- wo 20 jul 2011, 19:18
#2063943
Het zwaard van Damocles is gevallen.
Ik typ dit met tranen in mijn ogen en Borke aan mijn voeten.
Mijn lieve Borke, dis altijd zo graag aan mijn voeten ligt, hij is heel erg ziek.
De DA belde net.
De witte bloedcellen zijn 2 a 3 keer zo hoog als normaal.
De lever enzymen zijn dusdanig gigantisch verhoogd dat de computer geen waarde meer aan kan geven en het onmeetbaar is. Dit verklaart de verdikking die zij rechts in de buik voelde.
Zijn lymfeklieren waren enorm opgezet.
Verder zie ik niet echt effect van de pijnstiller.
Het is dus zo hopeloos als de DA al had verwacht en hoe langer we wachten hoe langer hij moet lijden.
We hebben in principe een afspraak voor morgenavond, dat zij bij ons langskomt om hem vredig thuis in te laten slapen.
Morgenochtend hebben we daar nog even contact met haar over, als er een wonder gebeurt en Borke nog enorm opleeft dan kunnen we nog anders beslissen, maar eigenlijk verwachten we dat geen van allen.
De biopten bewaart zij, maar stuurt ze nu niet op.
Als de situatie zo blijft als nu, dan is het zinloos om die uitslagen af te wachten.
Wij kunnen het nog steeds niet geloven, maar zo snel kunnen dingen gaan.
Bedankt voor al jullie medeleven.
Waar jullie ons mee kunnen helpen nu, is met informatie hoe de zaken handig aan te pakken.
Wij willen graag op een goede manier Sofi afscheid laten nemen, te meer daar zij met haar leishmaniose zo min mogelijk stress moet hebben.
Hoe doen wij dat?
Laten wij haar er bij als Borke inslaapt op het moment zelf, of even later er bij halen als het gebeurt is?
Hoe doen we dat met crematie en Sofi?
We willen Borke dan graag laten afhalen en individueel laten cremeren, zodat we zijn as in de tuin kunnen strooien.
Hoe regelen we het vertrek van Borke door de mensen van het crematorium (hoe gaat zoiets) met Sofi?
Sofi had enorme verlatingsangst, dus we moeten zoveel mogelijk stress voor haar voorkomen.
Hopelijk wordt jullie vrees geen waarheid. Sterkte 