[Irish]

Ik weet niet goed hoe ik het moet verwoorden.. en ik ken je geen eens of Borke maar ik vind het zo erg voor jullie 
Zo oneerlijk... Zo onwerkelijk.... 
Wat ik wel graag wil zeggen is dat ik jullie enorm bewonder in hoe je voor je hond kiest door hem niet verder te laten lijden, hoe pijnlijk dit ook voor jullie zelf is 

[MarijeEnBoomer]

Allereerst vind ik het heel moedig hoe jullie hiermee omgaan! Jullie lieverd die zo snel achteruitgaat!
Wat betreft Sofi. Onze Pebbles hing ernorm aan haar moeder Tascha. Toen we Tascha in lieten slapen bij ons thuis was Pebbles erbij. Met het eerste prikje bleef ze naast Tascha liggen en bij het tweede prikje liep ze weg. 10 minuutjes later liep ze weer naar Tascha, snuffelde en ging op 2 meter afstand liggen. Toen m'n broer Tascha naar de auto droeg liep Pebbles even mee maar liet zich makkelijk terug sturen!

[de Meiden]

Ik schrik hiervan.....wat een uitslag ,het is niet te bevatten...
Je denkt nog jaren vooruit te kunnen met een hond van 7 jaar, en met een enkele dag is hij weg...
Bij ons is Cheyenne een aantal weken geleden thuis ingeslapen...
Wij hebben de andere meiden gewoon in de kamer gelaten, en ons er verder niet mee bemoeid...
Wij hebben Chey begeleid met het geven van eten zodat ze er niets van mee heeft gekregen dat de DA voor haar kwam en met haar bezig was, eten was alles voor haar !
Misschien kan je zoiets bij Sofie proberen, iets te geven wat haar afleid...
Ik vind het belangrijk dat de achterblijvers de kans krijgen om te merken dat hun maatje overleden is....en zoals er in de natuur gebeurd , zijn ze hier gewoon doorgegaan met hun leven....heb niets anders aan ze kunnen merken..en ze waren ruim 10 jaar met z`n 4-en..
Wij hebben Chey zelf weggebracht, geen vreemde meer in huis geweest.

Ik wil jullie ongelovelijk veel sterkte toe wensen, ik voel het weer bij mij....en hoop dat Sofie het rustig opvat !

[henneke]

Ach Astrid en Leo wat vind ik dit verschrikkelijk erg voor jullie  :'( jullie prins die zomaar opeens zo snel afscheid moet nemen van het leven , wat hard wat verschrikkelijk hard  :'(
Heel heel veel sterkte , als er iets is wat ik in de aankomende dagen voor jullie kan doen ( evt Sophie even meenemen op een blokje om zodat jullie met z'n tweeen tijd hebben om afscheid te nemen zonder de zorg voor haar erbij ) zeg het dan eerlijk  :-*

[essie74]

ik heb er geen woorden voor meid, wat triest...

met betrekking tot het afscheid nemen, tja ik had hier nog een hond Maartje na het plotselinge over lijden van Jesse twee weken geleden.

Wij hebben haar ook de keuze gelaten om afscheid te nemen en nog diezelfde nacht heb ik haar gelijk alleen gelaten beneden. Wel hebben we bach op maat laten maken voor haar en die nacht ook nog alle spullen gewoon laten staan.

Vrijdags, de volgende dag, hebben wij de mand kapot gemaakt en afgevoerd, mijn man wilde de man niet weg geven aan een ander... kon dat niet.
Wel hebben we zijn kleedjes laten liggen in haar mand en rondom haar mand.

op spannende momenten zien wij wel dat ze aan het kleedje ruikt en of schuurt tegen het kleedje....waarom? geen idee maar we laten het gewoon even zo en dan zien we wel.

Weet niet of iemand anders dit wel kan verklaren? Maar voor nu heeft dit voor ons goed gewerkt, Ze is vandaag wel 4 uurtjes alleen geweest en heeft geen kik gegeven...

Heel veel sterkte met jullie moeilijke en zware beslissing.....wens jullie veel kracht toe...

[Cathelijn]

Wat een vreselijk bericht en dan zo ontzettend snel van actieve gezonde hond naar dit besluit. Goed dat je jezelf nog even tijd geeft  :-*

Over het praktische: ik kan alleen vertellen hoe het hier vorige week ging: toen de da kwam lag Jonas in zijn mand. Ik ben daar op de grond bij gaan zitten. Omdat Floor dan altijd bijna op schoot kruipt heb ik haar zachtjes een beetje weggeduwd zodat ik me volledig op Jonas kon focussen. Ze heeft daarna ongeveer anderhalve meter verderop gelegen bij mijn moeder aan haar voeten. Jonas heeft nog veel lekkere hapjes gekregen 
En toen we Jonas gingen begraven is Floor meegeweest en heeft los op het veld van Erica gelopen. Als ik bij Jonas was kwam ze wel even kijken en snuffelen, maar verder liep ze gewoon rond. Thuis heeft ze ook niet meer gezocht. Nou moet ik zeggen dat Jonas meer aan Floor hing dan andersom en Floor is vrij onverstoorbaar. Het voelde voor mij wel goed om haar mee te nemen naar het veld en niet alleen thuis te laten op dat moment.
Met crematie heb ik geen ervaring, dus daar kan ik je niet mee helpen. Ik vind het wel belangrijk om dingen zo te laten gebeuren als je zelf graag wil. Ik wilde graag tot het einde toe zelf de controle en daar past begraven het beste bij.

En dan is alleen nog kroelen, snuffen en zoenen nu belangrijk... Sterkte  :-*

[Migudu]

Och lieve mensen, wat een verschrikkelijk nieuws!!
Pffff....weet echt niet wat ik voor zinnigs moet zeggen, behalve dat ik enorm meeleef en jullie veel sterkte wil
wensen met dit veel te snel komende afscheid.

Gerda

[tt-tjes]

Jeetje Astrid, ik las vanmiddag het topic en dacht, ik kijk vanavond even wat de uitslag is. Ik schrik hier enorm van. Wat is dit vreselijk. Jouw prachtige vent in de bloei van zijn leven.
Wat vind ik het dapper van jullie om hem verder lijden te besparen, maar het is zo triest.
Heel veel sterkte gewenst voor jou en Leo

[millyckk]

Zit hier met kippevel en tranen in de ogen, weet gewoon niet wat te zeggen.....

[wijkje]

oh...wat een verschrikkelijk bericht..

Heel veel sterkte  :bigarmhug:

[choopy]

Jeetje, wat een K* bericht.
Heel veel sterkte gewenst vandaag en de komende dagen/ weken!!!

[- Judith -]

Mijn hemel, wat verschrikkelijk  . Hoe kan zoiets zo snel gaan? Dit is toch niet te bevatten... Heel veel sterkte met afscheid nemen van jullie grote vriend, Astrid en Leo  .

[Ivonne]

wat verschrikkelijk.... ongelofelijk....

[Zev]

Jeetje wat verschrikkelijk. Ik vind het ontzettend mooi van jullie dat jullie tot het laatste moment van zijn leven aan Borke denken en hem verder lijden besparen. Heel veel sterkte morgen en de komende tijd!

[May Linn]

Niet te bevatten, zo onverwachts  :'(
Heel veel sterkte  :bigarmhug: