Vanochtend hoorden mijn man en ik een ontzettend doordringende gil van Rico. Hij bleek niet meer op z'n achterpootjes te kunnen staan . Hoe of wat dat weten we niet en we gaan ook niet gissen. Toen ik hem op tilde liet hij z'n urine lopen en hebben we de DA gebeld. Moest gelijk aan teckelverlamming denken, maar even later leek of hij zijn rechterachterpootje had verzwikt. Toch naar de dienstdoende DA en die gaf aan dat Rico op bepaalde prikkels niet reageerde. Volgens haar wel de symptomen van teckelverlamming. :'(Hij heeft alleen een spuit gekregen en we moeten morgen naar onze eigen DA. Maar als de diagnose van de vervanger klopt dan maken een afspraak met dr. Aharon in Noorden, want wij laten het hier natuurlijk niet bij zitten. Hij is zo blij en fit verder en hij heeft het dubbel en dwars verdiend.
Anton heeft net zijn laptop en werk opgehaald, want die blijft morgenochtend thuis bij hem en Bowy omdat ik moet werken. Bowy laat hem met rust, maar houdt hem wel continu in de gaten.
Ik hoop zo dat het allemaal goed met hem komt, want hij heeft zo ontzettend veel meegemaakt. Maar hij is een kanjer en is er steeds weer bovenop gekomen en dat moeten we nu ook maar weer vasthouden.