En wel op woensdag 3 maart, want ik heb vanmiddag de da opgebeld voor het maken van een afspraak voor castratie.
Naar schatting is het dan een half jaar oud (als kitten gevonden, dus dan blijft het altijd een beetje raden).
Ik heb er altijd een beetje een dubbel gevoel bij. Kennen jullie dat?
Aan de ene kant wil ik er aan meewerken, dat er niet een nog groter kattenoverschot komt, maar aan de andere kant heeft hij een heel leuk speels en aanhankelijk karakter, dat hij dan ook niet meer door kan geven. ???
Aan de ene kant wil ik voorkomen, dat hij gaat sproeien, want dat wordt waarschijnlijk onhoudbaar in een appartement en voorkomen dat hij gaat weglopen achter krolse vrouwtjes aan, maar aan de andere kant, zie ik in hem geen wegloper (als hij niet binnen 5 min al bij de deur hard en klagelijk staat te mauwen van ik wil naar binnen en wel direct dan is hij voor zijn doen lang buiten
) en sproeien doet hij gelukkig ook nog niet. 
Met Sanya heb ik het misschien nog wel sterker, als ik zie, hoe ze Amos "adopteerde" , denk ik dat zij een fantastische moeder zou zijn geweest voor een eigen nestje.
Maar goed, mijn besluit staat dus vast en vanaf dinsdag avond maart 18.00 uur moet meneer gaan vasten. Hopelijk gaat hij dan niet luidkeels om eten vragen
Gelukkig kan ik hem op woensdagochtend al tussen 8 en 9 uur brengen en als die dan nog gaat mauwen, dan zoeken ze het bij de da maar uit Al is mijn ervaring, dat de meeste katten bij de da altijd eng rustig zijn. 8)
