Wij hebben onze Laika met een maand of 8-9, nog voor de eerste loopsheid, laten castreren, omdat we al twee intacte reuen hadden en we in de periode dat ze loops zou worden in een hotelkamer of onze camper zouden wonen (ivm verhuizing van Spanje naar Duitsland). Aangezien we toch geen fokplannen hadden, hebben we voor castratie gekozen. Ze heeft er totaal geen last van, is niet incontinent geworden en heeft geen vachtproblemen gekregen. Wel is ze een stukje groter geworden dan haar mama, volgens haar voormalige baasjes (Laika is een herplaatser). Maar dat is geen ramp, wat ons betreft. Hoe meer boxer, hoe beter!
Toch zou ik er een volgende keer niet voor kiezen zo vroeg te castreren. Wat Fenixjuh zegt, lekker nog even de natuur z'n gang laten gaan. En ik zou zeker niet castreren enkel en alleen omdat de dierenarts dat zegt. Als je geen intacte reuen hebt rondlopen, of je hebt de mogelijkheid die van je teefje te scheiden tijdens de loopsheid, dan is niet-castreren net zo goed een optie. Het baarmoederontstekings- en kankerargument speelt natuurlijk een rol, maar als je alle mogelijke aandoeningen en ziektes die een hond in zijn leven kan oplopen wilt elimineren, kun je beter geen hond nemen. Het blijft een levend wezen, met alle risico's van dien.