Met mijn depressie en burn-out wil het nog niet zo vlotten. Manlief stelde voor dat ik er eens een paar dagen tussenuit ging. Even niets, even geen verplichtingen. Even alleen zijn, met Nelson. Het was heerlijk. En ik ben manlief zo dankbaar dat hij me alle ruimte en tijd geeft om te herstellen.
Hieronder wat plaatjes. We hebben prachtig gewandeld.
Ik ben trouwens op zoek naar een ander tuig voor Nelson, want hij loopt tegenwoordig keurig aan de riem dus die U-lead is eigenlijk niet meer nodig. Ik wil liever iets stevigers wat beter op zijn plaats blijft zitten, deze draait nogal eens. Iemand een suggestie?
Met Nelson gaat het fantastisch. Hij heeft vrijwel geen jeuk en hij heeft ontzettend veel conditie. Hij ziet er goed uit en hij voelt zich ook duidelijk heel erg goed. En goh wat ben ik toch gek met die hond. Het is echt mijn maatje, mijn soulmate.