Honden vanmorgen eten geven. Lita haar eten was nog niet helemaal ontdooit, dus die kreeg alleen een deel.
Terwijl de honden zitten te eten, haal ik de rest van Lita haar eten op. Kom ik terug zit roeska raar te doen.
Kokhalsen, overgeven en uiteindelijk ook met haar poten proberen wat uit haar bek te halen. Tja en dan heb je een hond die en heel beschermend is ten opzichte van eten en niet houd van gefriemel aan haar bek/lijf.
Ondertussen kunnen zien dat ze wat aan haar verhelmelte heeft zitten en kan ze normaal ademen. Maar even aanzien of ze zichzelf kan redden. Nog meer overgeven en het gebruik van de poten wordt nu te hard en haalt zich nu ook open.
Muilkorf om, hond in houdgreep, lepel door de korf heen en proberen de boel los te halen. Wat dus niet wil, roeska blijft te veel bewegen. DA gebeld en met spoed na de DA voor een narcose.
Onderweg zat al het verkeer natuurlijk tegen en roeska maar hardhandig met haar poten bezig.
Bij DA roeska weer in de houdgreep voor narcose. Valt roeska op schoot in slaap. Ik kan net optijd mijn been weghalen, want op dat moment geeft ze de rest van haar eten over. Roeska onderste boven hangen en schoonmaken, omdat ze door de narcose al niet meer kan slikken.
Er bleek een stukje rib van een geitbokje vast te zitten, van de linker naar de rechterkant tussen de kiezen van haar bovenkaak.
Nu ze toch onder narcose lag is meteen haal slechte tand verwijderd en de andere 2 die ook los bleken te zitten ook.
Ook meteen glucose metingen gedaan ivm suikerziekte. 21 door de stress voor de verwijdering van het stukje bot. Maarja wel al haar eten over gegeven en wel al insuline gehad, een uur later zat ze al op 12. Gelukkig kon ze vrij rap weer eten, anders had ze ook nog suikers toegedient moeten hebben en hadden we ook nog een hoop gedoe gehad om haar weer stabiel te kunnen krijgen.
De rest van de dag met havikogen haar in de gaten houden en weer testen, just in case.
Soms wou ik wel dat roeska wat hanteerbaarder was, het had een spoedje DA gescheeld. Morgen naar de DA om de de rekening te betalen, nog maar even niet over na denken.
Ondanks dat ik op mijzelf zat te mopperen dat ik eventjes was weg gelopen (wat ik normaal nooit doe) tijdens het eten van de honden, had ik dit nooit kunnen voorkomen.
Maarja het geeft maar weer aan dat het anders altijd goed kan gaan en 1x fout. Er dus altijd bij blijven ook al kun je er niks tegen doen.
Al met al was dit mij het ochtendje wel, pfff