Hoi allemaal,
Ik wil even iets voorleggen.
Kita, de herder van mijn ouders (9 jaar) heeft een flinke knobbel bij haar tepel zitten. We denken aan een melkkliertumor. Mijn moeder & ik willen volgende week langs de dierenarts gaan, maar ik weet eerlijk gezegd niet wat ik daar nou precies mee wil bereiken...
Even ter uitleg: een aantal weken geleden is de hond van mijn schoonouders overleden aan haar melkkliertumoren. Volgens de dierenarts was het goedaardig en de hond werd geopereerd. Ze hebben alles in één keer weggehaald, zo erg dat ze haar poten niet meer normaal uit elkaar kon doen. Maar na terugkomst werd de hond alsmaar zieker en takelde zo ontzettend af Vier weken na de operatie stortte ze in en het bleek toch een kwaadaardige tumor te zijn geweest die zich al had verspreid over haar lichaam. Al met al zijn we er allemaal vreselijk ondersteboven van, vooral omdat haar laatste weken zo vreselijk zijn geweest...
Ik heb over dit alles veel nagedacht en besloten dat ik liever heb dat een hond een paar rustige & leuke laatste maanden/ jaartjes heeft, i.p.v. dat ik probeer om haar langer bij me te houden met allerlei ingrepen. Misschien klinkt het raar of cru, maar dat is nu eenmaal hoe ik erover ben gaan denken.
Dus nu kunnen we in elk geval naar de dierenarts gaan om te bekijken of het inderdaad een melkkliertumor betreft. Maar wat dan?
Of het nu goed of kwaadaardig is, dat maakt mij niet uit aangezien ik sowieso NIET in haar wil laten snijden. Maar ik vraag me steeds af of er niet iets is wat ik over het hoofd zie. Zijn er bijvoorbeeld nog andere optie's? Volgens mijn vriend (die regelmatig met tumoren e.d. te maken heeft bij zijn studie) zijn er genoeg honden die gewoon nog een paar laatste goede jaren hebben met kanker. Dus wat dan? Het gewoon laten voor wat het is?
Mijn mening is trouwens van doorslaggevend belang, aangezien Kita in eerste instantie mijn hondje was & dat ook altijd een beetje is gebleven (ze is bij mijn ouders gebleven toen ik op kamers ging en daarna wilden ze haar niet meer kwijt aangezien ze zo gehecht aan haar waren ). Maar ik vind het allemaal erg moeilijk. Wat is jullie mening? Nog ideeën, tips, etc.? Ik hoor het graag.
Groetjes,
Cynthia