Hoi .. wie heeft meer informatie ?
Op zondag 5 december heeft 1 van mijn 2 honden, nl Rana een 6 jarige labrador teef, een discus hernia opgelopen tijdens het rennen achter een balletje.
Ben direct op zoek gegaan naar een dierenarts (niet evident voor een zondag). De eerste die ik tegen kwam sprak direct voor te laten inslapen (zonder echt onderzoek te doen). Ben die zondag nog in een dierenkliniek terecht gekomen (Moerbeke in België, wij zijn trouwens uit België) en die hebben rx-fotos genomen en spraken om haar de volgende dag onmiddellijk te opereren. De volgende dag rond de middag was er nog niets gebeurd, en ook de dokters in de dierenkliniek spraken over inslapen. Uiteindelijk toch naar mijn mogelijkheden gevraagd en zo terecht gekomen in Antwerpen in een dierenkliniek die CT-scan konden maken (de eerste dierenkliniek spraken hier in het begin ook over, maar zij hadden zo geen toestel ... dus maar niet onmiddellijk doorverwijzen ???????? ).
Uiteindelijk in Antwerpen is de hond na 24 uur na de feiten toch geopereerd.
De ernst van de aandoening : volledige verlamming achteraan, zonder (pijn-)reflexen ... dus heel ernstig.
Een aantal dagen na de operatie begon Rana opnieuw te reageren op pijnprikkels.
Ondertussen doen we ook hydrotherapie met de hond (zwemmen : http://www.westcoast.be ) om haar spiermassa (zeker die die nog goed werken) op conditie te houden.
Bijna 3 maand verder nu kan de hond al een dikke minuut op haar achterste poten steunen (mits ik haar zelf op die poten zet natuurlijk).
Nog steeds geen gevoel in haar achterlijf, wel merkwaardig is dat nu pas de zone die geschoren is ... zachtjes terug begint te groeien met haar)
Mijn grote probleem : dat niemand echt kan vertellen hoe de evolutie juist gebeurd. Ik zoek dus voornamelijk mensen die hetzelfde hebben meegemaakt en me kunnen steunen (of tips geven ?).
Volgens de dokter gaat de hond vooruit, wel zachtjes aan, maar ze gaat vooruit en dat is blijkbaar belangrijk. En het zit hem echt in de kleine dingen betreft vooruitgang.
De hond verblijft in een oude opgeknapt kinderpark en ik laat haar regelmatig buiten om haar behoeften te kunnen doen.
Ik hoop dat ik via deze weg aan meer informatie kan geraken, want ik kan het echt gebruiken momenteel ! Het is psychisch heel moeilijk aan het worden voor ons ... alle hulp is dus welkom !!!
Alvast bedankt,
vriendelijk groeten Raf (uit België)
Ik kan je helaas niet verderhelpen, ik heb het (gelukkig) nooit met mijn honden meegemaakt. Maar het is alleszins wel een goed teken dat er verbetering te zien is en dat de zenuwen zich toch heel langzaam wat lijken te herstellen. Misschien kunnen ze bij Westcoast (goed hydrotherapiecentrum trouwens!) je ook wat meer vertellen over wat je mag verwachten of eventueel tips geven, zij hebben volgens mij nog wel honden met gelijkaardige problemen behandeld? En hopelijk krijg je hier ook nog informatie of tips.
