Pap is vies. En ongezond. En je ziet inderdaad juist pups in de pap zwemmen en kruipen maar dat komt door iets heel anders, heeft niks met stress te maken, pups weten gewoon niet wat ze met pap moeten. Dat moeten ze leren eten. In tegenstelling tot vlees. En vaak krijgen pups pap als ze nog veel te jong zijn. Dus twee totaal andere redenen om over mekaar heen te kruipen: A)ze zijn te jong voor dit voer en B)ze weten niet wat ze met pap aan moeten.
Ik zou liever zien dat fokkers hun pups tot 4 weken melk geven en pas op 4 weken vast voer en dan vlees. Niks stress en over mekaar heen denderen. Gewoon eten.
En verder: eten is voor de meeste honden een moment van "OMG!". En dat is al als ze pups zijn. Voor de honden (lees pups) voor wie eten ZO belangrijk is: die willen echt nie uit 1 bakkie eten want die denken dat ze misschien wel eens achtergesteld kunnen worden. Wie weet heeft een broertje wel iets anders. Of meer. Deze puppy's forceren uit 1 eigen bakje te blijven eten brengt in mijn ogen meer stress met zich mee dan gewoon een paar troggen op de grond zetten, genoeg eten erop (belangrijk!) en ze gewoon lekker hun gang laten gaan. En pups voor wie eten al niet echt belangrijk is, daar maakt het geen bal voor uit of je die uit een bakje of trog te eten geeft, eten geeft hen van nature al niet de stress die sommige andere hondjes in aanleg al wel hebben.
Voorbeeld: ik heb vanaf 10 dagen de pups moeten flessen. Fritzi dronk in 1 teug de fles leeg. En die moest ik echt van die speen aftrekken (bij wijze van he, bij wijze van). Frou Frou was een miep. Die spuugde de speen uit, die dronk op de dooie akkertje en vond het vaak bleh. Op 4 weken gingen ze op vast voedsel. Fritzi had de tijd van haar leven, ze vond alles even geweldig en lekker.
Dit is Frou Frou. Die nam ik vaak met een bakje even apart. Kijk, en die deed zo, ze had stukjes in jaar eten
En ze spuugde het uit he! En het was een stukje bot. Echt, een bijna dood ervaring voor smurfje

. Nu zijn ze volwassen. En het is dat er veel concurrentie is. Als Frou niet eet, liggen er 3 andere op de loer om haar deel op te eten (die kans krijgen ze natuurlijk niet). Dus ze eet alles netjes op. Maar zou Frou "enig kind" zijn geweest, weet ik zeker dat het een zeikerd zou zijn geworden. Dat is in aanleg gewoon al aanwezig.
En ach, wat is stress... het viel wel mee hoor, sowieso.
(dit was geen pap, dit was geitenmelk met ei).