er is net een mirakel gebeurd!
sien kreeg haar kuikentje voor het slapen gaan, en toen ik het bordje met het kuiken voor morgen weer terug in de koelkast wilde zetten, piepte ot als een vogeltje.
ik liet haar zien dat er geen lamshart op lag, maar kuikentjes.
ze was erg geinteresseerd, en pakte zelfs een kuikentje van het bord!
ze wist ineens precies dat het eten was, en ging ermee aan de haal.
eerst veel likken en een beetje rondgooien (lees: over mn hele vloer uitsmeren), maar toch begon ze na een tijdje eraan te knagen.
ze heeft bijna het hele kuikentje opgegeten.
sien zat heel netjes te wachten in een hoekje totdat otje klaar was, en ze keek er heel vertederend bij.
ik voelde me helemaal trots en emo ervan. moedergevoelens?
maar ik denk dat ik me minder zorgen hoef te maken over ot en barfen.
ik denk dat ze strax gelijk met sien volledig op de barf kan.
ik ben zo blij!!
ik heb er een filmpjes van gemaakt, kwaliteit is niet zo denderend, maar het is op zich wel te zien als het goed is.
FILMPJE