Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

#2066636
Ik ben diep geroerd door het mooie verhaal (en de foto, want ja, die bedoelde ik) van Borke's afscheid, maar ook door jullie liefde voor Borke en de kracht waarmee jullie deze klap opvangen. Fijn dat Sofi kalm en rustig is (en alleen in de auto ook zo relaxt was). En ik ben heel blij dat ik Borke in levende lijve heb mogen ontmoeten! Nogmaals sterkte!  :-*
#2067421
Ik heb diep respect voor hoe jullie Borke hebben laten gaan. Zo mooi, zo waardig. Zo sterk hoe jullie hier in staan.
Pffff...de tranen lopen me over de wangen.   
Dit is precies zoals ik het wilde verwoorden, vooral: Hoe sterk jullie hierin staan. Hoe je alles beschrijft...Heel kalm en rustig. Al zullen de gevoelens wel heel anders zijn. Zo snel je maatje moeten verliezen aan zo'n rot ziekte :'(.

Heel, héél veel sterkte!! :-*
#2067753
Met schrik en verbijstering heb ik je verhaal over Borke zitten lezen... Ik ben helemaal onder de indruk van alles wat je hebt gedaan en gezegd! Ik heb zelf 2 honden in 9 weken tijd verloren en nog niet helemaal 'bij' gekomen: jouw verhaal hakt er dieper in dan ik had gedacht... Het inspireert mij de verhalen eindelijk eens te gaan schrijven... Ik durfde nog niet goed, maar zie: zelfs nu Borke dood is weet hij door jouw verhaal over hem mij nog te raken! Ik wens je heel veel sterkte en ben benieuwd hoe het nu met je gaat. In het begin is er de verbijstering, de verdoofdheid. En daarna... dan begint het. Veel liefs van mij
#2067819
Ellie schreef: Met schrik en verbijstering heb ik je verhaal over Borke zitten lezen... Ik ben helemaal onder de indruk van alles wat je hebt gedaan en gezegd! Ik heb zelf 2 honden in 9 weken tijd verloren en nog niet helemaal 'bij' gekomen: jouw verhaal hakt er dieper in dan ik had gedacht... Het inspireert mij de verhalen eindelijk eens te gaan schrijven... Ik durfde nog niet goed, maar zie: zelfs nu Borke dood is weet hij door jouw verhaal over hem mij nog te raken! Ik wens je heel veel sterkte en ben benieuwd hoe het nu met je gaat. In het begin is er de verbijstering, de verdoofdheid. En daarna... dan begint het. Veel liefs van mij
Ach Ellie, vertel je verhaal en schrijf het van je af!
Afschuwelijk om in zo'n korte tijd 2 honden te verliezen!

Het voelt hier heel onwerkelijk allemaal, allemaal van die eerste keren en dan opeens zonder Borke:
Niemand die me 's ochtend onderaan de trap kwispelend opwacht
Geen ochtendknuffels
Niemand die me achtervolgt en zijn snuit aan mijn broek afveegt
Geen geren naar Sofi toe
Het is zo kaal aan mijn voeten als ik in een stoel zit en hij niet bij me ligt
Bij iedere stok die ik buiten zie denk ik aan hem
Ik blijf maar ballen tegenkomen en niemand heeft interesse
Geen hond meer om aan te lijnen
Geen reden om de honden fluit mee te nemen
Maar 1 handdoek pakken
Allemaal 2 persoons vlees porties in de vriezer
En zo kan ik nog wel even door gaan...

Maar Sofi gisteren met ons meegenomen op visite en dat ging prima.
Sofi lijkt iets dichterbij te blijven buiten -  waarom eigenlijk!
Wij denken dat het vooralsnog prima met haar gaat.

Ik probeer het maar als een tweede kans te zien om van Sofi een makkelijkere hond te maken.
De buren hebben beloofd ons direct te  waarschuwen als Sofi huilt of blaft, gisteren leek ze normaal te reageren ten ze 45 minuten alleen thuis was.
We moeten het maar weer langzaam opbouwen en er het beste van hopen...

Ik mis Borke 's ongecompliceerde karakter, zijn charme en vrolijkheid.
We hadden zo'n enorme klik samen, dat zal ik op die manier nooit meer met een andere hond zo voelen.
Ik ben blij met zijn nakomelingen, maar we gaan samen verder met Sofi, Borke is onvervangbaar en ik ben trots en dankbaar dat hij mijn hond was
#2067837
Wow! Ik heb Borke niet persoonlijk gekend, maar ik heb het idee dat je schrijft zoals hij was: prachtig en vastberaden, stabiel en nuchter!
Ik ben blij dat jullie schitterende herinneringen aan hem hebben.

Ellie: sterkte met de verliezen die jij hebt geleden. Ik wil met niet eens kúnnen voorstellen hoe dat is, twee honden in korte tijd moeten laten gaan. Enne, je ervaringen opschrijven is altijd goed, ook als je ze niet met de wereld wilt delen. Maar het helpt om je eigen emoties terug te kunnen lezen van tijd tot tijd, omdat je dan vaak een proces bij jezelf herkent na een tijdje, een proces van genezing. Dat alleen kan al nieuwe krachten geven.
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door