Ik ben geen ik meer maar een wij
Vandaag is het precies 12 weken oud en uitgerekend op 7 oktober ( mijn eerste berekening was het 4 oktober )
Ik ben super blij en kan niet wachten tot ik mijn minie mensje kan ontmoeten, de eerste foto shoot was een groot succes
Echt een natuur talent met netje recht in de camara kijken en zelf nog even showen hoe groot het wel niet al was door zich uit te rekken
Minie alien meld zich
Minie alien met minie wip neusje
Met mij gaat het wel goed het enige waar ik tot nu toe last van heb is, vermoeidheid, borsten die groeien naar een maat die beangstigend is, ruik alles super goed ( ik heb medenlijden met honden ), banden pijn en huilen om niks ( haku moet me minstens 1 keer per dag trosten voor het kijken naar dingen zo als een meisje dat paard rijd of een hond die een kunstje doet )
Mijn schoonmoeder is totaal los geslagen en druk bezich een garderobe bij elkaar te shoppen voor haar laaaaaaaaaaaaang verwachte en exstrem gewilde klein kind
Mijn vriend word dit jaar 40 en hij is enigst kind dus hij heeft zijn ouders heel lang laten wachten
Veder is bij mijn vriend de oervader ontsprongen en komt hij constant met feitje over de baby en verklaringen voor de pijnen die ik voel, ook moet ik altijd eerst zeggen niks mis met de baby als ik klag over buikpijn door banden pijn of last van mijn darmen
Veder gaat hij graag mee naar dingen zo als de 9 maanden beurs ( waar we achteraf beiden geen zak aan vonden ) en is al helemaal voor dingen zo als wasbare luiers, minstens 2 jaar borstvoeding en de co-sleeper
En haku weet het nog niet echt maar gezien het feit dat hij nog steeds de kleinste kindjes het leukst vind word dit een droom die uit komt voor hem