie:
120 kippenvleugels met bot
75 gram orgaanvlees
105 spiervlees
hij krijgt als orgaanvlees wat er beschikbaar is: lamshart, lamslever, lamsnieren, kippenlever, kippenmaag, kippenhart, rundslever.
Qua spiervlees krijgt hij runds stoofvlees of kippen filet.
Groenten heeft Thor nog nooit gegeten.
Nu merk ik dat Thor zijn gezondheid ondanks het voer er niet beter op lijkt te worden:
Zijn fysiek vermogen is verminderd, hij slikt heel luid wanneer hij rustig bij mij op bed ligt. De dierenarts heeft aangetoond dat zijn TSH te hoog is. Er is dus een schildklier probleem. Voor de rest staan we nog nergens. Ik wil graag weten wat er aan de hand is.
Mijn vraag is eigenlijk: wat denken juli van zijn dieet en is er mogelijk sprake van een jodium gebrek?