'k Heb een DCM patient gehad die nav cardiale cachexie eetlust verloor. Zodanig dat ze tenslotte 5 mnd. gedwangvoederd is. Dat klinkt mogelijk heel akelig, maar zij vond dit oke, werkte er goed aan mee. Ze was nog helemaal niet klaar met het leven, nam nog dagelijks deel aan flinke wandelingen en slechts om die reden heb ik het opgebracht (want voor mijzelf was dit verre van leuk).
Voor ik de stap nam tot (uitproberen van) dwangvoederen heb ik ontzettend gezocht naar andere opties. Geurige produkten die bekend staan als 'uitermate lekker', beetje warm maken voor extra geur, een lopend buffet aan lekernijen.. Niets hielp meer en het kostte alleen maar erg veel tijd (die we beter konden besteden aan lol maken, er op uit gaan) en gaf beduidend meer spanning ("zal ze alsjeblieft gaan eten?") dan het dwangvoederen.
Omdat zij in die tijd ook chronische darmklachten had die toe namen nav vet voedsel, heb ik gekozen voor Hill's ID blikvoeding. Blik vind ik normaal gesproken plakkerige troep, maar wat kan mij dat schelen als het haar kwaliteit van leven verbetert?
Het was vet arm en mbv een beetje warm water kon ik het tot een dikke pap maken die ik haar kon voeren. Het heeft haar 5 maanden extra gegeven en ik heb haar er weer mee op gewicht gekregen.
Een groot deel van die tijd lustte ze overigens ook hard gekookte eieren en gekookte kipfilet! Lauw warm, druipend uit de bouillon, kon ik zo een kilo kipfilet per dag aan haar kwijt
In de laatste fase van het leven, is het m.i. van geen belang meer of het helemaal uitgebalanceerd is etc. etc. De ID zorgden er voor dat ze qua vitamnies etc. alles binnen kreeg. Kip en ei was voor haar plezier en naar harte lust.
Ik ben hierin overigens uitstekend geholpen en geadviseerd door de voedingsdeskundige van de Universiteitskliniek te Utrecht. Je zou hem eens advies kunnen vragen?