[Border Bandit]

Hmm, wat is dit, het ruikt wel interessant.... lik-lik-lik



Tja, en nu baas?


En na 5 kwartier viel het kwartje dat je er ook in kunt bijten! haha.



Oh, ik snap even niet waarom de laatste foto zo klein is. En die was nog wel zo grappig: de handdoek bleef in de bek van de vis hangen waardoor het net lijkt of hij zich vast wilt houden om niet opgegeten te worden.

Ik vond het een leuke ervaring en ik denk Bandit ook.

[Anne in Zweden]

En, hoe is het gegaan?

[Border Bandit]

Wat leuk dat je het vraagt!

Het is allemaal een beetje anders gelopen.
's avonds op 29 december vond jeugd het leuk om een rotje naar ons te schoppen. Ik kon hem niet meer ontwijken (en had hun ook niet gezien, anders was ik omgedraaid) en hij ontplofte 2 meter naast ons.
Bandit heeft nog 2 straten gelopen en sloeg toen helemaal dicht. Liep steeds langzamer tot hij stilstond. Wilde nog op de stoep poepen!?
Oh, wat was ik kwaad. Ik had een hond die NIET bang was voor vuurwerk en ook nog goed geoefend in de buurt van vuurwerkshows om hem voor te bereiden. En nu was het over.
Zalmkop liet hij liggen. Hij heeft veel bach-rescue druppels gehad en het enige wat hielp was smeerkaas uit een tube.
Dus daar heeft hij er 3 van op. Beetje veel. Als hij had overgegeven of diaree zou hebben gekregen, had ik het met liefde opgeruimd!
Wat moest ik anders?

Op de 31e en de 1e de wekker om 7.30 gezet en hem flink laten rennen. Het blijft een border die veel wil bewegen, dat heeft hij ook nodig om een beetje lekker in zijn vel te zitten (dus nu zeker belangrijk!!). De rest van de dag alleen voor het huis laten plassen.

Het was wel fijn dat hij zich liet afleiden met de smeerkaas. Ook met uitlaten. Knal = smeerkaas.
Zo sneu om 0.00. De angst in zijn ogen en het wild likken van de smeerkaas. Hij leek te denken: als ik me nou heel druk houd met de smeerkaas en me daarop concentreer is het misschien minder eng.
Ik ben trots op hem.
Na een half uur. Durfde hij eventjes zijn blik van de smeerkaas af te wenden om te ontdekken wat er aan de hand was. Na een paar seconden was de stress te hoog en dook hij weer op de smeerkaas.
Net of hij wilde leren ermee om te gaan.

Gelukkig werd er op 1 januari praktisch niks meer afgestoken en gedroeg Bandit zich normaal.
Het enige is, dat hij snel schrikt. Nu nog. Maar dat slijt wel weer.

Oei, wat een lang verhaal heb ik ervan gemaakt.

Hoe is het bij jou gegaan? Ik hoop dat jij prettigere ervaringen hebt met deze jaarwisseling.

[frodo quin]

Kijk dat snap ik dus niet, ik hoor heel de tijd verhalen over vuurwerk dat naar honden wordt gegooid. Wie doet dat nu, iemand expres doodsangsten laten uitstaan? Hopelijk komt hij zijn angst weer te boven.

[Anne in Zweden]

Hè bah, wat vervelend dat jullie dit hebben meegemaakt! Om woedend van te worden inderdaad, van zulke geschiftelingen! Maar wel goed dat je het met smeerkaas zo hebt kunnen ombuigen dat hij daar troost bij zocht als de spanning te groot werd. Ik hoop dat hij weer helemaal de oude wordt en de nare herinneringen snel weer vergeet.

Bij ons is alles prima gegaan, net als altijd eigenlijk. Meneer Anne en ik hebben gewoon onderuit op de bank gehangen tot middernacht, hoorden toen aan het vuurwerk dat het 00:00 uur was ("Heu? Is het al zover?" ), zijn nog 10 minuten binnengebleven bij de honden en katten, en toen die geen bijzonderheden vertoonden ivm het vuurwerk heb ik een luide kerst-cd opgezet en zijn we even de straat in gelopen om de buren een gelukkig nieuwjaar te wensen. Die staken wel vuurwerk af, maar dat duurde gelukkig geen eeuwen. Na een minuut of 10 weer naar binnen, honden waren nog steeds zichzelf, katten kwamen ook weer uit hun holletjes gekropen, en toen was de jaarwisseling wat ons betreft achter de rug. Heerlijk zo, geen verplichtingen, alleen lekker lui op de bank hangen.

[Parelridder]

Het is allemaal een beetje anders gelopen.
's avonds op 29 december vond jeugd het leuk om een rotje naar ons te schoppen. Ik kon hem niet meer ontwijken (en had hun ook niet gezien, anders was ik omgedraaid) en hij ontplofte 2 meter naast ons.
Bandit heeft nog 2 straten gelopen en sloeg toen helemaal dicht. Liep steeds langzamer tot hij stilstond. Wilde nog op de stoep poepen!?
Oh, wat was ik kwaad. Ik had een hond die NIET bang was voor vuurwerk en ook nog goed geoefend in de buurt van vuurwerkshows om hem voor te bereiden. En nu was het over.
Zalmkop liet hij liggen. Hij heeft veel bach-rescue druppels gehad en het enige wat hielp was smeerkaas uit een tube.
Dus daar heeft hij er 3 van op. Beetje veel. Als hij had overgegeven of diaree zou hebben gekregen, had ik het met liefde opgeruimd!
Wat moest ik anders?

Oh wat een afschuwelijke ervaring!!
Ik word zoooooooooo kwaad van dit soort gedrag: een ander 'voor de lol' doodsangst bezorgen.

Dikke complimenten hoe je het zo snel allemaal hebt weten te handelen, ondanks je eigen schrik en kwaadheid! Oef, wat zul jij koken van woede, je maatje zo te zien door zo'n rot 'grap'...
Ik zou v/a feb. (dan heb je een periode met weinig knallen vanuit vuurwerk en onweer) met veel beleid gaan trainen op het opnieuw leuk/normaal maken van knallen, in alle soorten (maar klein beginnend uiteraard). Hopelijk kun je het dan in de kiem smoren, zonder dat hij kans heeft het al te zeer te gaan veralgemeniseren met allerhande andere knallen. Misschien heb je hier ook nog wat aan: http://www.moniquebladder.nl/vuurwerkangst-nu/ (incl. div. vuurwerkgeluiden: gratis cd!)

[Border Bandit]

Zo, het heeft eventjes geduurd, maar daar ben ik weer........

Bedankt voor jullie lieve berichtjes en steun!!

In mijn geval denk ik niet dat die jongens expres het rotje naar mij hebben geschopt. Op die leeftijd zijn ze alleen met zichzelf bezig en hebben er geen benul van dat er nog andere weggebruikers zijn en wat de gevolgen voor hun kunnen zijn.
Ik kon me niet helemaal beheersen en riep: klootzakken!! Ik heb hier een hond.
Ze keken me verbaast aan, zo van: waar komt jouw reactie nou vandaan??

Nou ja, helaas kan ik dat rotje niet meer terugdraaien en moet dealen met de situatie zoals hij nu is.

Bandit gedraagt zich goed hoor. Hij is alleen nog íets schrikkeriger, maar herstelt zich daarna weer snel. Super hondje!!
Ik merkte dat het nog niet helemaal goed is, toen maandag het luchtalarm af ging. Hij lag in de kamer en ik was ergens anders bezig. Ik hoorde hem opschrikken toen het alarm begon. Niet gereageerd. Na een paar seconde hoor ik zijn voetstapjes aankomen. Nog steeds niet gereageerd. Toen hij een paar keer piepte, heb ik hem toch maar aandacht gegeven en ben heel blij gaan spelen. Hij leek meteen het alarm niet meer te horen.

Anne uit Duitsland, wat tof dat jouw dieren zo rustig blijven!! Heerlijk lijkt me dat! En je hebt ze ook goed in de gaten gehouden en gezorgd voor afleidende muziek toen je heel eventjes weg ging.

Parelridder, dank je wel voor je lieve woorden( ) en de tip op de site van Monique Bladder! Die ga ik eens nader bestuderen.
Ik heb nog een vuurwerk CD van 10 jaar geleden, daar kan ik ook mee oefenen. Maar inderdaad, wat je schrijft, eerst even wachten tot Bandit helemaal is bekomen en weer 'zichzelf' is en dan langzaam oefenen. Ik baalde inderdaad goed met oud-jaar, Bandit is NOOIT bang geweest en nou heb je een hoopje ellende op de grond liggen.