Muis (oudere kat, inmiddels overleden) mauwde soms ook midden in de nacht zonder een duidelijke aanleiding. Zij bleek echter doof te zijn. De (toenmalige) dierenarts opperde wel rustgevende middelen, maar dat vond ik onzin voor een kat die alleen maar wat miauwde. We werden er wel eens wakker van, maar echt storend hebben we het nooit gevonden. We accepteerden het als iets wat bij de kat hoorde. Door haar doofheid mauwde ze nu eenmaal erg hard, daar viel niet veel aan te veranderen. Ze had er zelf ook totaal geen last van.
Molina (oudere hond, ook overleden) heeft een periode gehad dat ze 's nachts begon te blaffen. Soms wilde ze dan naar buiten, maar vaak leek ze geen idee te hebben waar je voor naar beneden kwam. Bij haar heeft het goed geholpen om haar mee naar boven te nemen. Dat mocht ze altijd al, maar ze deed het niet uit zichzelf. Alleen op het laatst, toen ze al erg ziek was, was dat niet meer genoeg en moesten we een lampje aanlaten 's nachts. Bij haar was het denk ik een combinatie van ouderdom/dementie en slechter zien waadoor ze 's nachts verward was.
Hopelijk vind je voor jouw kat ook de oplossing voor het nachtelijk miauwen en anders zal je er denk ik toch mee moeten leren leven. Misschien kan je de kat ergens laten slapen waar je het niet zo hoort (wel een prettige plek natuurlijk) en anders zijn oordopjes misschien een optie.
Je nachtrust is wel erg belangrijk dus het zou fijn zijn als je een oplossing vind waar jij én je kat tevreden mee kunnen zijn.