Eerder dan verwacht lijkt het nu zover te zijn dat we de kittens van bijna 14 weken op barf over gaan zetten!
Ik heb al een aantal topics hierover gelezen, maar mijn vraag is vooral: in deze situatie nog even afwachten of nu overzetten?
Achtergrond:
We hebben onze 2 katten (2 ragdoll zusjes) nu dik een week bij ons thuis. Ze heten Skye en Essie. Skye heeft een moeilijk begin bij ons gehad omdat ze bij aankomst bij ons niet at (dronk wel). Uiteindelijk bleken er stukjes plastic in haar maag te zitten, had ze bij de opvoeder naar binnen gekauwd. Afijn, gelukkig allemaal goed afgelopen, maar zorgt er nu misschien wel voor dat ik niet eten extra akelig vind
Essie eet goed. We aten brokjes bij de opvoedster en wij wilden ze overzetten van brok naar blik naar barf en daar de tijd voor nemen. Echter werden brokjes door Essie met lange tanden gegeten (hebben de eerste dag vanalles uit de kast gehaald om Skye aan het eten te krijgen en Essie kreeg dan wel wat restjes en dat zag ze wel zitten ) en door Skye helemaal niet, ook niet na de behandeling in het dierenziekenhuis. Maar goed, we wilden al naar blik en de poep zag er goed uit, dus helemaal overgegaan naar Bozita kip/Kitten (lijken dezelfde inhoud te hebben, nu geven we alleen nog Bozita Kip).
Skye eet erg wisselvallig. Haar eerste eten na het ziekenhuis wat ze at was rauwe kip, en met veel enthousiasme! Dat werd binnen een dag succesvol uitgebreid naar Bozita. Dat werd ook goed gegeten, maar er bleef een groot verschil tussen vers en blik. De laatste dagen eet ze echt met tegenzin het natvoer. We hebben ook nog helemaal geen kattensnoepjes gevonden die ze lust (niet noodzakelijk erg). Ze is sinds het ziekenhuis (nu 1 week geleden) zo'n 200 gram aangekomen, waar ik heel blij mee ben, maar van dat minder eten word ik zenuwachtig. Ik heb al vanalles geprobeerd; lijmen met kleine stukjes kip door het voer gemengd, andere bordjes, andere plekjes, haar lief toespreken en aaien, fijngeprakt, met wat vocht erbij en ook simpelweg koppig laten staan. Maar het gaat niet van harte, is niet veel, en ze 'begraaft' het vaak na eraan geroken te hebben (krabbewegingen op de vloer naar het bordje toe). Alle vleeswaren worden juist superenthousiast gegeten (kipfilé, gemalen kippennek, kippenhart, rundvlees, verder nog niet gekomen).
Mijn grote onzekerheid is dat ze momenteel diarree heeft. Ik denk dat het is door veranderingen in voer. Misschien zelfs omdat ik naast natvoer 's avonds iets van vers geef?
Ik denk dat ik een staaltje bij de dierenarts inlever om medische oorzaken uit te sluiten, maar als daar niets uitkomt, is het dan beter om toch even koppig door te zetten met blikvoer om haar 'stabiel' te krijgen, of is dat nutteloos omdat ik daarna uiteindelijk toch wil wisselen naar barf?
Ik wil haar graag geven wat ze lekker vindt en beginnen met barfen, maar ik wil dat niet ten koste van de darmpjes laten gaan.
Wat denken jullie? Overigens zijn beide dames lekker speels en lief voor elkaar en voor ons. Behalve Skye's eten en diarree lijken het gezonde kittens te zijn
Extra vraag: als ik dan met barfen begin, is het dan belangrijk dat ik dingen die ze nog niet gehad hebben, ook langzaam te introduceren vanwege de darmpjes?
Bedankt voor het lezen en sorry voor het lange verhaal!
Hier een foto van de zusjes: