Bij Sanne is vandaag een stemband verlamming vastgesteld middels een scopie.
De laatste dagen was ze met het uitlaten totaal niet vooruit te branden, maar ja, het was ook drukkend weer
Vannacht was ze benauwd en veel aan het hijgen. Ik heb haar het koeljasje aan gedaan, maar dat gaf geen verbetering.(achteraf blijkt nu dat ze daardoor waarschijnlijk niet is verslechterd en dat ze anders gestikt zou zijn door oedeem vorming door steeds meer hijgen omdat ze haar warmte niet kwijt kon....)
Ik was bang dat haar hart verslechterde door het benauwde weer. Ze heeft sinds een paar maand een van ouderdom licht lekkende hartklep.
Na telefonisch overleg konden we vanmorgen meteen terecht bij de Kompaan, waar dus bleek dat het helemaal niet haar hart was.
Ik moet haar nu rustig houden en alle inspanningen vermijden. Dus alleen even naar buiten voor een plas en poep, en verder volledige rust.
Ze laten me nog weten wanneer ze volgende week geopereerd gaat worden.
Volgens de specialist beginnen de meeste honden na de ingreep aan een tweede jeugd.
Laten we het hopen!
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik begreep dat het grootste risico was, dat ze zich makkelijker kon gaan verslikken als ze hieraan geopereerd is.
Zit me nu af te vragen of ze dan gewoon kan blijven barfen, of dat ik dan beter kan gaan malen?