[Staftime]

Gisterenavond stikte Romeo bijna.
Hij is altijd gulzig met kipkarkassen, en vaak blijft zo'n ding in zijn keel steken.
Meestal krijgt hij het er zelf weer uit, soms moet ik even helpen.
Maar gisteren schrok ik toch wel, hij kreeg het er niet uit, dus ik wilde hem gaan helpen en toen viel hij om!
Ik kreeg zijn kaken niet meer van elkaar, want die bleef hij op elkaar klemmen.
Mijn vriend wilde hem in de heimlichgreep pakken, maar Romeo probeerde ervandoor te gaan en gromde.
Ik heb snel Julia in de bench gedaan om te voorkomen dat hij haar zou grijpen, en toen trok mijn vriend Romeo snel met zijn kont de lucht in.
Ik heb een paar keer hard op zijn maag staan duwen, en over zijn keel gewreven/geknepen.
Toen hing hij ineens heel rustig, en hoorde ik dat hij rustig door zijn neus ademde.
Dus ik zeg tegen mijn vriend dat hij hem wel los kan laten.
Direct schiet Romeo weer naar zijn voerbak om verder te eten.
Kipkarkassen krijgt hij niet meer, dat is eigenlijk het enige waarmee hij altijd moeilijk doet.

Maar wat een lomperik is het ook, als ik bijna stik in mijn eten heb ik echt even geen honger meer hoor.
Romeo vreet altijd, en hij deed net of er niets aan de hand was.
Wij zijn er best van geschrokken, dit is nooit eerder gebeurd.

[me and my boys]

dat is schrikken!!!!
maar als ze zo vreselijk schrokken kunnen ze in de kleinste dingentjes stikken...
gelukkig is het goed gegaan!

[Staftime]

Romeo heeft dit echt altijd alleen bij kipkarkassen, en soms bij konijnenkoppen.
Waarom weet ik niet, het zal de vorm zijn misschien.
Hij slikt altijd te grote stukken door, met alles, maar de andere dingen glijden gewoon naar binnen zonder problemen.
Hij slikt bijvoorbeeld kippenekken altijd heel door, op een eendenvleugel bijt hij één keer.
Als hij een kippenbout heeft slikt hij die rustig in maar twee delen door etc.

Maar de vorm doet het hem denk ik, en daarom krijgt hij het vanaf nu niet meer.
Mijn vriend zei al dat ik alles maar zelf moet gaan malen, maar dan gaan we aan het hele barf idee voorbij, ik wil graag schone tandjes zien.

Nee, ik denk dat ik de kipkarkassen laat voor wat ze zijn, Julia had er pas geleden ook al een keer moeite mee.
En zij heeft nooit ergens problemen mee.

[**Jolanda**]

Oei ja dat is schrikken zeg!!
Gelukkig is het goed afgelopen!

Eten de honden bij elkaar? Anders eens proberen om ze appart eten te geven. Door een andere hond in de buurt wilt een hond nog wel eens schrokken.
En hoe reageerd hij als jij in de buurt bent? Dan zou je de kipkarkassen misschien vast kunnen houden zodat hij niet kan schrokken. (als hij juist gaat schrokken met jou in de buurt, moet je natuurlijk op een afstandje gaan zitten als hij eet)

Zou je hem tijdelijk meer eten kunnen geven? Hier werkte dat tegen het schrokken. Na een paar dagen veel eten is de schrokker rustiger gaan eten. En dan bedoel ik echt rustig!

Als je dat dan probeerd natuurlijk eerst iets anders geven en als hij dan rustig is gaan eten de kipkarkassen proberen.

[Staftime]

De honden eten altijd apart, Romeo in de keuken, en Julia in de woonkamer in de bench.
Ik sta of zit er dan tussenin, om beide in de gaten te kunnen houden.
Vasthouden is niet zo'n goed idee, hij heeft het niet in de gaten als hij mijn vinger te pakken heeft, en ik hou ze liever nog een tijdje heel 
Romeo is altijd al een schrokker geweest, ook toen hij brokken at.

Meet eten krijgt hij al, omdat hij wat dun aan het worden was ivm meer kou.
We zijn pas verhuisd, en nu slapen de honden niet meer bij ons in bed, en daardoor was hij behoorlijk afgevallen.
Ze krijgen nu ook twee keer per dag eten ipv één keer omdat ze meer nodig hebben.

Nee, kipkarkassen geef ik hem niet meer.
Ik wil geen risico's lopen, er zijn nog zoveel andere dingen die hij probleemloos kan eten.

[nikèdog2000]

ja dat is echt schrikken
je kunt de kipkarkas toch in drie stukken knippen?
en wat die tandjes betreft
geef je hem een heel groot bot met vlees er aan

[Staftime]

Binnenkort weer tijd voor een lamskop, want beide honden hebben vieze hoektanden, omdat ze die niet genoeg gebruiken.
En meestal is dat na een lamskop een stuk verbeterd.

Ik ben wel blij dat het goed is afgelopen.
Want ik schrok toch behoorlijk dat hij omviel.
Ook ben ik blij dat ik via internet heb geleerd hoe je een heimlichgreep toepast op honden.
Als ik dat niet had geweten, weet ik echt niet hoe het afgelopen zou zijn.

[spreeuwtje]

kun je niet een deur dichtdoen tussen romeo en julia?
hier maakt t bij kiek wel degelijk uit of de deur van de bijkeuken open is of dicht..

[Staftime]

Er is geen deur daar tussen.
En ik vind dat ook geen fijn idee, want dan heb ik geen zicht meer op één van de twee.

Maar het maakt bij Romeo niet uit ook hoor, ik heb een tijd de bench in een andere kamer gehad in onze vorige woning, toen konden de honden elkaar totaal niet zien tijdens het eten.
Maar toch bleef hij schrokken, dat doet hij nou eenmaal, en op zich vind ik dat helemaal niet erg, omdat het eigenlijk nergens mis mee gaat, behalve dus bij kipkarkas en soms bij konijnenkoppen.
Het is voor mij totaal geen probleem om deze twee dingen van het menu te schrappen, aangezien er nog ontzettend veel voor ze overblijft om lekker op te knagen.

[Veerle-scrappyToo]

O jee dat moet schrikken geweest zijn.  Goed dat jullie zo vlot hebben gereageerd.  Ik weet niet of iedereen zou weten wat ie moet doen...en weten dat Heimlich dusook bij een hond kan.
Ik zou ook niet meteen nog zin hebben om iets door mijn keel te steken maar kijk...hij dacht daar dus anders over 

[Staftime]

O jee dat moet schrikken geweest zijn.  Goed dat jullie zo vlot hebben gereageerd.  Ik weet niet of iedereen zou weten wat ie moet doen...en weten dat Heimlich dusook bij een hond kan.
Ik zou ook niet meteen nog zin hebben om iets door mijn keel te steken maar kijk...hij dacht daar dus anders over 

Ja, en dan moet je ook wel weten HOE je de heimlich greep bij een hond toe moet passen.
Je moet de hond dus echt helemaal op z'n kop hangen.
Kop naar beneden, achterpoten omhoog, en de rug van de hond naar de toe.
Dus je armen om de buik van de hond knijpen.
Ik ben wat dat betreft heel blij met internet en dat ik dat allemaal wist, daardoor was ik ook niet onzeker en had ik er alle vertouwen in dat het goed zou komen.
Vermoedelijk was ik anders in paniek geraakt toen hij zijn bek niet open wilde doen en ik er dus niet bij kon.

[evelyn02]

Was het een echt kipkarkas of een kiprug? Bij dat laatste heb ik het ook een keer gehad terwijl een echt karkas (dus met ribbenkast enzo) geen probleem is.

Maar was is het schrikken he, ik weet dat ik op mijn benen te trillen stond nadat ik Bobbie weer neergezet had.

[Staftime]

Was het een echt kipkarkas of een kiprug? Bij dat laatste heb ik het ook een keer gehad terwijl een echt karkas (dus met ribbenkast enzo) geen probleem is.

Maar was is het schrikken he, ik weet dat ik op mijn benen te trillen stond nadat ik Bobbie weer neergezet had.

Ik heb eigenlijk geen idee.
Ik nam ze vroeger altijd van de poelier mee, en vroeg dan om karkassen.
En nu heb ik ze van Herby, heten ook kipkarkas, en zien er het zelfde uit.
Maar volgens mij zitten er geen ribbetjes aan

[choopy]

Hier helaas ook een keer dezelfde ervaring gehad, maar dan met een stuk spiervlees wat in 1 keer naar binnen moest.
En ook daarna sjeest meneer weer naar zijn bak om lekker verder te gaan eten.

Hoezo, niks geleerd??

[Veerle-scrappyToo]

De eerste keer toen ik op internet zag hoe je ehimlich moest doen had ik zoiets van huh...moet ik als madammeke van 1.58 m groot mijn duitse herder zo oppakken  :D?  Gelukkig zag ik ook hoe het kan als de hond gewoon op de grond staat  :P
Ik hoop alleen dat ik het nooit nodig heb maar kijk, het zit in een klein hoekje.