Loop ik net met Nelson in het bos, zie ik in de verte een man tegemoed komen. Nelson loopt zo'n tien meter voor me.
Ik zie die man lachen naar Nelson, die hem netjes negeert en voorbij loopt (ik trots, doet hij niet vaak).
Zodra de man mij passeren wil zegt hij, breed lachend: 'mevrouw, uw hond heeft wat in zijn bek. Het ziet er een beetje... Tja... Bijzonder uit', en loopt lachend verder.
Ik roep Nelson en meneer komt vrolijk aanrennen met een gebruikte condoom uit zijn bek bungelend.