Beste Thea,
Ik heb ook een onzekere, jonge hond gehad, met de nadruk op gehad... Het probleem destijds was zowel los als aan de lijn, uitvallen naar andere honden vanuit onzekerheid (dus niet vanuit agressie, hij heeft ook nooit gebeten, wel gedreigd). Door clickeren heb ik zijn gedrag (uitvallen) helemaal kunnen ombuigen. Hij is nu vijf jaar, een intacte Duitse herderreu en kan met alle honden (reu/teef) samen, zowel aan de lijn als los. Indien een hond vervelend is, loopt hij weg. Verder begroet hij honden vrij neutraal en is hij redelijk rustig en vriendelijk. Soms is het lekker ravotten of hard rennen met een andere hond. Dominante reuen gaat hij uit de weg, een echte confrontatie gaat hij niet aan). Een heel enkele keer, als het donker is en dan alleen met een andere, grote hond die dominant/agressief gedrag laat zien, wil hij wel eens brommen (blaffen doet hij niet meer) maar daar kan ik heel goed mee leven. Verder ben ik met vreemde honden die niet stabiel ogen gewoon voorzichtig zonder dat hij daar erg in heeft, ik leid hem dan af met een balletje of gewoon met gras/een schelp of eikeltje.
Ik heb hem eerst geleerd dat een click een brokje betekent, gewoon thuis in de eigen veilige omgeving. Dat hebben ze heel snel door, al na een paar keer. Als hij op de bank lag en ik clickerde, kwam hij aangerend. Vervolgens toen hij dat goed doorhad (test hond op de bank), heb ik dat in de tuin getraind. Buiten, toch weer net even anders dan binnen en ook daar heb ik het getraind. Vervolgens ben ik naar een plek gegaan buiten de eigen tuin waar het heel rustig was qua andere honden en ook toen weer getraind. Tot slot ging ik aangelijnd met de hond lopen, niet te dicht langs andere honden maar ook niet ontwijken en de lijn laten doorhangen. Als je wilt ontwijken, moet je je hond eerst afleiden zodat hij/zij niet doorheeft dat jij omloopt voor een andere hond. Als je ziet dat je hond zich met spanning wil gaan richten op de andere hond, vraag je aandacht van je hond (stem of speeltje). Dat is een heel belangrijk moment, ik probeerde altijd de overgang van kijken naar een andere hond en spanning opbouwen voor te zijn. Kijken mag, spanning niet. Als je die aandacht vervolgens krijgt, beloon je dat direct met een click en brokje (= positief). Als je ziet dat je hond rustig op een andere hond reageert (geen spanning) beloon je dat ook met een click en brokje (= ook positief). Zo bouw je continu positieve ervaringen op. Toen dat bij mij goed ging, zocht ik een drukker gebied op, maar hield ik mijn hond wel aan de lijn zodat hij niet kon vluchten of ontwijken en daar herhaalde ik wat ik in de rustige omgeving ook had gedaan. Wat ik toen heb gedaan, is teefjes uitgezocht die kleiner waren dan hem en rustig ogen, geen spanning/fixatie naar mijn hond hadden maar ook niet te speels. Ook hier blijf je clickeren. Op dat moment liet ik het geven van het brokje weg omdat je geen gevecht om voer met de andere hond in nabijheid wil gaan veroorzaken. Vervolgens kun je ook dit gaan uitbreiden (naar het andere geslacht, iets drukkere honden etc.). Bij twijfel over gedrag van een andere hond, moet je gewoon geen toenadering zoeken. Als je zelf goed een hond kan lezen, zou je het kunnen overwegen om op je eigen hond toe te passen. Anders zou je inderdaad gebruik kunnen maken van een gedragstherapeut die kan begeleiden. Gelukkig heeft je hond geen probleem als hij los loopt.
Ik ben zelf geen gedragsdeskundige maar deze manier van werken heeft bij mijn hond dus heel goed gewerkt. Sterker nog, bij probleemgedrag van een hond naar andere honden of bij andere jonge, onzekere honden zet ik mijn hond nu in om te helpen en dat doet ie echt super. Hij is zeker zonder dominant te zijn en toont vrijwel altijd een heel neutrale houding. Hij is als pup/jonge hond zo vaak gegrepen door andere, grotere honden dat hij zich steeds onderdaniger ging gedragen waardoor hij dus steeds vaker op zijn donder kreeg. Van nature was hij al rustig en afwachtend en geen haantje de voorste. Het was een vicieuze cirkel en die heb ik met clickeren kunnen doorbreken. Castreren is mij ook geadviseerd, maar heb ik dus niet gedaan omdat ik ook had gelezen dat juiste castratie onzekerheid kan verhogen. Tsja... Castratie bij agressie kan wel werken, als het al geen ingesleten patroon is geworden. Maar ik ben meer een voorstander van herconditioneren. Natuurlijk zijn er veel meer methodes om je probleem opgelost te krijgen maar het clickeren heeft bij mij super gewerkt. Ik heb voor deze manier gekozen omdat wanneer je kiest voor het corrigeren/straffen van dit gedrag ook een averechts effect kan bereiken, namelijk het niet meer vertrouwen van de eigenaar. Omdat het uitvallen kwam vanuit onzekerheid, heb ik besloten niet te gaan corrigeren maar dus een positieve manier in de vorm van clickeren te gaan gebruiken. In elk geval heel veel succes met je hond, ik weet echt uit ervaring hoe ik ervan baalde dat mijn hond (notabene nog een Duitse herder ook, die hebben vaak toch al een naam...) uitviel naar andere honden. Het maakte het lopen met de hond, wat toch een feestje moet zijn, een heel stuk minder leuk destijds. Hoop echt dat je het gedrag krijgt omgebogen!