[Esther Q]

Hoe belangrijk/nodig is het, denk jij, dat er nieuw bloed in jouw ras wordt gekruist? En waarom/waarom niet.

[Lizzy]

In mijn ras? Ik denk niet dat het nodig is. Ik denk (maar ik weet dat helaas niet zeker) dat wij genoeg founders hebben. We hebben ook verspreid over de wereld nog genoeg weinig/geen verwante honden. Dat is wat ik denk he, het zou in kaart gebracht moeten worden. En ons ras moet wereldwijd wel goed gemanaged gaan worden. En dat is nu niet het geval. Dus wie weet, moeten wij over zeg 10 jaar ook uit gaan kruisen met een ander ras. Overigens hebben wij een ander ras ingekruist. De afstammelingen hiervan zijn in mijn ogen niet gezonder dan de "echte" dalmaat (en niet alleen in mijn ogen).

Ik denk eigenlijk dat je een goed inzicht moet hebben van je ras, wereldwijd. Alles in een database moet proppen. Moet weten wie je founders zijn en dus weten hoeveel je er hebt. Aan de hand daarvan kun je eenvoudig zeggen "OK, we zitten al op het maximale van ons inteelt, er moet nieuw vers bloed in". Aan de hand daarvan kun je ook een berekening los laten op hoe je je ras moet fokken om verhoging van inteelt zoveel mogelijk tegen te gaan. En aan de hand daarvan weet je ook wanneer in tijd je stuk gaat lopen en wel in moet kruisen. En met dat je dat binnenhaalt (een ander ras), moet je (volgens mij) wel weten dat dit ook niet een soort van probleemloze exercitie is want als je een nieuw ras inkruist, zijn je problemen in mijn ogen heus niet als sneeuw voor de zon verdwenen. Je haalt met een nieuw ras ook nieuwe problemen binnen. Maar goed, je lost je inteelt probleem op, dat wel. En dat zou je dan in een computer model moeten gooien en moeten kijken hoeveel nieuwe honden je in moet kruisen om weer op een fatsoenlijk peil te komen en van daaruit weer verder moeten gaan. En fokkers moeten dat samen doen. Ja, droom verder.

Een beetje stuurloos blind maar wat in gaan zitten kruisen is in mijn ogen niet de manier om met rashonden om te gaan. Het gaat in mijn ogen ook niet werken en niet helpen. Men denkt alle problemen daar mee op te lossen maar ik geloof daar dus niet in. Ik ken echt zat kruisingen die exact even veel gezondheidsissues hebben dan de rashond. Je lost er zeker iets mee op hoor, dat ontken ik ook niet. Je lost er inteelt depressies mee op, je lost er inteelt gerelateerde problemen mee op, maar als je een Labrador met een Golden Retriever kruist, ben je heus niet in 1 klap van alle skelet, huidproblemen en bepaalde soorten kanker af. Om maar eens een mooi voorbeeld te noemen.

[Esther Q]

Mja, een goed overzicht, samen doen, en op rasniveau fokbeslissingen nemen die de genenpool zo groot mogelijk houdt, dat is een utopie... Ik ga dat niet meer meemaken in mijn leven

Kun je gokken hoeveel founders de dalmaat heeft?

Overigens hebben wij een ander ras ingekruist. De afstammelingen hiervan zijn in mijn ogen niet gezonder dan de "echte" dalmaat (en niet alleen in mijn ogen).

Dat zit mij dus heel erg af te vragen, schiet je er per definitie iets mee op, qua gezondheid? Ik denk het idd niet, het kan wel, maar is zeker niet persé zo.

[Lizzy]

Mja, een goed overzicht, samen doen, en op rasniveau fokbeslissingen nemen die de genenpool zo groot mogelijk houdt, dat is een utopie... Ik ga dat niet meer meemaken in mijn leven

Ik weet het niet. Ik krijg zelf het gevoel dat veel fokkers toch wel het gevoel krijgen dat er iets moet gebeuren.

Kun je gokken hoeveel founders de dalmaat heeft?

Nee. Nou, gokken kan altijd natuurlijk. Maar ik denk dat het er eerder 50 a 75 zijn dan 5 a 10. We hebben wel twee (enorme) bottlenecks. Een na de oorlog (zoals de meeste rassen) en een ergens rond 1970.

Dat zit mij dus heel erg af te vragen, schiet je er per definitie iets mee op, qua gezondheid? Ik denk het idd niet, het kan wel, maar is zeker niet persé zo.

Mjah, voor inteelt gerelateerde problemen wel. Als je een hond hebt waarbij het COI 55% is: dan is het onmogelijk om hier mee door te gaan. Toch denk ik eigenlijk dat de vraag naar dit soort rassen ZO laag is dat het ras gedoemd is om uit te sterven. En dat moet dan maar. Er zijn ook rassen waarbij je genenpoel heel klein is EN waarbij ze geen ruimte hebben om te selecteren op, ik zeg maar even wat "grotere schedels". Dan moet je ook. Maar als ik eerlijk ben denk ik dat het "het lost alles op" enorm overschat wordt, inkruisen van andere rassen. En was ik vroeger (nog maar kort geleden eigenlijk) nog van het idee dat je vooral moest streven naar een laag COI, ben ik inmiddels wel iets genuanceerder gaan denken en denk ik zelfs dat als iedereen gaat "outcrossen" binnen een ras, je binnen no time (echt heel snel) alle honden aan elkaar verwant hebt. En dan kun je pas echt geen kant meer op. Ik denk dus eigenlijk dat het mild lijnteelt doen en outcrossen wanneer nodig een betere oplossing is dan alleen maar outcrossen. Denk overigens verder dat er met veeeeeeeeeeeeeeeeeel te weinig exemplaren binnen een ras gefokt wordt en ik denk ook dat we veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te streng selecteren en uitsluiten.

[Esther Q]

Ik heb diezelfde conclusie getrokken, dat telkens outcrossen al snel het einde zal betekenen. En dat er idd met veel te weinig honden gefokt wordt, en te veel met dezelfde. En uitsluiten gebeurt oa op basis van een heel erg beperkt beeld. Voorbeeld, in Finland wordt er verplicht getest, daar kan ik aan bepaalde info komen, in NL wordt niet verplicht getest, en daardoor soms ook helemaal niet en dan lijkt alles spik en span, maar niets is minder waar natuurlijk. En vandaar mijn idee, op dit moment weet je nauwelijks wat je doet, er mist overzicht, er missen gegevens, er is geen openheid, soms zelfs geen eerlijkheid. Met een ander ras inkruisen, weet je net zo min wat je doet, maar ten minste is de kans dat er iets heel erg mis gaat kleiner. Veel kleiner dan met een combinatie van lage coi binnen het ras. Bij de hollandse herder is er eigenlijk een erg goede situatie omdat er drie variëteiten zijn. Zou je zo nu en dan tussen die variëteiten verstandig kruisen dan kun je volgens mij nog heel lang voort. Mja, het is sinds kort wel mogelijk, maar er is veel te weinig interesse in en sommige van die kruisingen zijn in de ene of de andere variëteit weer niet toegestaan, waardoor er niet optimaal gebruik wordt gemaakt van de gunstige effecten. En dat heeft volgens mij puur te maken met een angst voor verlies van type. Zolang dat belangrijker wordt gevonden dan 'gezondheid' (brede genenpool, vaak combinaties van lage verwantschap etc.) blijft elk ras op die muur afstevenen.

[Lizzy]

Ik heb diezelfde conclusie getrokken, dat telkens outcrossen al snel het einde zal betekenen. En dat er idd met veel te weinig honden gefokt wordt, en te veel met dezelfde. En uitsluiten gebeurt oa op basis van een heel erg beperkt beeld. Voorbeeld, in Finland wordt er verplicht getest, daar kan ik aan bepaalde info komen, in NL wordt niet verplicht getest, en daardoor soms ook helemaal niet en dan lijkt alles spik en span, maar niets is minder waar natuurlijk. En vandaar mijn idee, op dit moment weet je nauwelijks wat je doet, er mist overzicht, er missen gegevens, er is geen openheid, soms zelfs geen eerlijkheid. Met een ander ras inkruisen, weet je net zo min wat je doet, maar ten minste is de kans dat er iets heel erg mis gaat kleiner. Veel kleiner dan met een combinatie van lage coi binnen het ras. Bij de hollandse herder is er eigenlijk een erg goede situatie omdat er drie variëteiten zijn. Zou je zo nu en dan tussen die variëteiten verstandig kruisen dan kun je volgens mij nog heel lang voort. Mja, het is sinds kort wel mogelijk, maar er is veel te weinig interesse in en sommige van die kruisingen zijn in de ene of de andere variëteit weer niet toegestaan, waardoor er niet optimaal gebruik wordt gemaakt van de gunstige effecten. En dat heeft volgens mij puur te maken met een angst voor verlies van type. Zolang dat belangrijker wordt gevonden dan 'gezondheid' (brede genenpool, vaak combinaties van lage verwantschap etc.) blijft elk ras op die muur afstevenen.

Welke 3 zijn dat dan?

[Esther Q]

De langhaar, korthaar en ruwhaar.

[Lizzy]

De langhaar, korthaar en ruwhaar.

Oh zo. Echt geen verstand van herders
Tja, dan is het een eitje natuurlijk. Snap niet dat daar niet veel vaker tussen wordt gekruist. Bij de Dalmaat is dat toch wat lastigers. Niks in de buurt verwant.....

[Erna]

Nou, gokken kan altijd natuurlijk. Maar ik denk dat het er eerder 50 a 75 zijn dan 5 a 10. We hebben wel twee (enorme) bottlenecks. Een na de oorlog (zoals de meeste rassen) en een ergens rond 1970.

Wat wel een pre is geweest voor ons ras is dat men na de oorlog het land is door gekruist op zoek naar honden die op de Dalmatische Hond leken en die hebben aangekeurd en voor de fokkerij hebben gebruikt. Daarmee hebben ze het aantal founders iets verhoogd. Daarnaast is Nederland in ieder geval een land geweest waarin buitenlandse dekreuen voorrang kregen op eigen gefokte reuen ( is nog steeds wel aan de orde). Ondanks dat we maar een klein land zijn hebben ze door de jaren heen wel altijd gebruikt gemaakt van de mogelijkheden om te reizen en te importeren.

[TessaThomas]

Oh zo. Echt geen verstand van herders
Tja, dan is het een eitje natuurlijk. Snap niet dat daar niet veel vaker tussen wordt gekruist. Bij de Dalmaat is dat toch wat lastigers. Niks in de buurt verwant.....

Bij de DH is het zelfs zo krom dat er uit 2 stokharen (kortharen met onderwol) ook een lang stokhaar geboren kan worden als beide ouders dragers van langhaar zijn. En die langhaar uit 2 kortharen moet je laten dekken door een langhaar als ze aangekeurd zijn. Je hebt dus even grof gezegd 4 varianten. Showlijn in korthaar en langhaar en werklijn in korthaar en langhaar. Werk en showlijn mag je wel kruisen, maar dat moet je als fokker willen (ligt vaak mijlen ver uit elkaar), langhaar en korthaar niet.

Stom toch?

[Lizzy]

Bij de DH is het zelfs zo krom dat er uit 2 stokharen (kortharen met onderwol) ook een lang stokhaar geboren kan worden als beide ouders dragers van langhaar zijn. En die langhaar uit 2 kortharen moet je laten dekken door een langhaar als ze aangekeurd zijn. Je hebt dus even grof gezegd 4 varianten. Showlijn in korthaar en langhaar en werklijn in korthaar en langhaar. Werk en showlijn mag je wel kruisen, maar dat moet je als fokker willen (ligt vaak mijlen ver uit elkaar), langhaar en korthaar niet.

Stom toch?

Ja, stom.......