[labranwk]

Op internet kwam ik een filmpje tegen van een groep honden die werden gevoerd door een persoon. Omdat het filmpje "konijn eten" betrof wilde ik het wel zien. Maar, de honden kregen allemaal een stuk toegeworpen en stonden dus in de chaos van de groep, daarnaast stond de (eigenaar?) persoon voer uit een ton naar de honden te gooien. Het gevolg: de honden schrokten zo snel mogelijk de brokken weg, zonder kauwen, nog na-kokhalzend en dan weer snel hopen op een volgend stuk.

Nu vroeg ik me af: hoeveel kwaad kan dit? Wat zijn de gevaren als een hond een flink stuk konijn heel doorslikt?
Zijn er op basis van vertering nog gevaren?

Dit vraag ik me ook af omdat honden geen kauw-mogelijkheden hebben, omdat ze natuurlijk geen maalkiezen hebben zoals herkauwers (of wij). Er komen dus altijd relatief grote stukken in de maag terecht.

[eelke]

Grote kans dat die honden het later uitkotsen om het goed fijn te kauwen. Op zich is konijn niet erg hard, maar een goede methode van voeren is het zo natuurlijk niet.

Overigens kan een hond wel 'kauwen'. Niet malen zoals een koe, maar ze hebben wel kiezen waarmee ze het bot klein knippen of kraken. Een hond die netjes eet zal dan dus ook geen grote stukken bot doorslikken.

[labranwk]

Grote kans dat die honden het later uitkotsen om het goed fijn te kauwen. Op zich is konijn niet erg hard, maar een goede methode van voeren is het zo natuurlijk niet.

Overigens kan een hond wel 'kauwen'. Niet malen zoals een koe, maar ze hebben wel kiezen waarmee ze het bot klein knippen of kraken. Een hond die netjes eet zal dan dus ook geen grote stukken bot doorslikken.

Ja precies, dat bedoelde ik. Als ik naar mijn groepje kijk, gaat iedereen op zijn eigen "plekje" in de tuin liggen knagen. Er wordt niets geschrokt of heel doorgeslikt.

[suzanne 1]

Ja qua vertering moeten ze dat gewoon kunnen hebben...die grote stukken. Maar ideaal is het natuurlijk niet, verre van dat. Hier 3 honden waarvan er 2 netjes kauwen en de 3e ook de reigertechniek  toepast. Die slikt alles ook zo snel mogelijk naar binnen ook al is dat hier niet nodig (rust, wordt niet afgepakt oid) maar ze heeft altijd honger en wil dan wat ze krijgt zo snel mogelijk wegkrijgen. Het gaat (klopt af) altijd goed. Ze is een meester in het terugkokhalsen van voer om dan 1 of 2 keer te kauwen en het dan weer door te slikken. Ik ben bij haar eigenlijk nooit bang dat ze er in stikt. Ze weet heel erg goed wat wel en niet kan. De enigste keer dat ik in de rats heb gezeten is toen mijn vriend een stuk leverworst gaf en ze die heel doorslikte......die zat dus vast en kreeg ze ook niet goed meer terug, die hebben we eruit gepeuterd en hij geeft dus nu nooooooit meer zo'n groot stuk leverworst aan haar. Maar dat is heel anders van structuur dan barf. Met barf ben ik niet snel bang dat het misgaat maar runderhuidbotten geef ik dus ook niet, dat is vragen om problemen.